Tag ပုိစ့္ေတြထဲမွာ ဒီပုိစ့္ေလးက အခက္ခဲဆုံးပါပဲ။ နာမည္က အေတြ႕ခ်င္ဆုံး ဘေလာ့ဂါ (၁၀)ေယာက္တဲ့။ က်ေနာ္က အားလုံးကိုေတြ႕ခ်င္ေနေတာ့ ခက္သား။ က်ေနာ္ အေတြ႕ခ်င္ဆုံး (၁၀) ေရာက္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း က်ေနာ္အျပင္မွာ ျမင္ခ်င္တဲ့ လူေတြက ၁၀ ေယာက္မက ရွိေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ (၁၀) ေယာက္ထက္ ပုိျပီး ျဖစ္သလုိ ေျပာသြားမယ္ဗ်ာ... အျပင္မွာ က်ေနာ္ေတြ႕ဖူးတဲ့ လူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ဘေလာ့တုိင္းျပည္ထဲကလူေတြဆုိရင္ေတာ့ ဦးဒီဘီ၊ ဦးရွင္ၾကီး ၊ ေမာင္စေန၊ ကုိေနးတစ္ ျပီးေတာ့ ယိမ္းႏြဲ႕ပါးက ညီအကုိေတြ ၊ မေဗဒါ စသည္ျဖင့္ စင္ကာပူေရာက္ ဘေလာ့ဂါတခ်ိဳ႕ကုိ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။

၁)ဦးေနာ္၊ တီငယ္ ၊ကေလးေလး

ဒီမိသားစုေလးရဲ႕ အိမ္ကုိ သြားလုိက္တာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ အရမ္းကုိ ခင္မင္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြပါ။ သူတုိ႕အိမ္ေလးကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြ ရျမဲျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေနာ္ရဲ႕ အတည္ေပါက္ ေရးခ်က္ေတြကုိ တီငယ္က ေနာက္လုိက္၊ တီငယ္ေရးတဲ့ပုိစ့္ေလးေတြကုိ ဦးေနာ္က ဟာသေလးေတြနဲ႕ အသက္သြင္းလုိက္နဲ႕ေပါ့။ တခါတေလ စကားမပီတဲ့ သမီးငယ္ေလး တေယာက္ကလဲ ထထ ေအာ္တတ္ျပန္ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ အျပင္မွာ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ သူတုိ႕ကေတာ့ မသိဘူးရယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘေလာ့ဂါေလာကမွာ သူတုိ႕ရဲ႕ မိသားစုအျဖစ္ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ သတ္မွတ္ျပီးေနေနတာပဲ။ ေတြ႕တုိင္း စေန ေနာက္ေနတာေပ့ါ။

၂) ဦးဥာဏ္၊ တီ၀ါ၊ သမီးငယ္

ဒါလဲ မိသားစု၀င္ေတြပါပဲ။ သူတုိ႕မိသားစုေလးကေတာ့ အေတာ္ကုိ ေႏြးေထြးျပီး ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းတဲ့ မိသားစုေလးပါ။ ပုိျပီး ခင္တြယ္သြားတာက အကုိရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကုိ ေလးစားလုိ႕ပါ။ ေတာင္ၾကီးသားခ်င္း ဂုဏ္ယူတာေတာ့မဟုတ္ရပါဘူး။ ပြင့္လင္းရုိးသားတဲ့ မိသားစုေလးပါ။ အျပင္မွာေတာ့ မေတြ႕ဖူးေသးပါဘူး။ သူတုိ႕မွာလဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သမီးေလး တေယာက္ရွိပါတယ္။ အဟဲ တီ၀ါပုိစ့္ေလးေတြမွာ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ အျမဲတမ္း လက္ကေလးေထာင္ျပီး ပဲေပးေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ညီမေလးတေယာက္ေပါ့။ အစားအေသာက္ကလဲ အလြန္ကုိစားတတ္ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ကုိလြမ္းေနရင္ တီ၀ါဘေလာ့ကုိသြားဖုိ႕ တုိက္တြန္းပါတယ္။ သူက တေမာင္၊ ေမာင္နဲ႕ ေမာင္အတြက္ ရွမ္းအစားအစာေတြ လုပ္ေကြ်းတတ္ပါတယ္။ ဦးဥာဏ္ကေတာ့ ေဆးပညာေလာက ကပါ။ အခုေတာ့ သူရဲ႕ ပုိစ့္ေလးေတြ ရပ္ထားတာကုိ အသက္ျပန္သြင္းမဲ့အခ်ိန္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး ေစာင့္စားေနရတုန္းပါ။ (အလုပ္မ်ားေနလုိ႕ မေရးတာပါ)

၃) အကုိစ်ာန္

သူကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ က်ေနာ္ဘေလာ့စေရးျဖစ္တာ အကုိစ်ာန္ေၾကာင့္ပါ။ ရုိးသားပြင့္လင္းျပီး တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ အကုိကုိ ေလးစားပါတယ္။ ဘယ္အရာမဆုိ မလုပ္ရင္ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ စိတ္ဓါတ္ကုိ အရင္းျပဳျပီး ဆင္းရဲပင္ပန္းမူဒဏ္ေတြကုိ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ရင္ဆုိင္ျဖတ္ေက်ာ္ေနတဲ့ အကုိစ်ာန္နဲ႕သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကုိ က်ေနာ္အရမ္းေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။

၄) ကုိကလုိေစးထူး

စာအေရးအသားအရမ္းေကာင္းမြန္ျပီး က်ေနာ္ အၾကိဳက္ဆုံးဘေလာ့ဂါ တေယာက္ပါ။ သူဘေလာ့ေလးကုိ မလည္ရမေနနုိင္ေအာင္ အေရးအသား သိမ့္ေမြ႕ေျပျပစ္လွပါတယ္။ မာန္မာန မရွိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆက္ဆံတတ္တဲ့ အကုိကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ နွံက်ယ္ေကာင္ေလးရဲ႕ အသက္ကုိ သြင္းျပီးဖန္တီးထားတဲ့ အေရးအသား ဘ၀အေတြ႕အၾကဳံ
ေတြကုိ အားက်မိပါတယ္။

၅) ေမာ၀္မွ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ား

ကုိၾကယ္စင္၊ အုိက္ခီေလာက္၊ ေမာင္ရဲ ၊ မကိီကိီ၊ မငုံ၊ ငပ်င္း၊ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ဖန္တီးထားတဲ့ ေမာ၀္ရွမ္းေျမဆုိဒ္ရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ေလးေတြေပါ့။ သူတုိ႕ကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္... တေယာက္ခ်င္းကုိေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိ (၁၀)ေယာက္ေက်ာ္သြားမွာမလုိ႕ အားလုံး ေရးလုိက္တာပါ။

နည္းပညာေတြကုိ ျဖန္႕ေ၀ေပးေနတဲ့ အကုိၾကယ္စင္ (လူပ်ိဳၾကီး မဟုတ္တဟုတ္အခ်ိန္)ပါ။ သူကေတာ့ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးပါတယ္။ ေတာင္ေပၚသားေတြနဲ႕ နဲနဲေလးေတာ့ ဆန္႕က်င္ပါတယ္။

အခ်ိန္ျပည့္ အရက္ကုိ ေရလုိေသာက္မယ္ဆုိတဲ့ အုိက္ခီေလာက္ စီပုံးေလးမွာ အျမဲလာအားေပးေနတဲ့ အကုိတေယာက္ပါ။ သူလဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းစာေတြနဲ႕ နပမ္းလုံးေနတာေတာင္ မရမက လုိက္ကူညီလုပ္ေနတဲ့ ေမာင္ရဲ၊စိတ္ရင္းသေဘာထား ျပည့္၀တဲ့ လူငယ္တေယာက္ပါ။ တုိင္းျပည္အတြက္ အလြန္ကုိ တန္းဖုိးရွိမဲ့ လူေတာ္တေယာက္ေပါ့။

ေဆးပညာေတြကုိ ေ၀မွ်ေနတဲ့ အမကီကီ သူကေတာ့ တခါတေလ ေပါက္ကြဲထြက္ေနတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက စာေတြကုိလဲ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။။

အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ အေတာ္ကုိေရးတဲ့ မငုံ (တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ကုိ မေတြ႕ဖူးေသးတဲ့ အပ်ိဳၾကီးပါ ဟီးးးး)၊

အားေနရင္ ပ်င္းေနတတ္တဲ့ ငပ်င္း (ပ်င္းရမွာေတာင္ ပ်င္းတယ္တဲ့) ဒါေပမဲ့ ပ်င္းတာပ်င္းတာ ပုိစ့္ေလးေတြေတာ့ အျမဲထြက္ေနပါတယ္။

၆) ကုိမုိးေမာင္၊ ကုိဖုိးေမာင္၊ မအိေျႏၵ

၀တၱဴတုိေတြ၊ ရသေတြ အေရးအသားေကာင္းမြန္တဲ့ ဘေလာ့ဂါအိမ္ေလးပါ။ ညီအကုိနွစ္ေယာက္ ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေလးမွာ အမတေယာက္ေရာက္လာေတာ့ အရာရာဟာ ျပည့္စုံသြားပါတယ္။ (ညီအကုိနွစ္ေယာက္ ပ်င္းရင္မေရးၾကဘူးေလ ဒီေတာ့ အမကပဲ ၀င္ေရးရတယ္ ဟီးး) ကဗ်ာေတြစပ္တာလဲ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ဘ၀ရဲ႕ေလာကဒဏ္ကုိ ရင္ဖြင့္ျပတတ္တဲ့ အကုိအမတုိ႕ကုိလဲ ျမင္ဖူးခ်င္ပါတယ္။ တေယာက္ေသာ အကုိကုိေတာ့ အျပင္မွာ ျမင္ဖူး စကားေျပာဖူးပါတယ္။ နာမည္ မေျပာေတာ့ဘူး ဟဲဟဲဟဲ (ေတာ္ၾကာ လူပ်ိဳၾကီး ငါ့အကုိ ကို ဘေလာ့မမေတြ လာေမးေနၾကလုိ႕ ေတာင္ေပၚသား လက္မလည္ေအာင္ ရွင္းျပေနရမယ္)

၇)မမီး

အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ အမတေယာက္ပါ။ အရြယ္တူေပမဲ့ ကုိယ္တုိင္က နုေနေတာ့ သူ႕ကုိ အမေခၚရတာ အဆင္ေျပလုိ႕ (ဟဲဟဲ က်ေနာ္ကုိ ဖဲ့ထားတာ ျပန္ဖဲ့မွ) အမလုိ႕ပဲ ေခၚျဖစ္ပါတယ္။ အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ေအာင္ေနတတ္သလုိ စိတ္ညစ္စရာ ရွိရင္လဲ အစားစား၊ အိပ္ျပီး စိတ္ေျဖေဖ်ာက္တတ္တဲ့ အမတေယာက္ပါ။ (စတာ တကယ္) က်ေနာ္ကုိဆုိလဲ ေမာင္ငယ္တေယာက္လုိ ခင္ပါတယ္။ က်ေနာ္မွာ သူ႕ေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္ေပါင္းလဲ မ်ားပါတယ္။ တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႕၊ သူအစလုပ္လုိ႕ အြန္လုိင္းဘိလိယက္ဂိမ္းေလး စြဲသြားတာပါ။ ည ညဆုိ မအိပ္ရဘူး ဂိမ္းေဆာ့ေနတာပါ။ ကဗ်ာေတြေရးတတ္ပါတယ္။ အားလုံးနီးပါးကေတာ့ အလြမ္းေတြပါပဲ ဟီးးးး (အလြန္ကုိ လြမ္းတတ္ပါတယ္။ သူလဲ အပ်ိဳၾကီးပါ ေၾကာ္ျငာ၀င္ေပးတာ) စိတ္၀င္စားသူမ်ား ေတာင္ေပၚသားကုိ ဆက္သြယ္ပါ။ အခမဲ့ ေအာင္သြယ္လုိက္ပါတယ္။ ဟီးးးး (ဒါလဲ ျပန္ဖဲ့တာမွတ္ က်ေနာ္ကုိ ေအာင္သြယ္ေပးမယ္လုိ႕ ေျပာတာေလ)

၈) ကုိအိမ္

အျမဲတမ္း က်ေနာ္ကုိအားေပးေနတဲ့

Tag ပုိစ့္ေတြထဲမွာ ဒီပုိစ့္ေလးက အခက္ခဲဆုံးပါပဲ။ နာမည္က အေတြ႕ခ်င္ဆုံး ဘေလာ့ဂါ (၁၀)ေယာက္တဲ့။ က်ေနာ္က အားလုံးကိုေတြ႕ခ်င္ေနေတာ့ ခက္သား။ က်ေနာ္ အေတြ႕ခ်င္ဆုံး (၁၀) ေရာက္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း က်ေနာ္အျပင္မွာ ျမင္ခ်င္တဲ့ လူေတြက ၁၀ ေယာက္မက ရွိေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ (၁၀) ေယာက္ထက္ ပုိျပီး ျဖစ္သလုိ ေျပာသြားမယ္ဗ်ာ... အျပင္မွာ က်ေနာ္ေတြ႕ဖူးတဲ့ လူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ဘေလာ့တုိင္းျပည္ထဲကလူေတြဆုိရင္ေတာ့ ဦးဒီဘီ၊ ဦးရွင္ၾကီး ၊ ေမာင္စေန၊ ကုိေနးတစ္ ျပီးေတာ့ ယိမ္းႏြဲ႕ပါးက ညီအကုိေတြ ၊ မေဗဒါ စသည္ျဖင့္ စင္ကာပူေရာက္ ဘေလာ့ဂါတခ်ိဳ႕ကုိ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။

၁)ဦးေနာ္၊ တီငယ္ ၊ကေလးေလး

ဒီမိသားစုေလးရဲ႕ အိမ္ကုိ သြားလုိက္တာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ အရမ္းကုိ ခင္မင္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြပါ။ သူတုိ႕အိမ္ေလးကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြ ရျမဲျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေနာ္ရဲ႕ အတည္ေပါက္ ေရးခ်က္ေတြကုိ တီငယ္က ေနာက္လုိက္၊ တီငယ္ေရးတဲ့ပုိစ့္ေလးေတြကုိ ဦးေနာ္က ဟာသေလးေတြနဲ႕ အသက္သြင္းလုိက္နဲ႕ေပါ့။ တခါတေလ စကားမပီတဲ့ သမီးငယ္ေလး တေယာက္ကလဲ ထထ ေအာ္တတ္ျပန္ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ အျပင္မွာ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ သူတုိ႕ကေတာ့ မသိဘူးရယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘေလာ့ဂါေလာကမွာ သူတုိ႕ရဲ႕ မိသားစုအျဖစ္ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ သတ္မွတ္ျပီးေနေနတာပဲ။ ေတြ႕တုိင္း စေန ေနာက္ေနတာေပ့ါ။

၂) ဦးဥာဏ္၊ တီ၀ါ၊ သမီးငယ္

ဒါလဲ မိသားစု၀င္ေတြပါပဲ။ သူတုိ႕မိသားစုေလးကေတာ့ အေတာ္ကုိ ေႏြးေထြးျပီး ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းတဲ့ မိသားစုေလးပါ။ ပုိျပီး ခင္တြယ္သြားတာက အကုိရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကုိ ေလးစားလုိ႕ပါ။ ေတာင္ၾကီးသားခ်င္း ဂုဏ္ယူတာေတာ့မဟုတ္ရပါဘူး။ ပြင့္လင္းရုိးသားတဲ့ မိသားစုေလးပါ။ အျပင္မွာေတာ့ မေတြ႕ဖူးေသးပါဘူး။ သူတုိ႕မွာလဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သမီးေလး တေယာက္ရွိပါတယ္။ အဟဲ တီ၀ါပုိစ့္ေလးေတြမွာ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ အျမဲတမ္း လက္ကေလးေထာင္ျပီး ပဲေပးေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ညီမေလးတေယာက္ေပါ့။ အစားအေသာက္ကလဲ အလြန္ကုိစားတတ္ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ကုိလြမ္းေနရင္ တီ၀ါဘေလာ့ကုိသြားဖုိ႕ တုိက္တြန္းပါတယ္။ သူက တေမာင္၊ ေမာင္နဲ႕ ေမာင္အတြက္ ရွမ္းအစားအစာေတြ လုပ္ေကြ်းတတ္ပါတယ္။ ဦးဥာဏ္ကေတာ့ ေဆးပညာေလာက ကပါ။ အခုေတာ့ သူရဲ႕ ပုိစ့္ေလးေတြ ရပ္ထားတာကုိ အသက္ျပန္သြင္းမဲ့အခ်ိန္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး ေစာင့္စားေနရတုန္းပါ။ (အလုပ္မ်ားေနလုိ႕ မေရးတာပါ)

၃) အကုိစ်ာန္

သူကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ က်ေနာ္ဘေလာ့စေရးျဖစ္တာ အကုိစ်ာန္ေၾကာင့္ပါ။ ရုိးသားပြင့္လင္းျပီး တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ အကုိကုိ ေလးစားပါတယ္။ ဘယ္အရာမဆုိ မလုပ္ရင္ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ စိတ္ဓါတ္ကုိ အရင္းျပဳျပီး ဆင္းရဲပင္ပန္းမူဒဏ္ေတြကုိ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ရင္ဆုိင္ျဖတ္ေက်ာ္ေနတဲ့ အကုိစ်ာန္နဲ႕သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကုိ က်ေနာ္အရမ္းေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။

၄) ကုိကလုိေစးထူး

စာအေရးအသားအရမ္းေကာင္းမြန္ျပီး က်ေနာ္ အၾကိဳက္ဆုံးဘေလာ့ဂါ တေယာက္ပါ။ သူဘေလာ့ေလးကုိ မလည္ရမေနနုိင္ေအာင္ အေရးအသား သိမ့္ေမြ႕ေျပျပစ္လွပါတယ္။ မာန္မာန မရွိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆက္ဆံတတ္တဲ့ အကုိကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ နွံက်ယ္ေကာင္ေလးရဲ႕ အသက္ကုိ သြင္းျပီးဖန္တီးထားတဲ့ အေရးအသား ဘ၀အေတြ႕အၾကဳံေတြကုိ အားက်မိပါတယ္။

၅) ေမာ၀္မွ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ား

ကုိၾကယ္စင္၊ အုိက္ခီေလာက္၊ ေမာင္ရဲ ၊ မကိီကိီ၊ မငုံ၊ ငပ်င္း၊ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ဖန္တီးထားတဲ့ ေမာ၀္ရွမ္းေျမဆုိဒ္ရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ေလးေတြေပါ့။ သူတုိ႕ကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္... တေယာက္ခ်င္းကုိေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိ (၁၀)ေယာက္ေက်ာ္သြားမွာမလုိ႕ အားလုံး ေရးလုိက္တာပါ။

နည္းပညာေတြကုိ ျဖန္႕ေ၀ေပးေနတဲ့ အကုိၾကယ္စင္ (လူပ်ိဳၾကီး မဟုတ္တဟုတ္အခ်ိန္)ပါ။ သူကေတာ့ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးပါတယ္။ ေတာင္ေပၚသားေတြနဲ႕ နဲနဲေလးေတာ့ ဆန္႕က်င္ပါတယ္။

အခ်ိန္ျပည့္ အရက္ကုိ ေရလုိေသာက္မယ္ဆုိတဲ့ အုိက္ခီေလာက္ စီပုံးေလးမွာ အျမဲလာအားေပးေနတဲ့ အကုိတေယာက္ပါ။ သူလဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းစာေတြနဲ႕ နပမ္းလုံးေနတာေတာင္ မရမက လုိက္ကူညီလုပ္ေနတဲ့ ေမာင္ရဲ၊စိတ္ရင္းသေဘာထား ျပည့္၀တဲ့ လူငယ္တေယာက္ပါ။ တုိင္းျပည္အတြက္ အလြန္ကုိ တန္းဖုိးရွိမဲ့ လူေတာ္တေယာက္ေပါ့။

ေဆးပညာေတြကုိ ေ၀မွ်ေနတဲ့ အမကီကီ သူကေတာ့ တခါတေလ ေပါက္ကြဲထြက္ေနတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက စာေတြကုိလဲ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။။

အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ အေတာ္ကုိေရးတဲ့ မငုံ (တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ကုိ မေတြ႕ဖူးေသးတဲ့ အပ်ိဳၾကီးပါ ဟီးးးး)၊

အားေနရင္ ပ်င္းေနတတ္တဲ့ ငပ်င္း (ပ်င္းရမွာေတာင္ ပ်င္းတယ္တဲ့) ဒါေပမဲ့ ပ်င္းတာပ်င္းတာ ပုိစ့္ေလးေတြေတာ့ အျမဲထြက္ေနပါတယ္။

၆) ကုိမုိးေမာင္၊ ကုိဖုိးေမာင္၊ မအိေျႏၵ

၀တၱဴတုိေတြ၊ ရသေတြ အေရးအသားေကာင္းမြန္တဲ့ ဘေလာ့ဂါအိမ္ေလးပါ။ ညီအကုိနွစ္ေယာက္ ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေလးမွာ အမတေယာက္ေရာက္လာေတာ့ အရာရာဟာ ျပည့္စုံသြားပါတယ္။ (ညီအကုိနွစ္ေယာက္ ပ်င္းရင္မေရးၾကဘူးေလ ဒီေတာ့ အမကပဲ ၀င္ေရးရတယ္ ဟီးး) ကဗ်ာေတြစပ္တာလဲ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ဘ၀ရဲ႕ေလာကဒဏ္ကုိ ရင္ဖြင့္ျပတတ္တဲ့ အကုိအမတုိ႕ကုိလဲ ျမင္ဖူးခ်င္ပါတယ္။ တေယာက္ေသာ အကုိကုိေတာ့ အျပင္မွာ ျမင္ဖူး စကားေျပာဖူးပါတယ္။ နာမည္ မေျပာေတာ့ဘူး ဟဲဟဲဟဲ (ေတာ္ၾကာ လူပ်ိဳၾကီး ငါ့အကုိ ကို ဘေလာ့မမေတြ လာေမးေနၾကလုိ႕ ေတာင္ေပၚသား လက္မလည္ေအာင္ ရွင္းျပေနရမယ္)

၇)မမီး

အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ အမတေယာက္ပါ။ အရြယ္တူေပမဲ့ ကုိယ္တုိင္က နုေနေတာ့ သူ႕ကုိ အမေခၚရတာ အဆင္ေျပလုိ႕ (ဟဲဟဲ က်ေနာ္ကုိ ဖဲ့ထားတာ ျပန္ဖဲ့မွ) အမလုိ႕ပဲ ေခၚျဖစ္ပါတယ္။ အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ေအာင္ေနတတ္သလုိ စိတ္ညစ္စရာ ရွိရင္လဲ အစားစား၊ အိပ္ျပီး စိတ္ေျဖေဖ်ာက္တတ္တဲ့ အမတေယာက္ပါ။ (စတာ တကယ္) က်ေနာ္ကုိဆုိလဲ ေမာင္ငယ္တေယာက္လုိ ခင္ပါတယ္။ က်ေနာ္မွာ သူ႕ေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္ေပါင္းလဲ မ်ားပါတယ္။ တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႕၊ သူအစလုပ္လုိ႕ အြန္လုိင္းဘိလိယက္ဂိမ္းေလး စြဲသြားတာပါ။ ည ညဆုိ မအိပ္ရဘူး ဂိမ္းေဆာ့ေနတာပါ။ ကဗ်ာေတြေရးတတ္ပါတယ္။ အားလုံးနီးပါးကေတာ့ အလြမ္းေတြပါပဲ ဟီးးးး (အလြန္ကုိ လြမ္းတတ္ပါတယ္။ သူလဲ အပ်ိဳၾကီးပါ ေၾကာ္ျငာ၀င္ေပးတာ) စိတ္၀င္စားသူမ်ား ေတာင္ေပၚသားကုိ ဆက္သြယ္ပါ။ အခမဲ့ ေအာင္သြယ္လုိက္ပါတယ္။ ဟီးးးး (ဒါလဲ ျပန္ဖဲ့တာမွတ္ က်ေနာ္ကုိ ေအာင္သြယ္ေပးမယ္လုိ႕ ေျပာတာေလ)

၈) ကုိအိမ္

အျမဲတမ္း က်ေနာ္ကုိအားေပးေနတဲ့ အကုိပါ။ က်ေနာ္စိတ္ညစ္ရင္ အားေပးတတ္ပါတယ္။ ကေတာင္ ကေတာင္ (က်ေနာ္နာမည္ကုိေခၚတာျဖစ္ပါတယ္) နာမည္တမ်ိဳးကုိ အစေဖာ္သူပါ။ သူလဲ အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္သလုိ အျပင္ေရာက္ ျမန္မာေတြအေၾကာင္း ဘ၀အေၾကာင္းေတြ က်ေနာ္ကုိ ေျပာျပ လမ္းညႊန္အကူအညီေပးတတ္သူပါ။ သူကေတာ့ တရား၀င္ကုိ လူပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တပတ္ရစ္ လူပ်ိဳၾကီးပါ။ သိပ္မယုံရပါဘူး က်ေနာ္အာမခံပါဘူး ......

၉) အကုိေတာ္ေမာင္မ်ိဳး

သူ႕ကုိ အကိုလုိ ေခၚရင္ လုံး၀မၾကိဳက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္က ႏႈတ္က်ိဳးေနလုိ႕ ေတြ႕တုိင္း အကုိလို႕ပဲ ေခၚျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကလဲ ရုိးသားျပီး ဟန္ေဆာင္မူကင္းတာမုိ႕ သေဘာက် နွစ္သက္မိပါတယ္။ ဘေလာ့ေလာကမွာ ေၾကာင္မ်ိဳး အဲ မွားလုိ႕ ေတြ႕ပုခ်ိ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္မ်ိဳးဆုိ မသိသူ မရိွေလာက္ေအာင္ကုိ ျဖစ္ပါတယ္။ အဟီး ေျမွာက္ထားတာ။ အေရးအသားေကာင္းမြန္ျပီး သူရဲ႕ ဘ၀ကုိ ေဖာ္ျပေပးတဲ့ စာေလးေတြက ထပ္တူခံစားရပါတယ္။

၁၀) ကုိညီလင္းဆက္

ျမန္မာဘေလာ့ဂါေလာကရဲ႕ ဘုိးေအေတြထဲက တေယာက္ပါ။ သူဆီကုိ အျမဲတမ္းေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာ္မန္႕ေတာ့ သိပ္မေပးတတ္ပါဘူး။ သူရဲ႕အေရးအသားေတြ စာေပကုိခ်စ္ျမတ္နုိးမူေတြကို အရမ္းအားက်မိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အတြက္ တတ္စြမ္းသေလာက္ ရသေလာက္ လုပ္ေပးေနတာကုိ ေတြ႕ရေတာ့ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ သူကုိေတာ့ တျပင္မွာမေတြ႕ျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ကုိ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္။ ရုပ္တာမျမင္ဘူးတာ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ဟုိတေလာက သူကုိ အိပ္မက္မက္ပါတယ္။ သမုိင္းစာအုပ္ေတြ အေၾကာင္း က်ေနာ္ကုိေျပာျပေနတာပါ။ အဲေလာက္ကုိ ခင္မင္ေနမိတဲ့ အကုိတေယာက္ပါ။ ျမင္တာေတြကုိ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ထုတ္ျပရဲတာကုိလဲ ေလးစားပါတယ္။

၁၁) ကုိေပါ

ဒါကေတာ့ ဒီမုိကေရစီကုိ ျမတ္နုိးတဲ့ အကုိတေယာက္ပါ။ သူ႕ကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူလဲပဲ စာအေတာ္ဖတ္ျပီး သမိုင္းေက်တဲ့ လူတေယာက္လုိ႕ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။ အေရးအသားေတြကေတာ့ အလြန္ကုိ ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ သူ႕ကုိတခု ခ်ီးက်ဴးမိတာက လူတုိင္းမလုပ္နုိင္တဲ့ အရာတခုကုိ သူလုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ သူဆီကုိ ေကာမန္႕ေပးတာေတြကုိ အတတ္နုိင္ဆုံး ျပန္ေျဖေပးတာပါ။ သူ႕ကုိ ဆဲသြားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းေျပာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူဆီက ဟာသေနွာတဲ့ အေျဖေလးေတြကို ဖတ္ရေတာ့ စာဖတ္သူတေယာက္အေနနဲ႕ သူ႕ေရးတဲ့ စာကုိ မၾကိဳက္ေတာင္မွ အတုိင္းအတာတခုထိ ေက်နပ္မူကုိ ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ တခါမွ ေကာ္မန္႕မေပးဖူးပါ။ စာကေတာ့ ေန႕တုိင္းသြားေခ်ာင္းေနၾကပါ။ (စာကေလးမဟုတ္ပါ)


၁၂) We She Me

မိသားစုအေၾကာင္းေလးေတြ၊ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ တုိင္းတပါးက အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကုိ ေရးသားေနတဲ့ ဘေလာ့ျဖစ္ပါတယ္။ အေရးအသားလဲ ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သားသမီးေတြကုိ ဘယ္လုိ ဂရုစိုက္သင့္တယ္ ကေလးေတြရဲ႕ ေနာင္ေရးကုိ ဘယ္လုိ အေလးေပးသင့္သလဲ စသည္ျဖင့္ ေရးသားထားပါတယ္။ သူတုိ႕ကုိလဲ က်ေနာ္အရမ္းေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။

ကုိျဖိဳး၊အကို၀င္းေဇာ္ ကုိလဲ ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္။ သူက လူတုိင္း ေတြ႕ခ်င္ေနေတာ့ က်ေနာ္တကူးတက မေရးေတာ့ပါဘူး ဟဲဟဲ

တကယ္တမ္း အဆင္ေျပမယ္ဆုိ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္ၾကီးမွာ ဘေလာ့ဂါေတြ စုစည္းျပီး ေတြ႕ဆုံပြဲၾကီးတပြဲ လုပ္နုိင္ရင္ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာေပါ့ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ မထင္တာေတြ ျဖစ္လုိ႕ျဖစ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ရီေမာစရာေတြနဲ႕ အျပည့္ျပီးတဲ့ ပြဲေလးျဖစ္လာမယ္လုိ႕ က်ေနာ္ကေတာ့ ယုံၾကည္ေနပါတယ္။ တေန႕ေန႕ေပါ့ဗ်ာ.... မၾကာမီလာမီ ေမွ်ာ္္္္ ္ ္ ္ ္ ္ ္ ္ ္ ္ ္ ္

အေမ......

အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္တာျမန္ေနေပမဲ့ အေမ့သား ခုခ်ိန္ထိအေမ့နဲ႕ ေ၀းေနတဲ့တေနရာမွာ တေယာက္ထဲ ခုိလႈံဆဲပါ။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ အမွ် အေမ့ကုိသတိရေနဆဲပါ။ ဘ၀မွာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတဲ့ သားဆုိးတေယာက္အတြက္ အေမရဲ႕ေမတၱာေလးေတြကုိခုခ်ိန္မွာ အေ၀းတေနရာကေန ေတာင့္တေနဆဲပါ။ ခုခ်ိန္ဆုိ အေမလဲ အမၾကီးရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေျမးေလးေတြနဲ႕ တေနကုန္ အလုပ္ရႈပ္ေနမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကေလးေတြနဲ႕ ေနရတာ အလုပ္လုပ္ရတာထက္ ပုိပင္ပန္းတယ္လုိ႕ အေမေျပာေနေပမဲ့ အေမ ေပ်ာ္ေနရွာတယ္ဆုိတာ အေ၀းေရာက္ သားက်ေနာ္သိေနပါတယ္။

အေမ......

အလြန္တရာမွ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ ဒီလူေလာကထဲမွာ က်ေနာ္ ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္္ ရုန္းကန္ရတာဆုိလုိ႕ နွစ္အနဲငယ္တာ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီနွစ္အနဲငယ္အတြင္းမွာ က်ေနာ္ အလဲလဲ အကြဲကြဲ ရႈံးနိမ့္ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထုိက္သင့္သေလာက္ ေအာင္ျမင္မူေတြလဲ ရခဲ့ပါတယ္။ ထုိက္သင့္တဲ့ ေ၀ဖန္တုန္႕ျပန္ ေျပာဆုိမူေတြလဲ ရခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ အလဲလဲ အထုိးခံခဲ့ရဖူးျပီအေမ။ ခုဆုိ က်ေနာ္စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ အရင္ကနဲ မတူေျပာင္းလဲခဲ့ပါျပီအေမ။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေမရဲ႕သား အေမ့ကုိ အရမ္းဂုဏ္ယူေနမိပါတယ္။ အေမတေယာက္ထဲ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ေကြ်းေမြးခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္းကမနဲေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေမ့ဆီက စိတ္ပ်က္သံေလးတခြန္းေတာင္ သားမၾကားခဲ့ရဖူးပါဘူး အေမ့ဆီက အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနတဲ့ အသံေလးကုိပဲ သားလြမ္းေနမိတယ္ေလ။


အေမ......

မနက္ခင္း အိပ္ရာထ အလုပ္သြား၊ အလုပ္ျပန္ ဒီလုိ လည္ပတ္ခဲ့တာ ဘာလုိလုိနဲ႕ တနွစ္ေက်ာ္သြားခဲ့ျပီအေမ။ ဒါေပမဲ့ အေမ့သား က်ေနာ္ အေမ့ကုိဘယ္အရာမွ ျပည့္စုံေအာင္ ထားႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ အေမ့ဆီက အားေပးစကားေတြ ျပန္ၾကားရတုိင္း က်ေနာ္ ကုိယ့္ဟာကုိ ရွက္ေနမိတယ္အေမ... ဒီလုိေနရာမွာ က်ေနာ္ကေတာ့ စည္းစိမ္ေတြ ယစ္မူးျပီး ေနရတယ္၊သာယာေနတယ္ဆုိတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က စကားလုံးအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာဆုိေနၾကတာေတြကုိ က်ေနာ္ေဘးက မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးတဲ့ အေမရွိေနေသးတေရႊ႕ က်ေနာ္ မတုန္လႈပ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ မေၾကာက္ရႊံ႕ပါဘူးအေမ...

အေမ......

ခုဆုိ က်ေနာ္ အရင္လုိမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ရဲ႕ ဆံပင္ေတြလဲ အရွည္ၾကီး မဟုတ္ေတာ့သလုိ အေမၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဆံပင္တုိတုိနဲ႕ လူငယ္တေယာက္ ျဖစ္ေနျပီေလ။ တခ်ိဳ႕ေတြက က်ေနာ္ကုိ အတၱၾကီးတဲ့ တကုိယ္ေကာင္း ဆန္တယ္တဲ့ အေမ…. က်ေနာ္ဘာမွ ျပန္မရွင္းျပခ်င္ပါဘူး က်ေနာ္ရင္ထဲမွာ က်ေနာ္မိသားစုပဲ ရွိတယ္ဆုိတာ အေမသိရင္ က်ေနာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ လူ႕ေလာကမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာ မွန္သမွ်ေတာ့ က်ေနာ္လုပ္သြားခ်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိသားစုအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ က်ေနာ္ လူမ်ားေတြ ေျပာစကားေတြကုိ ဂရုမစုိက္တတ္ေတာ့တာ ၾကာခဲ့ျပီ ထင္တယ္အေမ.. ဒါေပမဲ့ အေမ့သားက်ေနာ္ လူအသိုင္းအ၀န္းအျပင္ေတာ့ မေရာက္ေသးပါဘူး။

အေမ......

ခုဆုိ စီးပြါးေရး အေျခအေနေတြက အေကာင္းၾကီးမဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ စိတ္ပူမိတယ္။ အေမလဲ က်ေနာ္အတြက္ စိတ္ပူျပီး ဆုေတာင္းေပးေနမွာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ပါ ပုိဆုေတာင္းေပးပါေနာ္။ ဟုိေန႕က Movies ေလးတခု ၾကည့္လုိက္ရတယ္။ ကေလးငယ္ေလးေတြ သူမ်ားစားျပီးသား အရုိးအရင့္ေတြကုိ စားေနရတယ္အေမ….ဒီေန႕ဆုိ သတင္းတခု ဖတ္လုိက္ရတာ ရင္ထဲကကုိ စိတ္မေကာင္းဘူးအေမ... ျမန္မာျပည္မွာ ထမင္းရည္ ေရာင္းေနၾကတယ္တဲ့ တလုံးကုိ က်ပ္၂၀၀၊ ၂၅၀ တဲ့အေမ…. ဒီလုိမ်ိိဳး ထမင္းရည္ေသာက္ေနရတဲ့ လူေတြ ကမာၻေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမတုန္း၊ ထမင္းငတ္ေနတဲ့ လူေတြေကာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမတုန္း စီးပြားေရးပ်က္ကပ္မူၾကီးက လူတန္း

အေမ......

အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္တာျမန္ေနေပမဲ့ အေမ့သား ခုခ်ိန္ထိအေမ့နဲ႕ ေ၀းေနတဲ့တေနရာမွာ တေယာက္ထဲ ခုိလႈံဆဲပါ။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ အမွ် အေမ့ကုိသတိရေနဆဲပါ။ ဘ၀မွာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတဲ့ သားဆုိးတေယာက္အတြက္ အေမရဲ႕ေမတၱာေလးေတြကုိခုခ်ိန္မွာ အေ၀းတေနရာကေန ေတာင့္တေနဆဲပါ။ ခုခ်ိန္ဆုိ အေမလဲ အမၾကီးရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေျမးေလးေတြနဲ႕ တေနကုန္ အလုပ္ရႈပ္ေနမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကေလးေတြနဲ႕ ေနရတာ အလုပ္လုပ္ရတာထက္ ပုိပင္ပန္းတယ္လုိ႕ အေမေျပာေနေပမဲ့ အေမ ေပ်ာ္ေနရွာတယ္ဆုိတာ အေ၀းေရာက္ သားက်ေနာ္သိေနပါတယ္။

အေမ......

အလြန္တရာမွ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ ဒီလူေလာကထဲမွာ က်ေနာ္ ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္္ ရုန္းကန္ရတာဆုိလုိ႕ နွစ္အနဲငယ္တာ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီနွစ္အနဲငယ္အတြင္းမွာ က်ေနာ္ အလဲလဲ အကြဲကြဲ ရႈံးနိမ့္ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထုိက္သင့္သေလာက္ ေအာင္ျမင္မူေတြလဲ ရခဲ့ပါတယ္။ ထုိက္သင့္တဲ့ ေ၀ဖန္တုန္႕ျပန္ ေျပာဆုိမူေတြလဲ ရခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ အလဲလဲ အထုိးခံခဲ့ရဖူးျပီအေမ။ ခုဆုိ က်ေနာ္စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ အရင္ကနဲ မတူေျပာင္းလဲခဲ့ပါျပီအေမ။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေမရဲ႕သား အေမ့ကုိ အရမ္းဂုဏ္ယူေနမိပါတယ္။ အေမတေယာက္ထဲ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ေကြ်းေမြးခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္းကမနဲေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေမ့ဆီက စိတ္ပ်က္သံေလးတခြန္းေတာင္ သားမၾကားခဲ့ရဖူးပါဘူး အေမ့ဆီက အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနတဲ့ အသံေလးကုိပဲ သားလြမ္းေနမိတယ္ေလ။


အေမ......

မနက္ခင္း အိပ္ရာထ အလုပ္သြား၊ အလုပ္ျပန္ ဒီလုိ လည္ပတ္ခဲ့တာ ဘာလုိလုိနဲ႕ တနွစ္ေက်ာ္သြားခဲ့ျပီအေမ။ ဒါေပမဲ့ အေမ့သား က်ေနာ္ အေမ့ကုိဘယ္အရာမွ ျပည့္စုံေအာင္ ထားႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ အေမ့ဆီက အားေပးစကားေတြ ျပန္ၾကားရတုိင္း က်ေနာ္ ကုိယ့္ဟာကုိ ရွက္ေနမိတယ္အေမ... ဒီလုိေနရာမွာ က်ေနာ္ကေတာ့ စည္းစိမ္ေတြ ယစ္မူးျပီး ေနရတယ္၊သာယာေနတယ္ဆုိတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က စကားလုံးအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာဆုိေနၾကတာေတြကုိ က်ေနာ္ေဘးက မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးတဲ့ အေမရွိေနေသးတေရႊ႕ က်ေနာ္ မတုန္လႈပ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ မေၾကာက္ရႊံ႕ပါဘူးအေမ...

အေမ......

ခုဆုိ က်ေနာ္ အရင္လုိမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ရဲ႕ ဆံပင္ေတြလဲ အရွည္ၾကီး မဟုတ္ေတာ့သလုိ အေမၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဆံပင္တုိတုိနဲ႕ လူငယ္တေယာက္ ျဖစ္ေနျပီေလ။ တခ်ိဳ႕ေတြက က်ေနာ္ကုိ အတၱၾကီးတဲ့ တကုိယ္ေကာင္း ဆန္တယ္တဲ့ အေမ…. က်ေနာ္ဘာမွ ျပန္မရွင္းျပခ်င္ပါဘူး က်ေနာ္ရင္ထဲမွာ က်ေနာ္မိသားစုပဲ ရွိတယ္ဆုိတာ အေမသိရင္ က်ေနာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ လူ႕ေလာကမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာ မွန္သမွ်ေတာ့ က်ေနာ္လုပ္သြားခ်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိသားစုအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ က်ေနာ္ လူမ်ားေတြ ေျပာစကားေတြကုိ ဂရုမစုိက္တတ္ေတာ့တာ ၾကာခဲ့ျပီ ထင္တယ္အေမ.. ဒါေပမဲ့ အေမ့သားက်ေနာ္ လူအသိုင္းအ၀န္းအျပင္ေတာ့ မေရာက္ေသးပါဘူး။

အေမ......

ခုဆုိ စီးပြါးေရး အေျခအေနေတြက အေကာင္းၾကီးမဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ စိတ္ပူမိတယ္။ အေမလဲ က်ေနာ္အတြက္ စိတ္ပူျပီး ဆုေတာင္းေပးေနမွာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ပါ ပုိဆုေတာင္းေပးပါေနာ္။ ဟုိေန႕က Movies ေလးတခု ၾကည့္လုိက္ရတယ္။ ကေလးငယ္ေလးေတြ သူမ်ားစားျပီးသား အရုိးအရင့္ေတြကုိ စားေနရတယ္အေမ….ဒီေန႕ဆုိ သတင္းတခု ဖတ္လုိက္ရတာ ရင္ထဲကကုိ စိတ္မေကာင္းဘူးအေမ... ျမန္မာျပည္မွာ ထမင္းရည္ ေရာင္းေနၾကတယ္တဲ့ တလုံးကုိ က်ပ္၂၀၀၊ ၂၅၀ တဲ့အေမ…. ဒီလုိမ်ိိဳး ထမင္းရည္ေသာက္ေနရတဲ့ လူေတြ ကမာၻေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမတုန္း၊ ထမင္းငတ္ေနတဲ့ လူေတြေကာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမတုန္း စီးပြားေရးပ်က္ကပ္မူၾကီးက လူတန္းစားမေရြး ထိခုိက္ေနတယ္ဆုိေပမဲ့ တကယ္တမ္း ခံေနရတာ က်ေနာ္တုိ႕ မရွိဆင္းရဲသား ျပည္သူျပည္သားေတြပါ။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိတယ္ အေမ...

လူသူကင္းမဲ့ ေျခာက္ခ်ားစရာ ဒီညအေမွာင္
လမ္းတခုလုံး ရစရာမရွိေအာင္ ျပိဳက်ပ်က္စီးေနေပါ့
ငါ့ကုိငါ ျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ဒါဏ္ရာ အနာတရေတြ ျပည့္လုိ႕

ဟုိအေ၀းတေနရာဆီက ကေလးတေယာက္ရဲ႕ငိုသံ
မိဘမဲ့သူတေယာက္ထဲ ေၾကြကြဲေနတယ္ထင္ပါရဲ႕
လမ္းေပၚကေခြးတအုပ္ တအီအီနဲ႕ေအာ္ျမည္ေနေလရဲ႕
ဘာကုိျမင္လုိ႕ သူတို႕ေအာ္ေနသလဲ

ငါကုိယ္တုိင္လဲ မသိခဲ့ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကသလဲ
ဒီအတုိင္းေပါ့ ဆက္၍တုိးလုိ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့
အိမ္အုိက်ိဳးပ်က္ အမ်ိဳးကုိစုံလုိ႕
ငါေရာက္ေနတာ ဘယ္ဘ၀တုန္း

ငါ့ရဲ႕ေဘးမွာ အျမဲတမ္းလုိလုိ
ငါ့ရဲ႕အေသြးအသားကုိ ရစ္မူးစြာ စားသုံးမဲ့
ေခြးအေတြ၊ လဒေတြက ၀ဲလုိ႕
စိတ္အစဥ္ကုိလႊင့္လုိ႕ ေရွ႕ဆက္သြားမယ္
ဟုိအေရွ႕မွာ ပန္းတုိင္တခု
မႈန္၀ါး၀ါးနဲ႕ ျမင္ေနရတယ္

လူသူကင္းမဲ့ ေျခာက္ခ်ားစရာ ဒီညအေမွာင္
လမ္းတခုလုံး ရစရာမရွိေအာင္ ျပိဳက်ပ်က္စီးေနေပါ့
ငါ့ကုိငါ ျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ဒါဏ္ရာ အနာတရေတြ ျပည့္လုိ႕

ဟုိအေ၀းတေနရာဆီက ကေလးတေယာက္ရဲ႕ငိုသံ
မိဘမဲ့သူတေယာက္ထဲ ေၾကြကြဲေနတယ္ထင္ပါရဲ႕
လမ္းေပၚကေခြးတအုပ္ တအီအီနဲ႕ေအာ္ျမည္ေနေလရဲ႕
ဘာကုိျမင္လုိ႕ သူတို႕ေအာ္ေနသလဲ

ငါကုိယ္တုိင္လဲ မသိခဲ့ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကသလဲ
ဒီအတုိင္းေပါ့ ဆက္၍တုိးလုိ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့
အိမ္အုိက်ိဳးပ်က္ အမ်ိဳးကုိစုံလုိ႕
ငါေရာက္ေနတာ ဘယ္ဘ၀တုန္း

ငါ့ရဲ႕ေဘးမွာ အျမဲတမ္းလုိလုိ
ငါ့ရဲ႕အေသြးအသားကုိ ရစ္မူးစြာ စားသုံးမဲ့
ေခြးအေတြ၊ လဒေတြက ၀ဲလုိ႕
စိတ္အစဥ္ကုိလႊင့္လုိ႕ ေရွ႕ဆက္သြားမယ္
ဟုိအေရွ႕မွာ ပန္းတုိင္တခု
မႈန္၀ါး၀ါးနဲ႕ ျမင္ေနရတယ္

ယခုတင္ျပမည့္ အေၾကာင္းအရာသည္ စင္ကာပူေရာက္ ေက်ာင္းဆရာ၏ အျမင္မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ကြဲလြဲနုိင္ခြင့္ရွိေပသည္။

၁) စင္ကာပူေရာက္ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ေရကုိ ေခြ်တာသူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႕သည္ ေရကုိ သိပ္မေသာက္သုံးၾကေပ။ ဒီအတြက္ အစားထုိးမူအေနနဲ႕ ဘီယာ ကုိ အမ်ားဆုံးေသာက္သုံးၾကေပသည္။ ျမန္မာတုိ႕၏ လက္စြဲ တုိက္ဂါး (Tiger) ဘီယာမွာ ေရႊျမန္မာမ်ားေၾကာင့္ အလြန္႕အလြန္ေရာင္းေကာင္းခဲ့ေပသည္။ ဘီယာေသာက္လွ်င္ မမူးဟု အဆုိရွိေသာလဲ မမူးပဲ ရီေ၀ေ၀ ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူမွ မေသာက္သုံးၾကေပ။ အားလုံးနီးပါးမွာ အေတာ္အသင့္ မူးေအာင္ ေသာက္နုိင္ၾကေပသည္။ သူတို႕၏ မူးျခင္း၊ မမူးျခင္းကုိ တုိင္းတာရန္ ပစၥည္းကေတာ့ မခက္ခဲလွပါေခ်။ ျမန္မာမ်ား စုေ၀းေသာက္ေနေသာ ၀ုိင္းထဲတြင္ ဘုိလုိမႈတ္ေနလွ်င္ ဒီလူသည္ ေသခ်ာေပသည္ မူးေနျပီ ျဖစ္ပါသည္။

၂) စင္ကာပူေရာက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လဲ အလြန္ကုိ ေခြ်တာၾကေပသည္။ သူတုိ႕၏ ေခြ်တာမူကား အ၀တ္အစားမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႕သည္ တခါတရံ ျမန္မာထမီကုိ ဘယ္လုိ၀တ္ရလဲပင္ ေမ့ေနေလာက္ေပသည္။ ယခုလက္တေလာ ျမင္ေနရေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ေခြ်တာမူ အလြန္ပင္ မ်ားလွေပသည္။ အရင္က ေျခမ်က္စိဖုံးေအာင္ ၀တ္ေနသူမ်ား ယခုအခါ အ၀တ္အစားဖုိးမ်ား ေခြ်တာေသာအားျဖင့္ စကတ္တုိတုိမ်ား ၊ ေပါင္တံရင္းနား ကပ္ေနေသာ ေဘာင္းဘီမ်ားကုိ အစားထုိး ၀တ္ဆင္လာၾကေပသည္။

၃) စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ားသည္ အလြန္ကုိ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အထင္ၾကီးဂုဏ္ယူတတ္ၾကေပသည္။ သူတုိ႕သည္ လမ္းတြင္ ျမန္မာမ်ား အခ်င္းခ်င္းေတြ႕လွ်င္ အလြန္ကုိ ရွက္၀ံ့ၾကေပသည္။ ျမန္မာမ်ားအခ်င္းခ်င္း လုိင္းကား တကားထဲတြင္ တူတူစီးမိပါကား မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမဟုတ္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္တတ္ေပသည္။ သုိ႕ေပမဲ့ကား ေရႊျမန္မာမ်ား၏ ရုပ္ကုိကား မည္သုိ႕ပင္ ဖုံးကြယ္ဖုံးကြယ္ ဖုံးကြယ္၍မရေပ။ တခ်ိဳ႕လူမ်ားကား ဟန္ကုိထုတ္ သရုပ္ေဆာင္ေနၾကေပသည္။ အရွိကုိ အရွိတုိင္း မထုတ္ျပ၀ံ့ေပ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အမွားတခုခု လုပ္မိလွ်င္ အရင္သုံးစြဲေနၾက ဟာ..,အုိ.... ေနရာတြင္ Sh** ဆုိတာကုိ အစားထုိး သုံးစြဲလာၾကတလုိ ၊ ေၾကာက္ရႊံ႕မူတခုခု ၾကဳံၾကိဳက္ေနစဥ္တြင္ ဘုရား.., ဗုဒၶ.... ဟု အရင္သုံးစြဲလာက်ေနရာတြင္ Oh!! My God... ဟုသုံးစြဲလာေနၾကေပသည္ကုိ ကြ်ႏု္ပ္ေက်ာင္းဆရာ ေတြ႕ေနရေပသည္။

ေနာင္မ်ားတြင္လဲ ေတြ႕ၾကံဳေနရသည္႕၊ ျမင္ေနရသည္မ်ားကို ကြ်ႏု္ပ္ေက်ာင္းဆရာမွ မထိန္းမ၀ွက္ အမွန္အတုိင္း တင္ျပေပဦးမည္။ အားလုံး ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ကာ ဖတ္ၾကပါေလကုန္..........

မွတ္ခ်က္။ ။ ပုံကုိ Google မွ ယူထားပါတယ္။

ယခုတင္ျပမည့္ အေၾကာင္းအရာသည္ စင္ကာပူေရာက္ ေက်ာင္းဆရာ၏ အျမင္မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ကြဲလြဲနုိင္ခြင့္ရွိေပသည္။

၁) စင္ကာပူေရာက္ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ေရကုိ ေခြ်တာသူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႕သည္ ေရကုိ သိပ္မေသာက္သုံးၾကေပ။ ဒီအတြက္ အစားထုိးမူအေနနဲ႕ ဘီယာ ကုိ အမ်ားဆုံးေသာက္သုံးၾကေပသည္။ ျမန္မာတုိ႕၏ လက္စြဲ တုိက္ဂါး (Tiger) ဘီယာမွာ ေရႊျမန္မာမ်ားေၾကာင့္ အလြန္႕အလြန္ေရာင္းေကာင္းခဲ့ေပသည္။ ဘီယာေသာက္လွ်င္ မမူးဟု အဆုိရွိေသာလဲ မမူးပဲ ရီေ၀ေ၀ ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူမွ မေသာက္သုံးၾကေပ။ အားလုံးနီးပါးမွာ အေတာ္အသင့္ မူးေအာင္ ေသာက္နုိင္ၾကေပသည္။ သူတို႕၏ မူးျခင္း၊ မမူးျခင္းကုိ တုိင္းတာရန္ ပစၥည္းကေတာ့ မခက္ခဲလွပါေခ်။ ျမန္မာမ်ား စုေ၀းေသာက္ေနေသာ ၀ုိင္းထဲတြင္ ဘုိလုိမႈတ္ေနလွ်င္ ဒီလူသည္ ေသခ်ာေပသည္ မူးေနျပီ ျဖစ္ပါသည္။

၂) စင္ကာပူေရာက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လဲ အလြန္ကုိ ေခြ်တာၾကေပသည္။ သူတုိ႕၏ ေခြ်တာမူကား အ၀တ္အစားမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႕သည္ တခါတရံ ျမန္မာထမီကုိ ဘယ္လုိ၀တ္ရလဲပင္ ေမ့ေနေလာက္ေပသည္။ ယခုလက္တေလာ ျမင္ေနရေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ေခြ်တာမူ အလြန္ပင္ မ်ားလွေပသည္။ အရင္က ေျခမ်က္စိဖုံးေအာင္ ၀တ္ေနသူမ်ား ယခုအခါ အ၀တ္အစားဖုိးမ်ား ေခြ်တာေသာအားျဖင့္ စကတ္တုိတုိမ်ား ၊ ေပါင္တံရင္းနား ကပ္ေနေသာ ေဘာင္းဘီမ်ားကုိ အစားထုိး ၀တ္ဆင္လာၾကေပသည္။

၃) စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ားသည္ အလြန္ကုိ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အထင္ၾကီးဂုဏ္ယူတတ္ၾကေပသည္။ သူတုိ႕သည္ လမ္းတြင္ ျမန္မာမ်ား အခ်င္းခ်င္းေတြ႕လွ်င္ အလြန္ကုိ ရွက္၀ံ့ၾကေပသည္။ ျမန္မာမ်ားအခ်င္းခ်င္း လုိင္းကား တကားထဲတြင္ တူတူစီးမိပါကား မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမဟုတ္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္တတ္ေပသည္။ သုိ႕ေပမဲ့ကား ေရႊျမန္မာမ်ား၏ ရုပ္ကုိကား မည္သုိ႕ပင္ ဖုံးကြယ္ဖုံးကြယ္ ဖုံးကြယ္၍မရေပ။ တခ်ိဳ႕လူမ်ားကား ဟန္ကုိထုတ္ သရုပ္ေဆာင္ေနၾကေပသည္။ အရွိကုိ အရွိတုိင္း မထုတ္ျပ၀ံ့ေပ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အမွားတခုခု လုပ္မိလွ်င္ အရင္သုံးစြဲေနၾက ဟာ..,အုိ.... ေနရာတြင္ Sh** ဆုိတာကုိ အစားထုိး သုံးစြဲလာၾကတလုိ ၊ ေၾကာက္ရႊံ႕မူတခုခု ၾကဳံၾကိဳက္ေနစဥ္တြင္ ဘုရား.., ဗုဒၶ.... ဟု အရင္သုံးစြဲလာက်ေနရာတြင္ Oh!! My God... ဟုသုံးစြဲလာေနၾကေပသည္ကုိ ကြ်ႏု္ပ္ေက်ာင္းဆရာ ေတြ႕ေနရေပသည္။

ေနာင္မ်ားတြင္လဲ ေတြ႕ၾကံဳေနရသည္႕၊ ျမင္ေနရသည္မ်ားကို ကြ်ႏု္ပ္ေက်ာင္းဆရာမွ မထိန္းမ၀ွက္ အမွန္အတုိင္း တင္ျပေပဦးမည္။ အားလုံး ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ကာ ဖတ္ၾကပါေလကုန္..........

မွတ္ခ်က္။ ။ ပုံကုိ Google မွ ယူထားပါတယ္။

က်ေနာ္ ရန္ကုန္မွာေနတုန္း သင္တန္းေက်ာင္းတခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ေပါ့။ က်ေနာ္နဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ဆရာတေယာက္ရဲ႕ အတန္းမွာ လာတက္တဲ့ကေလးေတြ (က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕ အသက္က သိပ္ေတာ့မကြာပါဘူး)စာသင္ေပးတုန္းက ဒီေကာင္မေလး လဲပါလာတာေပါ့။ သူက အျမဲတမ္းၾကည့္လုိက္ရင္ ဟာသဥာဏ္ရႊင္ပါတယ္။ သူတုိ႕သင္တန္းတခုလုံးမွာ သူရွိလုိ႕ ေပ်ာ္စရာအတိနဲ႕ ျပည့္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူက သူရဲ႕သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအေဖာ္ေတြကုိသာမဟုတ္ က်ေနာ္တုိ႕ဆရာေတြကုိပါ ေနာက္တတ္၊ စတတ္ပါတယ္။ စိတ္ရင္းသေဘာထားကလဲ အေတာ့္ကုိ ျပည့္၀ပါတယ္။



ေျပာစရာရွိရင္ ဘယ္သူ႕မ်က္နွာကုိမွ မၾကည့္ပဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျပာရဲတဲ့ သူမရဲ႕စိတ္ဓါတ္ေလးကုိ က်ေနာ္နွစ္သက္ပါတယ္။ အခုဆုိ သူလဲ အမိျမန္မာျပည္နဲ႕ အလွမ္းကြာေ၀းေနတဲ့ တုိင္းျပည္တခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္။ သူရဲ႕ မိသားစုကုိလြမ္းတဲ့၊ ခ်စ္သူကုိလြမ္းတဲ့၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိလြမ္းတဲ့၊ တုိင္းျပည္ကုိ လြမ္းတဲ့ အလြမ္းေပါင္းမ်ိဳးစုံ၊ ဟာသေပါင္းမ်ိဳးစုံ၊ ရသေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဒီဘေလာ့ေလးမွာေတြ႕ရမွာပါ။ က်ေနာ္ရဲ႕ ခ်စ္ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြလဲ ဘေလာ့ဂါ အသစ္ေလးတေယာက္ ကုိ အားေပးကူညီၾကပါဦးလုိ႕.......

ကဲ အသင္... ဘေလာ့ဂါေလာကမွ အရွင္သူျမတ္မ်ား အသင္တုိ႕ကုိ ေနွာင့္ယွက္ဒုကၡေပးရန္ ဘေလာ့ဂါ အသစ္ေလးတေယာက္ ထပ္မံ ေပါက္ဖြားလာခဲ့ေလျပန္ျပီ...............

က်ေနာ္ ရန္ကုန္မွာေနတုန္း သင္တန္းေက်ာင္းတခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ေပါ့။ က်ေနာ္နဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ဆရာတေယာက္ရဲ႕ အတန္းမွာ လာတက္တဲ့ကေလးေတြ (က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕ အသက္က သိပ္ေတာ့မကြာပါဘူး)စာသင္ေပးတုန္းက ဒီေကာင္မေလး လဲပါလာတာေပါ့။ သူက အျမဲတမ္းၾကည့္လုိက္ရင္ ဟာသဥာဏ္ရႊင္ပါတယ္။ သူတုိ႕သင္တန္းတခုလုံးမွာ သူရွိလုိ႕ ေပ်ာ္စရာအတိနဲ႕ ျပည့္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူက သူရဲ႕သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအေဖာ္ေတြကုိသာမဟုတ္ က်ေနာ္တုိ႕ဆရာေတြကုိပါ ေနာက္တတ္၊ စတတ္ပါတယ္။ စိတ္ရင္းသေဘာထားကလဲ အေတာ့္ကုိ ျပည့္၀ပါတယ္။



ေျပာစရာရွိရင္ ဘယ္သူ႕မ်က္နွာကုိမွ မၾကည့္ပဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျပာရဲတဲ့ သူမရဲ႕စိတ္ဓါတ္ေလးကုိ က်ေနာ္နွစ္သက္ပါတယ္။ အခုဆုိ သူလဲ အမိျမန္မာျပည္နဲ႕ အလွမ္းကြာေ၀းေနတဲ့ တုိင္းျပည္တခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္။ သူရဲ႕ မိသားစုကုိလြမ္းတဲ့၊ ခ်စ္သူကုိလြမ္းတဲ့၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိလြမ္းတဲ့၊ တုိင္းျပည္ကုိ လြမ္းတဲ့ အလြမ္းေပါင္းမ်ိဳးစုံ၊ ဟာသေပါင္းမ်ိဳးစုံ၊ ရသေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဒီဘေလာ့ေလးမွာေတြ႕ရမွာပါ။ က်ေနာ္ရဲ႕ ခ်စ္ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြလဲ ဘေလာ့ဂါ အသစ္ေလးတေယာက္ ကုိ အားေပးကူညီၾကပါဦးလုိ႕.......

ကဲ အသင္... ဘေလာ့ဂါေလာကမွ အရွင္သူျမတ္မ်ား အသင္တုိ႕ကုိ ေနွာင့္ယွက္ဒုကၡေပးရန္ ဘေလာ့ဂါ အသစ္ေလးတေယာက္ ထပ္မံ ေပါက္ဖြားလာခဲ့ေလျပန္ျပီ...............

က်ေနာ္တုိ႕ တခါတေလ Rapid Share ကေနျပီးေတာ့ ဖုိင္ေတြကုိ တခါထဲ အမ်ားၾကီး Download လုပ္ရတာ အဆင္မေျပရင္ ဒီေဆာ့၀ဲလ္ေလး သုံးၾကည့္လုိက္ပါ။ ေတာ္ေတာ္ကုိ အဆင္ေျပတာေတြ႕ရပါတယ္။ Speed ကလဲ ျမန္ပါတယ္။ သူက ဖုိင္အမ်ားၾကီးကုိ Auto Download လုပ္ခ်ေပးပါတယ္။ ဒီအတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာတာေပါ့။ သူရဲ႕ နာမည္က Jdownloader ပါ။ တခ်ိဳ႕လဲ သိျပီး ျဖစ္ေနမွာပါ။ သူက Rapid Share Premium Account မွ မဟုတ္ပါဘူး။ Free User ေတြ အတြက္လဲ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒီေဆာ့၀ဲလ္ေလးကုိ လုိခ်င္ရင္ ဒီမွာ ယူလုိက္ပါ။ တကယ္၍ ကုိယ္သုံးေနတာက တျခား OS ( Linux, Mac ) တုိ႕ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ သူရဲ႕ Original Site က ေဒါင္းလုိက္ေတာ့ေနာ့္။

က်ေနာ္တုိ႕ တခါတေလ Rapid Share ကေနျပီးေတာ့ ဖုိင္ေတြကုိ တခါထဲ အမ်ားၾကီး Download လုပ္ရတာ အဆင္မေျပရင္ ဒီေဆာ့၀ဲလ္ေလး သုံးၾကည့္လုိက္ပါ။ ေတာ္ေတာ္ကုိ အဆင္ေျပတာေတြ႕ရပါတယ္။ Speed ကလဲ ျမန္ပါတယ္။ သူက ဖုိင္အမ်ားၾကီးကုိ Auto Download လုပ္ခ်ေပးပါတယ္။ ဒီအတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာတာေပါ့။ သူရဲ႕ နာမည္က Jdownloader ပါ။ တခ်ိဳ႕လဲ သိျပီး ျဖစ္ေနမွာပါ။ သူက Rapid Share Premium Account မွ မဟုတ္ပါဘူး။ Free User ေတြ အတြက္လဲ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒီေဆာ့၀ဲလ္ေလးကုိ လုိခ်င္ရင္ ဒီမွာ ယူလုိက္ပါ။ တကယ္၍ ကုိယ္သုံးေနတာက တျခား OS ( Linux, Mac ) တုိ႕ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ သူရဲ႕ Original Site က ေဒါင္းလုိက္ေတာ့ေနာ့္။

က်ေနာ္ အရမ္းစိတ္ညစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပုိစ့္ေလးကုိ ေရးတာပါ။ အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ရင္ ၾကိဳျပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္......

နာမည္ၾကီး ထမင္းငတ္ တဲ့။ ဒီစကားပုံေလးက က်ေနာ္တုိ႕လုိ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ လူေတြကုိမ်ား ေျပာေနသလားေအာင္ေမ့ရတယ္။ ျပည္ပေရာက္ လူေတြရဲ႕ ဘ၀ကုိ အထဲမွာေနၾကတဲ့လူေတြက သိပ္ျပီးနားလည္ခံစားေပးေလ့ မရွိတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတုိ႕နားလည္တာက ျမန္မာျပည္အျပင္ထြက္သြားတာနဲ႕ အားလုံးအဆင္ေျပေနၾကတယ္။ သူေဌးတေယာက္လုိ ေနနုိင္ၾကတယ္။ ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြနဲ႕ ေနနုိင္ၾကတယ္ ဒီလုိပဲေတြးၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ဒီလုိေတြးတာေကာ မွားသလားဆုိေတာ့ မွားတယ္လဲ မေျပာခ်င္ပါဘူး….

သူမ်ားတုိင္းျပည္မွာ အလုပ္လုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ ပင္ပန္းခက္ခဲတယ္ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္လုပ္တဲ့လူပဲ သိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္မွာလုိ မလုပ္ခ်င္ရင္ ဒီအတုိင္းထားလုိ႕ရတာမဟုတ္ပါဘူး ျပီးေတာ့ တုိးတက္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ အလုပ္တခု လုပ္ျပီဆုိ ပုိျပီးတာ၀န္ပုိၾကီးပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ျမန္မာျပည္မွာ လုပ္တဲ့ System Admin တေယာက္နဲ႕ သူမ်ားတုိင္းျပည္မွာ လုပ္ေနတဲ့ System Admin တေယာက္ဟာ ဘယ္လုိမွ မတူညီနုိင္ပါဘူး။ ရာထူးေတြ တူေနေပမဲ့ လုပ္ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထားအရ ဘယ္လုိမွ မတူညီနုိင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ တုိးတက္တဲ့ တုိင္းျပည္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနရသူတေယာက္အဖုိ႕ အရာရာဟာ ဂရုစုိက္ေနရတဲ့ဘ၀ပါ။ ကုိယ့္လုပ္တဲ့ အလုပ္ေပၚ ကုိယ္တာ၀န္ အျပည့္ယူရပါတယ္။

ဒီလုိေနရာမ်ိဳးမွာ လုပ္ေနတဲ့လူေတြအေပၚမွာ အျမဲစိတ္ဖိစီးမူဆုိတာ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိစိတ္ဖိစီးမူေတြကုိ ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႕က ဘာအေရးၾကီးဆုံးလဲ။ သူတပါးတုိင္းျပည္မွာ တေယာက္ထဲ သီးသန္႕ေနဖုိ႕ဆုိတာ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြ ရွိကုိ ရွိရပါ့မယ္။ ဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ တေယာက္ထဲ မနက္အလုပ္သြား ညေန အလုပ္ျပန္ ေခါင္းထဲမွာ အလုပ္ရဲ႕ကိစၥေတြနဲ႕ဆုိ အဲဒီလူဟာ မၾကာခင္ ရူးသြားနုိင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေလးေတြ ရွိထားေတာ့ ကုိယ္စိတ္ညစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူတုိ႕ကုိေျပာျပမယ္။ သူတုိ႕စိတ္ညစ္ရင္၊ အခက္အခဲေတြ ရွိရင္ ကုိယ္ကူညီနုိင္မယ္။ မကူညီႏုိင္ရင္ေတာင္ အားေပးလုိ႕ရတယ္ အၾကံေလးေတြ ေပးလုိ႕ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းဆုိတာ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ အဓိကေျပာခ်င္တာက ျပည္တြင္းကိစၥပါ။ ျပင္ပေရာက္ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီလုိ ခံစားရတာေတြကုိ သူတုိ႕လဲ ခံစားရေတာ့ နားလည္ေပးတတ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းက လူေတြက နားမလည္ေပးနုိင္ဘူးလား….
က်ေနာ္ G-talk ဖြင့္လုိက္တာနဲ႕ ျပည္တြင္းက သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အတတ္နုိင္ဆုံး စကားျပန္ေျပာပါတယ္။ တခါတေလ အလုပ္ေတြ မ်ားလုိ႕၊ အလုပ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနလုိ႕ စကားမေျပာျဖစ္ရင္ေတာင္ က်ေနာ္ဆီ သူတုိ႕သိခ်င္တာ ေမးလ္ေလးနဲ႕ပုိ႕ထားဖုိ႕ က်ေနာ္ အျမဲေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ျပန္ၾကားရတာေတြက ၀မ္းနဲစရာေတြပါ။ မင္းတုိ႕က နုိင္ငံျခားေရာက္သြားေတာ့ ငါတုိ႕ကုိ ေမ့ျပီးေပါ့။ ေမးရင္ မေျဖခ်င္ဘူးေပါ့ ဘာညာနဲ႕ က်ေနာ္ ျပန္ၾကားရပါတယ္။ ဒီထက္ ပုိျပီး ၀မ္းနဲမိတာကေတာ့ ဒီကုိလာျပီးအလုပ္လုပ္ဖုိ႕ ေမးတာေတြပါ။ က်ေနာ္ကုိ အသိမိတ္ေဆြေတြက ေမးၾကပါတယ္။ ဒီကုိလာခ်င္တယ္ ဘာလုိလဲ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ က်ေနာ္အတတ္နုိင္ဆုံး ရွင္းျပေပးေနၾကပါ။

သူတပါးတုိင္းျပည္ကုိုိလာရင္ အဓိက သူတုိ႕ရဲ႕ ဘာသာစကား၊ စကားေျပာ၊ ျပီးေတာ့ ကုိယ္ဘာကုိတတ္ကြ်မ္းသလဲ အဲ့ဒီကုိယ္တတ္ကြ်မ္းတဲ့ ပညာရပ္ကုိ နွံ႕စပ္ေ

က်ေနာ္ အရမ္းစိတ္ညစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပုိစ့္ေလးကုိ ေရးတာပါ။ အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ရင္ ၾကိဳျပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္......

နာမည္ၾကီး ထမင္းငတ္ တဲ့။ ဒီစကားပုံေလးက က်ေနာ္တုိ႕လုိ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ လူေတြကုိမ်ား ေျပာေနသလားေအာင္ေမ့ရတယ္။ ျပည္ပေရာက္ လူေတြရဲ႕ ဘ၀ကုိ အထဲမွာေနၾကတဲ့လူေတြက သိပ္ျပီးနားလည္ခံစားေပးေလ့ မရွိတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတုိ႕နားလည္တာက ျမန္မာျပည္အျပင္ထြက္သြားတာနဲ႕ အားလုံးအဆင္ေျပေနၾကတယ္။ သူေဌးတေယာက္လုိ ေနနုိင္ၾကတယ္။ ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြနဲ႕ ေနနုိင္ၾကတယ္ ဒီလုိပဲေတြးၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ဒီလုိေတြးတာေကာ မွားသလားဆုိေတာ့ မွားတယ္လဲ မေျပာခ်င္ပါဘူး….

သူမ်ားတုိင္းျပည္မွာ အလုပ္လုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ ပင္ပန္းခက္ခဲတယ္ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္လုပ္တဲ့လူပဲ သိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္မွာလုိ မလုပ္ခ်င္ရင္ ဒီအတုိင္းထားလုိ႕ရတာမဟုတ္ပါဘူး ျပီးေတာ့ တုိးတက္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ အလုပ္တခု လုပ္ျပီဆုိ ပုိျပီးတာ၀န္ပုိၾကီးပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ျမန္မာျပည္မွာ လုပ္တဲ့ System Admin တေယာက္နဲ႕ သူမ်ားတုိင္းျပည္မွာ လုပ္ေနတဲ့ System Admin တေယာက္ဟာ ဘယ္လုိမွ မတူညီနုိင္ပါဘူး။ ရာထူးေတြ တူေနေပမဲ့ လုပ္ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထားအရ ဘယ္လုိမွ မတူညီနုိင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ တုိးတက္တဲ့ တုိင္းျပည္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနရသူတေယာက္အဖုိ႕ အရာရာဟာ ဂရုစုိက္ေနရတဲ့ဘ၀ပါ။ ကုိယ့္လုပ္တဲ့ အလုပ္ေပၚ ကုိယ္တာ၀န္ အျပည့္ယူရပါတယ္။

ဒီလုိေနရာမ်ိဳးမွာ လုပ္ေနတဲ့လူေတြအေပၚမွာ အျမဲစိတ္ဖိစီးမူဆုိတာ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိစိတ္ဖိစီးမူေတြကုိ ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႕က ဘာအေရးၾကီးဆုံးလဲ။ သူတပါးတုိင္းျပည္မွာ တေယာက္ထဲ သီးသန္႕ေနဖုိ႕ဆုိတာ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြ ရွိကုိ ရွိရပါ့မယ္။ ဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ တေယာက္ထဲ မနက္အလုပ္သြား ညေန အလုပ္ျပန္ ေခါင္းထဲမွာ အလုပ္ရဲ႕ကိစၥေတြနဲ႕ဆုိ အဲဒီလူဟာ မၾကာခင္ ရူးသြားနုိင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေလးေတြ ရွိထားေတာ့ ကုိယ္စိတ္ညစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူတုိ႕ကုိေျပာျပမယ္။ သူတုိ႕စိတ္ညစ္ရင္၊ အခက္အခဲေတြ ရွိရင္ ကုိယ္ကူညီနုိင္မယ္။ မကူညီႏုိင္ရင္ေတာင္ အားေပးလုိ႕ရတယ္ အၾကံေလးေတြ ေပးလုိ႕ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းဆုိတာ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ အဓိကေျပာခ်င္တာက ျပည္တြင္းကိစၥပါ။ ျပင္ပေရာက္ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီလုိ ခံစားရတာေတြကုိ သူတုိ႕လဲ ခံစားရေတာ့ နားလည္ေပးတတ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းက လူေတြက နားမလည္ေပးနုိင္ဘူးလား….
က်ေနာ္ G-talk ဖြင့္လုိက္တာနဲ႕ ျပည္တြင္းက သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အတတ္နုိင္ဆုံး စကားျပန္ေျပာပါတယ္။ တခါတေလ အလုပ္ေတြ မ်ားလုိ႕၊ အလုပ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနလုိ႕ စကားမေျပာျဖစ္ရင္ေတာင္ က်ေနာ္ဆီ သူတုိ႕သိခ်င္တာ ေမးလ္ေလးနဲ႕ပုိ႕ထားဖုိ႕ က်ေနာ္ အျမဲေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ျပန္ၾကားရတာေတြက ၀မ္းနဲစရာေတြပါ။ မင္းတုိ႕က နုိင္ငံျခားေရာက္သြားေတာ့ ငါတုိ႕ကုိ ေမ့ျပီးေပါ့။ ေမးရင္ မေျဖခ်င္ဘူးေပါ့ ဘာညာနဲ႕ က်ေနာ္ ျပန္ၾကားရပါတယ္။ ဒီထက္ ပုိျပီး ၀မ္းနဲမိတာကေတာ့ ဒီကုိလာျပီးအလုပ္လုပ္ဖုိ႕ ေမးတာေတြပါ။ က်ေနာ္ကုိ အသိမိတ္ေဆြေတြက ေမးၾကပါတယ္။ ဒီကုိလာခ်င္တယ္ ဘာလုိလဲ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ က်ေနာ္အတတ္နုိင္ဆုံး ရွင္းျပေပးေနၾကပါ။

သူတပါးတုိင္းျပည္ကုိုိလာရင္ အဓိက သူတုိ႕ရဲ႕ ဘာသာစကား၊ စကားေျပာ၊ ျပီးေတာ့ ကုိယ္ဘာကုိတတ္ကြ်မ္းသလဲ အဲ့ဒီကုိယ္တတ္ကြ်မ္းတဲ့ ပညာရပ္ကုိ နွံ႕စပ္ေအာင္လုပ္လုိက္ ျပီးရင္လာရင္ အဆင္ေျပနုိင္ပါတယ္လုိ႕ ေျပာျပေပးပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အခုလက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ စီးပြါးေရး အေျခအေနေၾကာင့္ အခုအခ်ိန္အခါက လာရင္ အဆင္သိပ္မေျပနုိင္ေသးဘူးလုိ႕ ေစတနာထား ေျပာျပပါတယ္။ ဒါကုိ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက တဆင့္စကား ျပန္ၾကားရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ကပဲ သူလာျပီးေအာင္ျမင္မွာကုိ မလုိလားလုိ႕ မလာခုိင္းတာပါတုိ႕။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ မကူညီရင္လဲ ရတယ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း စကားမ်ားၾကမဲ့ စကားလုံးေတြ ဆုိလာပါတယ္။ သူတုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕ဘ၀ေတြကုိ နားမလည္ေပးၾကပါဘူး…….

တကယ္တမ္း သူမ်ားလက္ေအာက္မွာ လုပ္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ၾကီးပြါးမွာ မဟုတ္ပါဘူး နည္းပညာေတြ ဗဟုသုတေတြ ရသင့္သေလာက္ ရတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကုိယ္တုိင္ ၾကီးပြါးခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ကုိယ္ပုိင္လုပ္ငန္းတခုကုိ ထူေထာင္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ ဒီလုိ ရည္မွန္းခ်က္မ်ိဳးနဲ႕ ျပည္ပေရာက္ေနသူေတြ တပုံၾကီးလုိ႕ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒီမွာ စကားေျပာလာတာက ေဆြမ်ိဳးအသုိင္းအ၀န္းပါ။ ခုလုိ တေန႕တေန႕ ေခါင္းစားခံျပီး လုပ္ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ စိတ္ကုိနားမလည္ေပးၾကပါဘူး သူတုိ႕ လုိခ်င္တာေတြပဲ သိပါတယ္။ မလုပ္ေပးရင္လဲ ေဆြမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း နားလည္မူလြဲပါဦးမယ္… လုပ္ေပးျပန္ရင္လဲ အရာမေရာက္ အဖတ္မတင္ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။

စင္ကာပူလုိ တုိင္းျပည္မွာ စားေသာက္စရိတ္နဲ႕ ေနထုိင္္စရိတ္က အရမ္း ေစ်းၾကီးတယ္လုိ႕ ျမင္မိပါတယ္။ အနဲဆုံး ကုိယ့္လစာရဲ႕ တ၀က္ေလာက္က စားေသာက္စရိတ္၊ ေနထုိင္စရိတ္၊ အသြားအလာခေတြ၊ ဖုန္းခေတြနဲ႕ ကုန္တတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဒါကုိနားမလည္ေပးၾကျပန္ပါဘူး သူတုိ႕ထင္ရာ ဇြတ္ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ မင္းကေတာ့ အဲ့မွာေနတာ ၁ နွစ္ေက်ာ္ေနျပီး ေငြေတြ စုမိေနျပီေပါ့ ။ သိန္းပဲ ရာေက်ာ္ေနတဲ့ပုံစံ။ တကယ္တမ္း က်ေနာ္တုိ႕ ဘ၀က ဘာဆုိ ဘာမွ မထူးျခားနားပါဘူး။ ၀မး္နဲမိပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ပုိက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီး စုေဆာင္းမိတယ္လုိ႕ သူတုိ႕အေတြးေတြ ၀င္ေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္လုိ လုပ္သင့္သလဲ …….

မွတ္ခ်က္။ ။ ပုံကုိ Google က ရွာယူထားပါတယ္.....

က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္အတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစနုိင္တဲ့၊ ဒုကၡေရာက္ေစနုိင္တဲ့ မုန္တုိင္းတခု ျမန္မာျပည္ထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာနုိင္ပါတယ္။ ဘေလာ့ ညီအကုိေမာင္နွမေတြအားလုံးပဲ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ အျပန္အလွန္ သတိေပးၾကဖုိ႕ လုိအပ္ေနပါတယ္။ အရင္တခါလုိ ဒုကၡဆုိးေတြ မၾကဳံၾကပါေစနဲ႕လုိ႕ ၀ုိင္း၀န္းျပီး ဆုေတာင္းေမတၱာေလးေတြ ပုိ႕ေပးၾကပါ။ ျမန္မာဟာ ျမန္မာပါပဲ။ ဘာသာတရားေတြနဲ႕ မဆုိင္ပါဘူး တေယာက္ေမတၱာပို႕ရင္ အားလုံးရၾကမွာပါ။ ျမန္မာျပည္သူ၊ျပည္သားအားလုံးပဲ ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္၏ က်န္းမာျခင္း၊ခ်မ္းသာျခင္းမ်ားနဲ႕ လုိအင္ဆႏၵအားလုံးျပည့္စုံပါေစလုိ႕ က်ေနာ္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။



မူရင္းလင့္

က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္အတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစနုိင္တဲ့၊ ဒုကၡေရာက္ေစနုိင္တဲ့ မုန္တုိင္းတခု ျမန္မာျပည္ထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာနုိင္ပါတယ္။ ဘေလာ့ ညီအကုိေမာင္နွမေတြအားလုံးပဲ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ အျပန္အလွန္ သတိေပးၾကဖုိ႕ လုိအပ္ေနပါတယ္။ အရင္တခါလုိ ဒုကၡဆုိးေတြ မၾကဳံၾကပါေစနဲ႕လုိ႕ ၀ုိင္း၀န္းျပီး ဆုေတာင္းေမတၱာေလးေတြ ပုိ႕ေပးၾကပါ။ ျမန္မာဟာ ျမန္မာပါပဲ။ ဘာသာတရားေတြနဲ႕ မဆုိင္ပါဘူး တေယာက္ေမတၱာပို႕ရင္ အားလုံးရၾကမွာပါ။ ျမန္မာျပည္သူ၊ျပည္သားအားလုံးပဲ ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္၏ က်န္းမာျခင္း၊ခ်မ္းသာျခင္းမ်ားနဲ႕ လုိအင္ဆႏၵအားလုံးျပည့္စုံပါေစလုိ႕ က်ေနာ္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။



မူရင္းလင့္

သၾကၤန္ေတြမွာ လူတုိင္းေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္ၾကမွာပါ။ ဒီလုိမ်ိဳး အေပ်ာ္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႕လုိ အေ၀းေရာက္ေနသူေတြကေတာ့ မေပ်ာ္ရႊင္နုိင္ပါဘူး။ ကုိယ့္တုိင္းျပည္မွာလုိ အစုိးရ ရုံးပိတ္ရက္လဲ မရ။ အလုပ္သြား၊ ေက်ာင္းသြားနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြ ကင္းမဲ့ေနရတာေတြကုိ ျမင္ရတာ ရင္ထဲမွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ ဘေလာ့ရပ္၀န္းေလးမွာေတာ့ သၾကၤန္ေရပြဲေတာ္ကုိ စီပုံးမ႑ပ္ေတြမွာ ကဲေနၾကတာကုိေတြ႕ရေတာ့ အရင္ကထက္ ဒီဘေလာ့ ေလာကေလးကုိ သံေယာဇဥ္ တြယ္မိျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ဘေလာ့သက္တမ္းမွာ ပထမဆုံး ၾကဳံေတြ႕ရတဲ့ စီပုံးမ႑ေလးေပါ့ဗ်ာ...ရပ္ကြက္ထဲက သၾကၤန္မ႑ပ္ေတြကေတာင္ က်ေနာ္တုိ႕ဘေလာ့ရပ္၀န္းရဲ႕ စီပုံးမ႑ပ္ေလးေတြေလာက္ မစည္ကားေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ႕.. ဟီးးးးး ကဲ က်ေနာ္စီပုံးမ႑ပ္ေလးကုိလဲ သၾကၤန္ေရလာပက္တဲ့ ခ်စ္ညီအကုိေမာင္နွမမ်ားနဲ႕အတူ စည္ကားစြာဖြင့္လုိက္ပါတယ္ဗ်ာ......... ေအာ္ ခ်စ္စရာ ျမန္မာ့ရုိးရာ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ပါ့လား... ဆုိင္တာမဆုိင္တာ အပထား ကဲလုိက္ၾကဆုိ႕ဗ်ာ.......



.....ဗြမ္းးးးးးးး..... ဗြမ္းးးးးးးးး....... အား စပ္တယ္ဟ ခြက္ေစာင္း ခုတ္တယ္ဟ.....
အားးးးးးးးး စပ္တယ္ဗ်ိဳ႕........ ငရုတ္သီးမိသြားတယ္....... ၀ါးးးး ဟားးးးးးး ဟားးးးးးးးးးး.............

16 Apr 09, 13:28

မိုးခါး: စိုျပီလား .. မစိုေသးရင္ ထပ္ျပီးေလာင္းမယ္ .. ၄ရက္စာ BWANNNNNNNNNNNN

16 Apr 09, 13:28

မိုးခါး: လာေလာ့ေရာ့ ....... ဗြမ္းးးးးးးးးးး ဗြမ္းးးးးးးးးး ဗြမ္းးးးးးးးးးးး

16 Apr 09, 13:27

မိုးခါး: ဒီမ႑ပ္ တယ္လူစီပါလား .. ေနာက္ဆံုးေန႕မွ ေရာက္တယ္ .. ဟဲဟဲ

16 Apr 09, 13:12

ဖိုးဂ်ယ္: ႏွစ္သစ္မွာ ေ်ပာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ ေရပါ ေလာင္းသြားတယ္ ဗြမ္း ဗြမ္း

16 Apr 09, 13:02

အိုက္ခီေလာက္: ေရလာပက္ၿပီေနာ္..... ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးးအတက္ေန႔ေရာက္ၿပီ ေနာက္

16 Apr 09, 13:02

အိုက္ခီေလာက္: ေရလာပက္ၿပီေနာ္..... ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးးအတက္ေန႔ေရာက္ၿပီ ေနာက္

16 Apr 09, 12:09

megumi: မံမီလို အဝတ္ကို ဝတ္ျပီး ေရပက္ခံထြက္ပါတယ္ရွင့္။ :P

16 Apr 09, 11:06 ကေလးေလး: ဦးေပၚမဂၤလာရွိေသာႏွစ္သစ္မွာ လိုရာဆႏၵျပည့္ပါေစရွင္ 16 Apr 09, 08:41

မသက္ဇင္: သႀကၤန္ေရလို ေအးျမပါေစ ျမန္မာျပည္သူမ်ား သာယာဝေျပာပါေစ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ ဘဝ နဲ႔ ဆႏၵတထပ္

သၾကၤန္ေတြမွာ လူတုိင္းေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္ၾကမွာပါ။ ဒီလုိမ်ိဳး အေပ်ာ္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႕လုိ အေ၀းေရာက္ေနသူေတြကေတာ့ မေပ်ာ္ရႊင္နုိင္ပါဘူး။ ကုိယ့္တုိင္းျပည္မွာလုိ အစုိးရ ရုံးပိတ္ရက္လဲ မရ။ အလုပ္သြား၊ ေက်ာင္းသြားနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြ ကင္းမဲ့ေနရတာေတြကုိ ျမင္ရတာ ရင္ထဲမွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ ဘေလာ့ရပ္၀န္းေလးမွာေတာ့ သၾကၤန္ေရပြဲေတာ္ကုိ စီပုံးမ႑ပ္ေတြမွာ ကဲေနၾကတာကုိေတြ႕ရေတာ့ အရင္ကထက္ ဒီဘေလာ့ ေလာကေလးကုိ သံေယာဇဥ္ တြယ္မိျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ဘေလာ့သက္တမ္းမွာ ပထမဆုံး ၾကဳံေတြ႕ရတဲ့ စီပုံးမ႑ေလးေပါ့ဗ်ာ...ရပ္ကြက္ထဲက သၾကၤန္မ႑ပ္ေတြကေတာင္ က်ေနာ္တုိ႕ဘေလာ့ရပ္၀န္းရဲ႕ စီပုံးမ႑ပ္ေလးေတြေလာက္ မစည္ကားေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ႕.. ဟီးးးးး ကဲ က်ေနာ္စီပုံးမ႑ပ္ေလးကုိလဲ သၾကၤန္ေရလာပက္တဲ့ ခ်စ္ညီအကုိေမာင္နွမမ်ားနဲ႕အတူ စည္ကားစြာဖြင့္လုိက္ပါတယ္ဗ်ာ......... ေအာ္ ခ်စ္စရာ ျမန္မာ့ရုိးရာ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ပါ့လား... ဆုိင္တာမဆုိင္တာ အပထား ကဲလုိက္ၾကဆုိ႕ဗ်ာ.......



.....ဗြမ္းးးးးးးး..... ဗြမ္းးးးးးးးး....... အား စပ္တယ္ဟ ခြက္ေစာင္း ခုတ္တယ္ဟ.....
အားးးးးးးးး စပ္တယ္ဗ်ိဳ႕........ ငရုတ္သီးမိသြားတယ္....... ၀ါးးးး ဟားးးးးးး ဟားးးးးးးးးးး.............

16 Apr 09, 13:28

မိုးခါး: စိုျပီလား .. မစိုေသးရင္ ထပ္ျပီးေလာင္းမယ္ .. ၄ရက္စာ BWANNNNNNNNNNNN

16 Apr 09, 13:28

မိုးခါး: လာေလာ့ေရာ့ ....... ဗြမ္းးးးးးးးးးး ဗြမ္းးးးးးးးးး ဗြမ္းးးးးးးးးးးး

16 Apr 09, 13:27

မိုးခါး: ဒီမ႑ပ္ တယ္လူစီပါလား .. ေနာက္ဆံုးေန႕မွ ေရာက္တယ္ .. ဟဲဟဲ

16 Apr 09, 13:12

ဖိုးဂ်ယ္: ႏွစ္သစ္မွာ ေ်ပာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ ေရပါ ေလာင္းသြားတယ္ ဗြမ္း ဗြမ္း

16 Apr 09, 13:02

အိုက္ခီေလာက္: ေရလာပက္ၿပီေနာ္..... ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးးအတက္ေန႔ေရာက္ၿပီ ေနာက္

16 Apr 09, 13:02

အိုက္ခီေလာက္: ေရလာပက္ၿပီေနာ္..... ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးး ဗြမ္းးးးးအတက္ေန႔ေရာက္ၿပီ ေနာက္

16 Apr 09, 12:09

megumi: မံမီလို အဝတ္ကို ဝတ္ျပီး ေရပက္ခံထြက္ပါတယ္ရွင့္။ :P

16 Apr 09, 11:06 ကေလးေလး: ဦးေပၚမဂၤလာရွိေသာႏွစ္သစ္မွာ လိုရာဆႏၵျပည့္ပါေစရွင္ 16 Apr 09, 08:41

မသက္ဇင္: သႀကၤန္ေရလို ေအးျမပါေစ ျမန္မာျပည္သူမ်ား သာယာဝေျပာပါေစ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ ဘဝ နဲ႔ ဆႏၵတထပ္တည္းက်ၾကပါေစ

16 Apr 09, 05:36

ငပ်င္း<3: သၾကန္ကတက္သြားပီလားဟ ဒီေန ့...

16 Apr 09, 05:35

ငပ်င္း<3: ေရလာေလာင္းပါတယ္..ေရတခြက္ေလာက္ပါ ေတာင္ေပၚေရ...ေရမယူလာမိလို ့ပါ...ဘာစဓုဒီသာလုပ္ထားလဲ...ဗိုက္နဲနဲဆာလာပီ

16 Apr 09, 02:38

kaungkinpyar: အတက္ေန႔ကို အေစာဆံုး ေရလာေလာင္းတယ္၊ မီးသတ္ပိုက္နဲ႔လဲ ပက္တယ္၊ အိုးမဲလဲ သုတ္တယ္၊ ဗြမ္းးးးးးးဗြမ္းးးးး

16 Apr 09, 02:14

ရဲ၀င့္သူ: အန္...ေအာက္ကအဂၤလိပ္လိုုရိုုက္ထားတဲ႔က်ေနာ့္နာမည္နဲ႔ဟာကဘယ္သူပါလိမ့္ဗ်ာ။ က်ေနာ္မဟုုတ္ဘူးဗ်။

16 Apr 09, 02:14

ရဲ၀င့္သူ: “ခ်င္းမိုုင္ဆြန္ခရန္” လာခံစားပါဦးဗ်။

15 Apr 09, 17:56

ye wint thu: Ye' lar lae twa dal naw..... pyaw shun sa yar myanmar nit thit phit par say bya....

15 Apr 09, 15:15

meumi: အိုးမဲတစ္ျခမ္း၊ ေျမျဖဴတစ္ျခမ္းလာသုတ္တာ။ ဟိ ဟိ၊ ေျပးျပီ။

15 Apr 09, 13:21

ေမတၱာေရာင္ျပန္: အိုးမဲပါျပန္သုပ္တယ္....

15 Apr 09, 13:21

ေမတၱာေရာင္ျပန္: ဟင္...... သူမ်ာလည္း သၾကၤန္အက်ေန႕က ကဲထားတာေတြတင္ထားတယ္။

15 Apr 09, 13:19

ေမတၱာေရာင္ျပန္: ဘယ္ရမလဲ ျပန္လာပက္တာေပါ့။ ေရေလာင္းၿပီေ၀းးးးးး ဗြမ္းးးးးး ဗြမ္းးးးးး ဗြမ္းးးးးး ဗြမ္းးးးးး ဗြမ္းးးးးး

15 Apr 09, 13:13

ကုိသားငယ္: ေရခဲေရနဲ႕ ပက္သြားလို႕ ေရပူးေပါင္းနဲ႕လာၿပန္ထု သြားတယ္ ... း )

15 Apr 09, 11:29

မီးေလးဇာ: အိမ္တြင္းပုန္းတဲ႔ဘေလာ့ဂါေတြ အပ်ိဳၾကီးလူပ်ိဳၾကီး ျဖစ္ပါေစ

15 Apr 09, 11:28

မီးေလးဇာ: ေရလာပတ္တယ္ ေ၀းေနလို႕ ေရေဘာလုံးနဲ႔ပစ္သြားတယ္

15 Apr 09, 11:16

thondrae.5: စုိပါေစသားကုိယ္စိတ္နစ္ပါးခ်မ္းေျမ့ပါေစ။။။

15 Apr 09, 11:13

thondrae.5: အလုပ္ေတြမ်ားေနလားokပါတယ္ေနာ္ ပုံးျကီးျကီးနဲ့ေလာင္းလုိက္တယ္ ရြွဲရြွဲ

15 Apr 09, 10:38

megumi: ဘေလာ့မ႑ပ္မွာ ေရလာပက္ရန္ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။ :P :P

15 Apr 09, 09:17

T War: ရုပ္ဆိုးၾကီး . း(

15 Apr 09, 09:17

T War: မေန႔တုန္းက သာကူက်ိဳေသးတယ္.. ဓါတ္ပံုရိုက္ေတာ႔ သာကူေစ႔က မေပၚတာနဲ႔ မေရာင္းေတာ႔တာ. :P

15 Apr 09, 09:16

T War: ေဟာေတာ႔ :D

15 Apr 09, 03:46

ရဲ၀င့္သူ: အက်တ္ေန႔မိုု႕တခါလာပီးေရေလာင္းျပန္ပါတယ္...ဗြမ္း။ “အမွန္အကန္မွားေနတဲ႔အမွန္” တဲ့လာခံစားဦးေလ။

15 Apr 09, 03:03

မငံု: ေနာက္ေန႔ မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ လာဦးမယ္.ၾကိဳ စရံရိုက္သြားတာ

15 Apr 09, 03:03

မငံု: ေ၀းးးးးးးသၾကၤန္က်ျပီ။။ေတာင္ေပၚကို ေရစည္ထဲႏွစ္မယ္။ဟိဟိ.ဒီအတိုင္းဆို သိပ္မစိုမွာ စိုးလို႔.

14 Apr 09, 23:54

ၾကယ္စင္မင္း: အက်ေန႔ေရာက္ၿပီေဟ့.. ကိုယ္ကေတာ့ ၿငိမ္ေနေသးတာ.. ေရလာေလာင္းသမွ်ခံေနရတာ.. အခုေတာ့ စေလာင္းၿပီဗ်ိဳ႕..

14 Apr 09, 23:35

kiki: အက်ေန ့အကုန္ ေရထပ္လာပက္တာ ..အိမ္မျပန္ခင္..မီးသတ္ပိုက္နဲ ့ပါထိုးတယ္ေဟ့..

14 Apr 09, 19:17

Dream: ခြက္စုတ္ေလးနဲ႔ ပက္တာေလာက္ေတာ့ ရယ္တာေပါ့ ရယ္တာေပါ့... ဟတ္ဟတ္

14 Apr 09, 13:34

megumi: အဲဒါ မီးမီးေရပူေဖာင္း။ ဟီး ဟီး။ ဘယ္တုန္းက ယူသြားတာလဲ။ ကေလးမသိခင္။ ဟင့္ ဟင့္။

14 Apr 09, 13:32

megumi: အက်ေန႕ေရာက္ျပီေနာ္။ ေရလာပက္တာ။ ဟိ ဟိ၊ ေရပူေဖာင္းနဲ႕။ ေျပးျပီ။

14 Apr 09, 13:22

phyo: အုိးမဲေပလားမေပလား လာေခ်ာင္းတြားဒယ္

14 Apr 09, 12:56

ကေလးေလး: ဦးေပၚ ေရာ့ပိေတာက္ပန္း..ပန္လိုက္.. အိုးမဲနဲ ပိေတာက္ပန္းပန္ထားတဲ့ဦးေပၚ

14 Apr 09, 11:42

cherry: ေတာင္ႀကီးေရေအးေအးေလးနဲ႔ေလာင္းလိုက္တယ္

14 Apr 09, 11:38

ေနးတစ္: ကဲကြာ... ေနာက္ကေနတိတ္တိတ္ေလး ဗြမ္း.........ဗြမ္း........ဗြမ္း........ဗြမ္း

14 Apr 09, 10:31

ဆန္း၀င္း: မဂၤလာ နွစ္သစ္ပါ...... ကဲ သာ ကဲ...
14 Apr 09, 09:55
မေဗဒါ: ဖြာလူဒါ လာတိုက္တာ.. ျဖည္းျဖည္းေသာက္ေနာ္...
14 Apr 09, 09:18
WWKM: မဂၤလာရိွတဲ႔ နွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ ေတာင္ေပၚသားေလးေရ.
14 Apr 09, 00:11
၀ါ၀ါ: ေဒါက္ေဒါက္..အိမ္ရွင္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ညမွာ ေရလာေလာင္းတယ္
13 Apr 09, 16:01
Dream: တီတီဒြင္းက မုန္႔လံုးေရေပၚ ပို႔ခိုင္းလုိ႔ မက္မက္က လာပို႔ပါတယ္... ဟဲဟဲ..
13 Apr 09, 16:01
Dream: တီတီဒြင္းက မုန္႔လံုးေရေပၚ ပို႔ခိုင္းလုိ႔ မက္မက္က လာပို႔ပါတယ္... ဟဲဟဲ..
13 Apr 09, 14:31
ေနလင္း: ညီေလးေတာင္ေပၚသားေရ.. ဗြမ္း.. ဗြမ္း.. ဗြမ္း... ေရခဲေရ ေအးေအးေလးနဲ႔ လာေလာင္းတာ.. ဟဲဟဲ...
13 Apr 09, 13:00
အိုက္ခီေလာက္: ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္လွတာ ကဲဟာ ကဲဟာ ဗြမ္း.........ဗြမ္း........ဗြမ္း........ဗြမ္း အိုးမဲသုတ္ .......အိုး
13 Apr 09, 12:32
kom: နွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ။
13 Apr 09, 03:50
အိုက္ခီေလာက္: တိတ္တိတ္ေလး လာျပီးအိုးမဲနဲ ့ေရပါေလာင္းသြားတယ္ အိပ္ေနတုန္းေလ ေရေလာင္းသြားတာ အဟိ ေအးေနမွာေပါ့ ေနာ္
13 Apr 09, 02:29
ရဲ၀င့္သူ: ႏွစ္သသစ္မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။ ရြင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ။ “ခ်စ္ျခင္းမွအပ” ဘာမ်ားလဲသိခ်င္ရင္လာခဲ႔ဦးေလ။
13 Apr 09, 00:33
မငံု: အိုးမဲပါသုတ္ပစ္လိုက္မယ္။။ကဲ လာေလေရာ့..ဗြမ္း ၀ုန္း..အား သရဲ သရဲ (အိုးမဲသုတ္ထားလို႔ ေတာင္ေပၚသား လွေနပံ
13 Apr 09, 00:31
မငံု: အဟြန္႔ ေတာင္ေပၚသား ထြက္ခဲ႔စမ္း။ ဘယ္မလဲ.လူကို ခြက္ေစာင္းခုတ္သြားတယ္။။နင့္ကို ၾကြက္စုတ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ
12 Apr 09, 20:26
kaungkinpyar: ဘယ္ေရာက္တုန္း အိမ္႐ွင္
12 Apr 09, 20:26
kaungkinpyar: သူလုပ္သလို လာျပန္လုပ္တယ္၊ေရခဲေရနဲ႔
12 Apr 09, 18:33
kiki: ခြက္ေစာင္းျပန္လာခုတ္တယ္ေဝ့.ႈဝုန္းး..ေရဗူေပါင္းနဲ့ပါေပါက္လိုက္ျပီ.ကဲ..လြတ္ေအာင္ေရွာင္ေပေတာ့...တိန္...
12 Apr 09, 18:20
ပုလုေကြး: ေရခဲေရနဲ႔လာေလာင္းတယ္ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ ေတာင္ေပၚသား...အိမ္တြင္းပုန္းေနသလားမသိ
12 Apr 09, 17:43
ၾကယ္စင္မင္း: ဟား ဟား ဟား...ၿပီးရင္ ပီပါထဲ ၁ ရက္ေလာက္စိမ္ထားလိုက္မယ္.. ဟီးးးး
12 Apr 09, 17:43
ၾကယ္စင္မင္း: သူက အိုးမည္းလည္းလာသုတ္တယ္.. ခြက္ေစာင္းလည္းခုတ္တယ္ေပါ့.. အိုေက.. ဒီကေကာင္က အိုးဖင္နဲ႔ လိုက္သုတ္မွာဗ်ာ
12 Apr 09, 14:46
phyo: ငွာ.. ဗလိုင္းဂ်ီးပါလား.. ၿပန္ပက္တယ္ကြာာ.. ကဲ.. ဘံုးဘံုး ဘြမ္း ..(ေရပံုးၿပဳတ္က်သံ)
11 Apr 09, 12:38
ကေလးေလး: ဗြမ္းးးးးးး ဦးေပၚေရလာပက္ဒယ္ အိုးမဲလဲသုတ္ မယ္

ဒီအခန္းထဲကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႕ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ျပည့္စုံသြားပါတယ္။ လူ႕ဘ၀မွာ လုိအပ္ေသာ ရင္ခုန္မူ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မူတုိ႕ကုိ ဒီအခန္းေလးထဲတြင္ ခံစားရ၊ ထိေတြ႕ရပါသည္။ ဟုိအခန္းထဲက လူေတြအမ်ားၾကီး သူတုိ႕မ်က္နာေတြအားလုံးကုိ လုိက္ၾကည့္မိသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနသည့္ လူေတြ။ သူတုိ႕၏မ်က္နွာတြင္ စုိးရိမ္ျခင္း၊ မေက်နပ္ျခင္းမ်ား စိုးေစ့မွ် မရွိေပ… မ်က္နွာတြင္ ပီတိအျပဳံးေတြနဲ႕ျပည့္ေနေပသည္။ အခန္းထဲတြင္သာမဟုတ္ အျပင္ဘက္္ ျခံ၀င္းအတြင္းၾကည့္လုိက္လွ်င္ ထီးကေလးမ်ားနွင့္ ေနပူေအာက္မွာ ရပ္သည့္လူက ရပ္ေနသည္။ ငုတ္တုတ္ထုိင္သည့္လူက ထုိင္ေနသည္။ ေရေမာ့ေသာက္ေနသူက ေသာက္ေနေပသည္။ သူတုိ႕၏ နွလုံးသားက ေတာင္းဆုိခ်က္အရ အလုပ္ခ်င္ဆုံး အလုပ္တခုကုိ သူတုိ႕ေက်နပ္စြာ လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။

မွန္သည္ က်ေနာ္ေရာက္ေနသည္ကာ ရုံးတရုံးတြင္ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တုိ႕လုိ ျမန္မာလူမ်ိဳး အလုပ္သမားတုိင္း ဒီေနရာကုိ မသြားမျဖစ္သြားၾကရေပသည္။ အေၾကာင္းကား မိမိခ်စ္ေသာ တုိင္းျပည္အတြက္ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ရမည္ဟုေသာ စိတ္နွလုံးကုိမူေသာ ၀န္ထမ္းေကာင္းမ်ား၏ ေကာင္းမူေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕သည္လဲ ဒီတာ၀န္ကုိ တဖက္တလမ္းကေန ထမ္းေဆာင္ရေပဦးမည္။ ဘ၀ေပး တာ၀န္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ျငင္းပယ္ပုိင္ခြင့္မရွိေပ။ ဘယ္သူမွလဲ ခ်စ္ေသာတုိင္းျပည္အတြက္ ျငင္းရုိးထုံးစံ မရွိေပ ၾကားလဲ မၾကားဖူးခဲ့ေပ။ ၀န္ထမ္းေကာင္းတုိ႕မည္သည္ ဘက္မလုိက္တတ္ေပ။ ထုိ႕အတူ ဒီအန္တီၾကီးသည္လဲ ဘက္မလုိက္တတ္ေပ။ အားလုံးကုိ တန္းတူ ဆက္ဆံတတ္ေပသည္။ ၀မ္းသာလွေပသည္။

S-Pass ဆုိ ပုံမွန္ ၈၀ (စင္ကာပူေဒၚလာ) ျဖစ္ေပသည္။ အားလုံးကုိ တန္းတူမွ်တစြာ အန္တီၾကီးက ေဆာင္ေစသည္။ တကယ္တမ္း ေပးေဆာင္ရမည့္ အခြန္မွာ လစာေငြ၏ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ျဖစ္ေပသည္။ တခ်ိဳ႕လူမ်ားက အန္တီၾကီးကုိ အသနားခံစာတင္ေလသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ ရသည့္လစာမွာ ၈၀၀ ေက်ာ္သျဖင့္ ၈၀ ထက္ ပုိေပးလုိ႕ရသလား ဟုေမးေနၾကေပသည္။ ဒါေပမဲ့ အန္တီၾကီးသည္ ဘက္မလို္က္ အာဂတိမလုိက္စားသူ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ၈၀ ထက္ေက်ာ္ေပးမူကုိ လက္မခံေပ။ အန္တီၾကီးနည္းတူ သေဘာေကာင္းေသာ အကုိမ်ားလည္း ရွိေနေပေသးသည္။ ထုိအကုိၾကီး၏ သေဘာေကာင္းပုံမ်ားကေတာ့ မေျပာျပခ်င္ေအာင္ ေကာင္းသည္။ က်ေနာ္တုိ႕မ်ား ေနရာမွားေရာက္ေနသလား မွတ္ရသည္။ သူကပဲ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ လုပ္ေကြ်းေနသည္ဟု ခံစားမိေအာင္ကုိ ေျပာတတ္ေပသည္။ ၀မ္းသာလွေပသည္။ ေအာ္ေဟာက္ျခင္း အလ်င္မရွိ.. ခ်ိဳသာေသာ ၊ ေပ်ာ႕ေျပာင္းေသာ စကားသံတုိ႕နွင့္ ၾကိဳဆုိတတ္ေပသည္။

တီ….တီ……တီ………….
တီ…. တီ…. တီ……….

အိပ္ရာထက္မွာ အျမန္ထကာ နုိးစက္နာရီကုိ လွမ္းပိတ္္လုိက္သည္။ ေအာ္ ခုနက အိပ္မက္ၾကီးပါ့လား…. တကယ္မ်ားလားလုိ႕ ေသခ်ာသည္ ဟုိေန႕က က်ေနာ္ အခြန္ေဆာင္ရန္ ပတ္စပုိစ့္ သက္တမ္းတုိးရန္ လိုအပ္သျဖင့္ စိတ္ကစြဲျပီး က်ေနာ္ အိပ္မက္မက္ေနျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ က်ေနာ္အိပ္မက္ေလးထဲက အေၾကာင္းအရာေလးကုိ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။ ထုိ႕ေနာက္ က်ေနာ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုခ်ကာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကုိ ဖုန္းေကာက္ဆက္လုိက္သည္။

ေဟ့ေကာင္ မင္း အခြန္ေဆာင္ သက္တမ္းတုိးေတြ လုပ္ေပးတဲ့ ေအဂ်င့္ ဖုန္းနံပါတ္ သိရင္ ငါ့ကုိ ေပးပါ။ ငါ အခြန္ေဆာင္ သက္တမ္းတုိးခ်င္လုိ႕…...

ဒီအခန္းထဲကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႕ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ျပည့္စုံသြားပါတယ္။ လူ႕ဘ၀မွာ လုိအပ္ေသာ ရင္ခုန္မူ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မူတုိ႕ကုိ ဒီအခန္းေလးထဲတြင္ ခံစားရ၊ ထိေတြ႕ရပါသည္။ ဟုိအခန္းထဲက လူေတြအမ်ားၾကီး သူတုိ႕မ်က္နာေတြအားလုံးကုိ လုိက္ၾကည့္မိသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနသည့္ လူေတြ။ သူတုိ႕၏မ်က္နွာတြင္ စုိးရိမ္ျခင္း၊ မေက်နပ္ျခင္းမ်ား စိုးေစ့မွ် မရွိေပ… မ်က္နွာတြင္ ပီတိအျပဳံးေတြနဲ႕ျပည့္ေနေပသည္။ အခန္းထဲတြင္သာမဟုတ္ အျပင္ဘက္္ ျခံ၀င္းအတြင္းၾကည့္လုိက္လွ်င္ ထီးကေလးမ်ားနွင့္ ေနပူေအာက္မွာ ရပ္သည့္လူက ရပ္ေနသည္။ ငုတ္တုတ္ထုိင္သည့္လူက ထုိင္ေနသည္။ ေရေမာ့ေသာက္ေနသူက ေသာက္ေနေပသည္။ သူတုိ႕၏ နွလုံးသားက ေတာင္းဆုိခ်က္အရ အလုပ္ခ်င္ဆုံး အလုပ္တခုကုိ သူတုိ႕ေက်နပ္စြာ လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။

မွန္သည္ က်ေနာ္ေရာက္ေနသည္ကာ ရုံးတရုံးတြင္ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တုိ႕လုိ ျမန္မာလူမ်ိဳး အလုပ္သမားတုိင္း ဒီေနရာကုိ မသြားမျဖစ္သြားၾကရေပသည္။ အေၾကာင္းကား မိမိခ်စ္ေသာ တုိင္းျပည္အတြက္ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ရမည္ဟုေသာ စိတ္နွလုံးကုိမူေသာ ၀န္ထမ္းေကာင္းမ်ား၏ ေကာင္းမူေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕သည္လဲ ဒီတာ၀န္ကုိ တဖက္တလမ္းကေန ထမ္းေဆာင္ရေပဦးမည္။ ဘ၀ေပး တာ၀န္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ျငင္းပယ္ပုိင္ခြင့္မရွိေပ။ ဘယ္သူမွလဲ ခ်စ္ေသာတုိင္းျပည္အတြက္ ျငင္းရုိးထုံးစံ မရွိေပ ၾကားလဲ မၾကားဖူးခဲ့ေပ။ ၀န္ထမ္းေကာင္းတုိ႕မည္သည္ ဘက္မလုိက္တတ္ေပ။ ထုိ႕အတူ ဒီအန္တီၾကီးသည္လဲ ဘက္မလုိက္တတ္ေပ။ အားလုံးကုိ တန္းတူ ဆက္ဆံတတ္ေပသည္။ ၀မ္းသာလွေပသည္။

S-Pass ဆုိ ပုံမွန္ ၈၀ (စင္ကာပူေဒၚလာ) ျဖစ္ေပသည္။ အားလုံးကုိ တန္းတူမွ်တစြာ အန္တီၾကီးက ေဆာင္ေစသည္။ တကယ္တမ္း ေပးေဆာင္ရမည့္ အခြန္မွာ လစာေငြ၏ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ျဖစ္ေပသည္။ တခ်ိဳ႕လူမ်ားက အန္တီၾကီးကုိ အသနားခံစာတင္ေလသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ ရသည့္လစာမွာ ၈၀၀ ေက်ာ္သျဖင့္ ၈၀ ထက္ ပုိေပးလုိ႕ရသလား ဟုေမးေနၾကေပသည္။ ဒါေပမဲ့ အန္တီၾကီးသည္ ဘက္မလို္က္ အာဂတိမလုိက္စားသူ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ၈၀ ထက္ေက်ာ္ေပးမူကုိ လက္မခံေပ။ အန္တီၾကီးနည္းတူ သေဘာေကာင္းေသာ အကုိမ်ားလည္း ရွိေနေပေသးသည္။ ထုိအကုိၾကီး၏ သေဘာေကာင္းပုံမ်ားကေတာ့ မေျပာျပခ်င္ေအာင္ ေကာင္းသည္။ က်ေနာ္တုိ႕မ်ား ေနရာမွားေရာက္ေနသလား မွတ္ရသည္။ သူကပဲ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ လုပ္ေကြ်းေနသည္ဟု ခံစားမိေအာင္ကုိ ေျပာတတ္ေပသည္။ ၀မ္းသာလွေပသည္။ ေအာ္ေဟာက္ျခင္း အလ်င္မရွိ.. ခ်ိဳသာေသာ ၊ ေပ်ာ႕ေျပာင္းေသာ စကားသံတုိ႕နွင့္ ၾကိဳဆုိတတ္ေပသည္။

တီ….တီ……တီ………….
တီ…. တီ…. တီ……….

အိပ္ရာထက္မွာ အျမန္ထကာ နုိးစက္နာရီကုိ လွမ္းပိတ္္လုိက္သည္။ ေအာ္ ခုနက အိပ္မက္ၾကီးပါ့လား…. တကယ္မ်ားလားလုိ႕ ေသခ်ာသည္ ဟုိေန႕က က်ေနာ္ အခြန္ေဆာင္ရန္ ပတ္စပုိစ့္ သက္တမ္းတုိးရန္ လိုအပ္သျဖင့္ စိတ္ကစြဲျပီး က်ေနာ္ အိပ္မက္မက္ေနျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ က်ေနာ္အိပ္မက္ေလးထဲက အေၾကာင္းအရာေလးကုိ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။ ထုိ႕ေနာက္ က်ေနာ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုခ်ကာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကုိ ဖုန္းေကာက္ဆက္လုိက္သည္။

ေဟ့ေကာင္ မင္း အခြန္ေဆာင္ သက္တမ္းတုိးေတြ လုပ္ေပးတဲ့ ေအဂ်င့္ ဖုန္းနံပါတ္ သိရင္ ငါ့ကုိ ေပးပါ။ ငါ အခြန္ေဆာင္ သက္တမ္းတုိးခ်င္လုိ႕…...

ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ ဟိုအေ၀းတေနရာသုိ႕ ကုိသားငယ္ စုိက္ၾကည့္ေနသည္။ ဟုိအေ၀းတေနရာဆီမွာ ထြက္ေပၚေနတဲ့ သက္တန္႕ေလးကုိ မ်က္ေတာင္မခတ္ စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ကုိသားငယ္ကုိ က်ေနာ္ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ကုိသားငယ္နွင့္အတူ က်ေနာ္၏ မ်က္လုံးအစုံပါ အေရာင္မ်ိဳးစုံနွင့္ ေတာက္ပေနေသာ သက္တန္႕ေလးဆီ ကုိေငးၾကည့္ေနမိသည္။ က်ေနာ္တုိ႕အၾကည့္ေတြကုိ ေသးေျမာင္ေသာ ျပတင္းေပါက္ေလးကတဆင့္ က်ယ္၀န္းျပီး လွပေသာ သက္တန္႕ေလးကုိ ေငးေနမိသည္။ ထုိအတူ က်ေနာ္၏ အျမင္အာရုံမွာ အတိတ္ဆီသုိ႕ နာရီလက္တံအလား တေရႊ႕ေရႊ႕ ေနာက္ျပန္သြားေနမိေတာ့သည္။

က်ေနာ္နဲ႕ ကုိသားငယ္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ခင္မင္ခဲ့ေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ေပးအေျခအေနေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ရပ္တည္ခဲ့ရသည့္ ဘ၀က မတူညီခဲ့ေပ။ ကုိသားငယ္သည္ က်ေနာ္နွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ အဖက္ဖက္အရာရာက သာလြန္ေပသည္။ ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ ပုိက္ဆံအလြန္ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ သူတေယာက္မဟုတ္ခဲ့ေပမဲ့ အေတာ္အသင့္ ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွ ဆင္းသက္လာခဲ့သူ ျဖစ္ေပသည္။ တကယ္ေတာ့ ကုိသားငယ္သည္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ဇာတိဖြားမဟုတ္ေပ။ မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ္ ၃ တန္းေလာက္အရြယ္မွ သူတုိ႕မိသားစု က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ေလးကုိ ေျပာင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္ႏွင့္ ကုိသားငယ္သည္ ၃ တန္းမွ စ၍ အထက္တန္းျပီးဆုံးသည့္ အထိ အတူတူစား အတူတူေနခဲ့ၾကသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။



က်ေနာ္နွင့္ကုိသားငယ္ ငယ္စဥ္က ဒီလုိ သက္တန္႕ေလးေတြကုိ ျမင္တုိင္း တူညီေသာ ခံစားခ်က္တခုရွိပါသည္။ ထုိအရာမွာ ဒီသက္တန္႕ၾကီးဘာေၾကာင့္ ေပၚလာရပါသလဲဆုိတာကုိ ျပိဳင္တူစဥ္းစား ျငင္းခုန္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။ ေရခုိးေရေငြ႕ေတြ အပူအေအးေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲျပီး သက္တန္႕ျဖစ္ေပၚလာသည္ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ မသိခဲ့ေခ်။ ရပ္ကြက္ထဲက လူၾကီးမ်ားက အရူးဟု သတ္မွတ္ထားေသာ ကုိဖုိး၀ ၾကီးေျပာျပသည္ကေတာ့ ဒီသက္တန္႕ရဲ႕ အစြန္းနွစ္ဖက္မွာ တန္ဖုိးၾကီးမားတဲ့ ေရႊ၊ေငြ၊ ေက်ာက္သံပတၱားျမားေတြ ရွိသည္ဟု ဆုိ၏။ မင္းတုိ႕ ဒီသက္တန္႕ရဲ႕ အေရာင္ေတြ မေပ်ာက္ခင္ အစြန္းတဖက္ကို အေရာက္သြားနုိင္လွ်င္ မင္းတုိ႕လုိခ်င္တဲ့ ေရႊ၊ေငြေတြ ရလိမ့္မည္ဟု ေျပာျပဖူးသည္။ထုိေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ နွစ္ေယာက္ သက္တန္႕ေရာင္ျမင္တုိင္း သက္တန္႕၏ အစြန္းတဖက္ေနာက္သုိ႕ ေျပးလုိက္ခဲ့ၾကသည္မွာလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ…. မုိးခ်ဳပ္ညအေမွာင္ေရာက္ေတာ့ သဘာ၀အရ သက္တန္႕ရဲ႕ အလင္းေတြေပ်ာက္သြားေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ငိုေၾကြးခဲ့သည္မွာလဲ မေရမတြက္နုိင္ခဲ့ေပ.. သက္တန္႕ေနာက္ လုိက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္ခဲ့သည္မွာလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ…………….

က်ေနာ္တုိ႕ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကုိ ေက်ာ္လြန္လာေတာ့ လူသားသဘာ၀ အရာရာ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပန္သည္။ က်ေနာ္တုိ႕ အရင္လုိ သက္တန္႕ေရာင္စဥ္ရဲ႕ တဖက္စြန္းမွာ ေရႊ၊ေငြေတြ မရွိမွန္းလဲ သိလာခဲ့ရသည္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ အေတြးေတြကေတာ့ သက္တန္႕ေရာင္စဥ္တခုလုိ အေရာင္မ်ိဳးစုံနဲ႕ ေတာက္ပဆဲ၊ လွပဆဲ ျဖစ္ေပသည္။ ကုိသားငယ္ ေျပာဖူးသည္တခုကုိ က်ေနာ္ သတိရမိသည္။ သူအထက္တန္းေအာင္လွ်င္ ပညာတတ္ ၀န္ထမ္းေကာင္းတေယာက္ လုပ္မည္တဲ့။ ဒါကလဲ သက္တန္႕တခုလုိ သူရဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တခုပင္.... ဒါေပမဲ့ သူရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြသည္လဲ သက္တန္႕တခုလုိ အခ်ိန္တန္ေတာ့ အေရာင္ေတြ ေမ်ာလႊင့္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရမွန္း သူသိခဲ့ရေပမည္။ က်ေနာ္ေတြးေနရင္း ကုိသားငယ္ကုိ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ သူ၏ မ်က္နွာသည္ အရင္လုိ ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးမရွိေသာ ဘ၀ရ

ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ ဟိုအေ၀းတေနရာသုိ႕ ကုိသားငယ္ စုိက္ၾကည့္ေနသည္။ ဟုိအေ၀းတေနရာဆီမွာ ထြက္ေပၚေနတဲ့ သက္တန္႕ေလးကုိ မ်က္ေတာင္မခတ္ စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ကုိသားငယ္ကုိ က်ေနာ္ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ကုိသားငယ္နွင့္အတူ က်ေနာ္၏ မ်က္လုံးအစုံပါ အေရာင္မ်ိဳးစုံနွင့္ ေတာက္ပေနေသာ သက္တန္႕ေလးဆီ ကုိေငးၾကည့္ေနမိသည္။ က်ေနာ္တုိ႕အၾကည့္ေတြကုိ ေသးေျမာင္ေသာ ျပတင္းေပါက္ေလးကတဆင့္ က်ယ္၀န္းျပီး လွပေသာ သက္တန္႕ေလးကုိ ေငးေနမိသည္။ ထုိအတူ က်ေနာ္၏ အျမင္အာရုံမွာ အတိတ္ဆီသုိ႕ နာရီလက္တံအလား တေရႊ႕ေရႊ႕ ေနာက္ျပန္သြားေနမိေတာ့သည္။

က်ေနာ္နဲ႕ ကုိသားငယ္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ခင္မင္ခဲ့ေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ေပးအေျခအေနေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ရပ္တည္ခဲ့ရသည့္ ဘ၀က မတူညီခဲ့ေပ။ ကုိသားငယ္သည္ က်ေနာ္နွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ အဖက္ဖက္အရာရာက သာလြန္ေပသည္။ ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ ပုိက္ဆံအလြန္ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ သူတေယာက္မဟုတ္ခဲ့ေပမဲ့ အေတာ္အသင့္ ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွ ဆင္းသက္လာခဲ့သူ ျဖစ္ေပသည္။ တကယ္ေတာ့ ကုိသားငယ္သည္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ဇာတိဖြားမဟုတ္ေပ။ မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ္ ၃ တန္းေလာက္အရြယ္မွ သူတုိ႕မိသားစု က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ေလးကုိ ေျပာင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္ႏွင့္ ကုိသားငယ္သည္ ၃ တန္းမွ စ၍ အထက္တန္းျပီးဆုံးသည့္ အထိ အတူတူစား အတူတူေနခဲ့ၾကသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။



က်ေနာ္နွင့္ကုိသားငယ္ ငယ္စဥ္က ဒီလုိ သက္တန္႕ေလးေတြကုိ ျမင္တုိင္း တူညီေသာ ခံစားခ်က္တခုရွိပါသည္။ ထုိအရာမွာ ဒီသက္တန္႕ၾကီးဘာေၾကာင့္ ေပၚလာရပါသလဲဆုိတာကုိ ျပိဳင္တူစဥ္းစား ျငင္းခုန္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။ ေရခုိးေရေငြ႕ေတြ အပူအေအးေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲျပီး သက္တန္႕ျဖစ္ေပၚလာသည္ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ မသိခဲ့ေခ်။ ရပ္ကြက္ထဲက လူၾကီးမ်ားက အရူးဟု သတ္မွတ္ထားေသာ ကုိဖုိး၀ ၾကီးေျပာျပသည္ကေတာ့ ဒီသက္တန္႕ရဲ႕ အစြန္းနွစ္ဖက္မွာ တန္ဖုိးၾကီးမားတဲ့ ေရႊ၊ေငြ၊ ေက်ာက္သံပတၱားျမားေတြ ရွိသည္ဟု ဆုိ၏။ မင္းတုိ႕ ဒီသက္တန္႕ရဲ႕ အေရာင္ေတြ မေပ်ာက္ခင္ အစြန္းတဖက္ကို အေရာက္သြားနုိင္လွ်င္ မင္းတုိ႕လုိခ်င္တဲ့ ေရႊ၊ေငြေတြ ရလိမ့္မည္ဟု ေျပာျပဖူးသည္။ထုိေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ နွစ္ေယာက္ သက္တန္႕ေရာင္ျမင္တုိင္း သက္တန္႕၏ အစြန္းတဖက္ေနာက္သုိ႕ ေျပးလုိက္ခဲ့ၾကသည္မွာလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ…. မုိးခ်ဳပ္ညအေမွာင္ေရာက္ေတာ့ သဘာ၀အရ သက္တန္႕ရဲ႕ အလင္းေတြေပ်ာက္သြားေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ငိုေၾကြးခဲ့သည္မွာလဲ မေရမတြက္နုိင္ခဲ့ေပ.. သက္တန္႕ေနာက္ လုိက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္ခဲ့သည္မွာလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ…………….

က်ေနာ္တုိ႕ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကုိ ေက်ာ္လြန္လာေတာ့ လူသားသဘာ၀ အရာရာ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပန္သည္။ က်ေနာ္တုိ႕ အရင္လုိ သက္တန္႕ေရာင္စဥ္ရဲ႕ တဖက္စြန္းမွာ ေရႊ၊ေငြေတြ မရွိမွန္းလဲ သိလာခဲ့ရသည္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ အေတြးေတြကေတာ့ သက္တန္႕ေရာင္စဥ္တခုလုိ အေရာင္မ်ိဳးစုံနဲ႕ ေတာက္ပဆဲ၊ လွပဆဲ ျဖစ္ေပသည္။ ကုိသားငယ္ ေျပာဖူးသည္တခုကုိ က်ေနာ္ သတိရမိသည္။ သူအထက္တန္းေအာင္လွ်င္ ပညာတတ္ ၀န္ထမ္းေကာင္းတေယာက္ လုပ္မည္တဲ့။ ဒါကလဲ သက္တန္႕တခုလုိ သူရဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တခုပင္.... ဒါေပမဲ့ သူရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြသည္လဲ သက္တန္႕တခုလုိ အခ်ိန္တန္ေတာ့ အေရာင္ေတြ ေမ်ာလႊင့္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရမွန္း သူသိခဲ့ရေပမည္။ က်ေနာ္ေတြးေနရင္း ကုိသားငယ္ကုိ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ သူ၏ မ်က္နွာသည္ အရင္လုိ ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးမရွိေသာ ဘ၀ရဲ႕ ရုိက္ခ်က္မ်ားကုိ ခံထားရေသာ ပိန္းလွီေနေသာ မ်က္နွာေလးအသြင္သုိ႕ ကူးေျပာင္းေနေပသည္။ သူသည္ စကားလဲမ်ားစြာ မေျပာနုိင္၊ ေမာပန္းႏြမ္းလ်ေနေပသည္။ ဒါေပမဲ့ သူဘာကုိဆုိလုိခ်င္သည္ကုိ က်ေနာ္သေဘာေပါက္ပါသည္။ က်ေနာ္ကုိသားငယ္ကုိ ၾကည့္ျပီး ျပတင္းေပါက္ပိတ္ေပးရမလားဟု က်ေနာ္ ေမးလုိက္မိသည္... တုိးလ်ေသာ အသံျဖင့္ကုိသားငယ္ က်ေနာ္ကုိ ျပန္ေျပာသံကုိ က်ေနာ္ၾကားလိုက္ရသည္.. မပိတ္ပါနဲ႕ဗ်ာ... က်ေနာ္ဒီသက္တန္႕ေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အထိ က်ေနာ္ၾကည့္ေနခ်င္လုိ႕ပါဗ်ာ.....

က်ေနာ္တုိ႕ ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ေတာ့ ကုိသားငယ္သည္ သူ၏မိဘမ်ားသေဘာဆႏၵအရ ျမိဳ႕ျပတုိ႕ေျပာင္းကာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့သည္။ ဒီတြင္က်ေနာ္နွင့္ ကုိသားငယ္ ေတြ႕ဆုံမူတုိ႕သည္ တျဖည္းျဖည္းနွင့္ အလွမ္းေ၀းလာခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ သူ၏သတင္းမ်ားကုိကား က်ေနာ္အစဥ္ၾကားေနဆဲျဖစ္သည္။ သူသည္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ သူထက္အသက္အရြယ္ၾကီးေသာ ျမိဳ႕သူတေယာက္နွင့္ ခုိးရာလုိက္ေျပးေလသည္။ သူ၏မိဘမ်ားသည္လဲ သူ႕ကုိ အေမြျပတ္ စြန္႕လြတ္လုိက္ၾကေပသည္။ သူ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ၀န္ထမ္းေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္ရမည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တုိ႕သည္လဲ သက္တန္႕ေရာင္စဥ္ေလးတခုလုိ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ေပသည္။ ထုိအတူ သူေမွ်ာ္လင့္ေသာ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္တေယာက္လဲ ျဖစ္မလာနုိင္ခဲ့ေပ။ သူ၏ဇနီး၊ ေယာကၡမတုိ႕က အရာရာကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားကာ သူသည္လဲ ေယာကၡမေနာက္လုိက္တေယာက္အျဖစ္သာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ့ေပသည္။

နွစ္လေတြ ၾကာလာသည္နွင့္အမွ် ကုိသားငယ္၏ သတင္းသည္ကား ဆုိးသထက္ဆုိးရြားလာသည္။ သူသည္ အရက္ကို အလြန္အကြ်န္ေသာက္သုံးတတ္လာသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနွင့္ ေပ်ာ္ပါးမူမ်ားရွိလာခဲ့သည္။ ထုိအေတာအတြင္း သူတုိ႕အိမ္ေထာင္ေရးတြင္ အဖုအထစ္မ်ား လဲရွိလာခဲ့သည္။ သားသမီးမ်ားကလဲ သူ႕ကုိ အေလးမထားေတာ့ေပ။ သူ၏ ဇနီးသည္လဲ လူၾကီးေရာဂါျဖင့္ကြယ္လြန္ခဲ့ေပသည္.. ဒါေပမဲ့ သူကားမူ ထုိအခ်ိန္ထိ ေယာကၡမ၏ ေနာက္လုိက္တေယာက္အျဖစ္မွ မရုန္းထြက္နုိင္ခဲ့ေပ... သူတြင္လဲ ေရာဂါမ်ိဳးစုံ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ေပသည္။ ငယ္စဥ္က ဆုိးမုိက္ခဲ့ေသာ ၊ေပေတခဲ့ေသာအရာတုိ႕သည္ ယခုအခ်ိန္တြင္မူ လူတေယာက္ျဖစ္သည္ဟု နာမည္ေခၚတြင္ရုံတခုမွ လြဲ၍ ဘယ္အရာမွ လူနွင့္တူသည္ဟူ၍ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပ်က္ဆီးေနေပသည္....

တျဖည္းျဖည္းနွင့္ အလင္းေရာင္တုိ႕သည္ ေပ်ာက္ကြယ္၍ ည၏အသြင္အျပင္ကုိ ကူးေျပာငး္လာေနသည္။ အျပင္မွာ ေလနုေအးေအးမ်ားက ျပတင္းတံခါးဆီမွ က်ေနာ္ကုိယ္ကုိ လာတုိက္ခတ္ေလသည္ ေအးျမေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္အေတြးေတြကုိ ရပ္ျပီး ျပတင္းတံခါးေပါက္ကုိ ပိတ္ရန္ထသြားလုိက္သည္။ ျပတင္းတံခါးအျပင္ဘက္တြင္လဲ က်ေနာ္တုိ႕ ေငးၾကည့္ေနေသာ သက္တန္႕ေလးသည္လဲ ကြယ္ေပ်ာက္လုလု ျဖစ္ေနေပသည္။ က်ေနာ္ ျပတင္းတံခါးကုိ ပိတ္ျပီး ကုိသားငယ္ဆီကုိ လွမ္းေလွ်ာက္၍ စကားေျပာရန္ ျပင္လုိက္ေသာ္ခဏတာေလး၀ယ္ ကုိသားငယ္၏ အသက္၀ိညဥ္သည္ မရွိေတာ့ရွာေပ... သူသည္ သူခ်စ္ေသာ သက္တန္႕ေလးတခုလုိ အေရာင္မ်ိဳးစုံနွင့္ ေတာက္ပခဲ့ျပီး အခ်ိန္တန္ေတာ့ သက္တန္႕တခုလုိ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေလျပီ။ က်ေနာ္တုိ႕လူသားမ်ားသည္လဲ တေန႕ေန႕တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ သက္တန္႕တခုလုိ ေတာက္ပျပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကရဦးမည္သာ ျဖစ္ေပသည္.....

မွတ္ခ်က္။ ။ ပုံကုိ Google ကေနယူထားပါသည္။ က်ေနာ္ဖတ္မိေသာ စာေလးမ်ားကုိ ျပန္လည္ စိတ္ကူးသီကုံးထားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

ေလးစားလ်က္ ေတာင္ေပၚသား

ေလးစားလ်က္ ေတာင္ေပၚသား

ဦးေနာ္တီငယ္ တုိ႕ရဲ႕ Tag ပုိစ့္ေလးပါ။ Tag ပုိစ့္ေလးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ တင္ခဲ့ျပီတဲ့ ပုိ္စ့္ေတြထဲက အေဟာင္းတခုခုကုိ ျပန္ေဖာ္ျပဖုိ႕ ကုိယ္အႏွစ္သက္ဆုံး ပုိစ့္ေလးကုိ ေဖာ္ျပဖုိ႕ပါ။ က်ေနာ္ရဲ႕ ဘေလာ့ေလးမွာ က်ေနာ္ အႏွစ္သက္ဆုံးပုိစ့္ေလး တပုိစ့္ကုိ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလုံးႏွစ္သက္မယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္။

အရာအားလံုး ေပ်ာက္ဆံုးသြားသူေတြအတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကလြဲလို႔
နားခိုစရာ ေလာကငရဲပဲ ရွိေတာ့တာလား …။

မုန္တိုင္းဟာ
ကမူး႐ွဴးတိုး ဆိုးသြမ္းဖ်က္စီးတတ္တဲ့ သဘာ၀နဲ႔
ဘာမွမက်န္ေအာင္ ၀ါးၿမိဳသြားလိုက္တာ
ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္း အေလာင္းေတြ တန္းစီေနတဲ႔
ဒို႔ျပည္ပဲ က်န္ခဲ့တယ္ …။

စားစရာ မရွိေတာ့ဘူး လူေလးေရ …
အေမက ငိုေနေပမယ့္ စားမယ့္ ပါးစပ္ေပါက္ေလးေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ …။

ေနစရာမရွိေတာ့ဘူး လံုမေရ …
ပံုက်ေခြလဲေနတဲ့ ေရထဲက အေလာင္းေလးပဲ က်န္ခဲ့ …။
ေဆးမရွိေတာ့ဘူး အဘေရ …
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ အဘ ေရေတြစိုပြလို႔ ဘ၀ျခားတဲ့ အေလာင္းပဲ
ေရစီးေၾကာင္းထဲ ေမ်ာခဲ့ …။

ဒီလိုဘ၀ေတြနဲ႔
ကူသူမဲ့ …
ကယ္သူမဲ့ …
ဆူေ၀တဲ့ ေသာကပင္လယ္ဟာ
ရွင္သူမ်ားကို ၀ါးၿမိဳစျပဳေနၿပီေလ …။

နတ္ သိၾကား ေဒ၀တာ
မ်ားစြာေသာ တန္ခိုးရွင္မ်ား ခင္ဗ်ား
မြဲေတတဲ့ ဘ၀မ်ား ဘာမွားခဲ့ပါသလဲ …
မိသားစု ေပ်ာက္ဆံုးသြားသူေတြအတြက္
မ်က္ရည္နဲ႔ ေသာက၊ ငတ္မြတ္မႈနဲ႔ ေရာဂါဆိုး
သင္တို႔ဘယ္တန္ခိုးနဲ႔ ဖန္ဆင္းခဲ့ၾကပါသလဲ …။

ကဲ …
ဒို႔ ျပည္သူ ဒို႔ ကူၾကစို႔
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်န္ရစ္သူေတြအတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အနႏၱနဲ႔ ဘ၀ဆက္ခြင့္အတြက္ …။ ။


ဒီကဗ်ာေလးဟာ အကုိဖုိးေဇ (ခ) အကုိျမင့္ေဇ (ခ) ပြင့္သစ္(ကရိန္ကန္) ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။ က်ေနာ္ အကုိဖုိးေဇ ကုိမသိ၊ မရင္းနွီးခဲ့ပါဘူး ဒါေပမဲ့ သူရဲ႕ ထိမိတဲ့ကဗ်ာေလးေတြကုိ နွစ္သက္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ဘေလာ့ေလးဟာ အခုဆုိ ျပဳျပင္မဲ့သူမရွိ ျဖစ္ေနရပါျပီ။ သူဘေလာ့ရဲ႕ about me မွာေရးထားတာေလးကုိ ဖတ္လုိက္ရတိုင္း က်ေနာ္ရင္မွာခုထက္ထိ ခံစားေနရဆဲပါ။
အကုိဖုိးေဇ ေကာင္းရာမြန္ရာ ေရာက္ပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းရင္း


မွတ္ခ်က္။ ။ ပုံကုိ Google မွ ယူပါသည္။

အဲ့ေမ့ေတာ့မလုိ႕ ျပန္ Tag ရဦးမွာပဲ ကံထူးသူေတြက ေအာက္ကလူေတြ ျဖစ္ပါေၾကာင္း စိတ္ဆုိးနဲ႕ ခ်စ္လုိ႕Tag တာ အားလုံးက Tag ခံထားရတယ္ဆုိေတာ့ ဒီလူေတြပဲ က်န္ေတာ့တာကုိးဗ်ာ.....

၁) ကေလးေလး
၂) ကုိၾကယ္စင္မင္း (ေရးျပီး)
၃) ေမာင္စေနသား
၄) ေမာင္ရဲ (ေရးျပီး)
၅) ယမကာလုလင္ (ေရးျပီး)
၆) ကုိျဖိဳး (ေရးျပီး)
၇) ကႏၱာရမိုးစက္ (ေရးျပီး)
၈) ကီကီ (ေရးျပီး)

ကုိေနးတစ္ (ေရးျပီး)
ဦးရွင္ၾကီးကုိေတာ့ Tag ေတာ့ပါဘူး သူက ဟီးးး အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနတာကုိးဗ်

ကဲေတာ္ပါျပီ ဒီေလာက္ပဲ စိတ္
ဆုိးၾကနဲ႕ ခ်စ္လုိ႕ Tag တာ ဟြန္႕

ေလးစားလ်က္ ေတာင္ေပၚသား