၁)ဦးထုပ္ေရာင္းသမားႏွင့္ ေမ်ာက္ျပႆနာ

တစ္ခါတုန္းက ဦးထုပ္ေရာင္းသမားတစ္ေယာက္ဟာ ဦးထုပ္ေတြကိုျခင္းႀကီးႏွစ္လံုးထဲမွာထည့္ၿပီး အလယ္က၀ါးလံုးနဲ႔ လွ်ိဳၿပီးထမ္းျပီး ဦးထုပ္ေတြေရာင္းဖုိ႕ထြက္လာတယ္တဲ့.. အဲ့ခ်ိန္မွာေနကအရမ္းပူေတာ့ ဦးထုပ္တစ္လံုးကို သူေဆာင္းထားတယ္ . လမ္းတစ္၀က္မွာ ေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ေမာပန္းလြန္းလုိ႕ နားလုိက္တာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္တဲ့
အိပ္ယာကႏုိးလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ျခင္းေတာင္းထဲမွာ ဦးထုပ္ေတြ တစ္လံုးမွမရွိေတာ့ဘူး . . ။

သူ႕ရင္ဘတ္မွာ ကပ္ထားတဲ႔ သူ႕ဦးထုပ္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ . . ။ ဦးထုပ္ေတြ ဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲ
လုိက္ရွာေတာ့ ေညာင္ပင္ေပၚက ေမ်ာက္တစ္အုပ္ရဲ႕ ေခါင္းေတြေပၚေရာက္ကုန္တယ္ . . ။ အဲဒီ
ဦးထုပ္ေတြ သူျပန္ရေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့မလဲ ဆိုၿပီး အႀကံထုတ္တယ္ . . ။ သူက အားတဲ႔အခ်ိန္မွာ အၿမဲစာဖတ္တဲ႔အက်င့္ရွိေတာ့ ျပသာနာတစ္ခုကို ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး စဥ္းစားေျဖရွင္းတတ္တယ္. . ။ နာရီ၀က္ေလာက္စဥ္းစားၿပီး သူအႀကံရသြားတယ္. . ။

သူ႕လက္ထဲက ဦးထုပ္ကို ေခါင္းေပၚမွာ ျပန္ေဆာင္းၿပီး ေမ်ာက္ေတြျမင္သာတဲ႔ေနရာကိုထြက္လိုက္တယ္ . . ။

ေမ်ာက္ေတြျမင္ေလာက္ၿပီထင္ေတာ့မွာ ဦးထုပ္ကိုခ်ြတ္ၿပီးေခါင္းကုတ္ျပတယ္ . . ။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း သူ႕ကိုအတုခိုးၿပီး ဦးထုပ္ခြ်တ္ေခါင္းကုတ္ၾကတယ္ . . ။

ဒါနဲ႔ပူလြန္းလို႔ ဦးထုပ္ေတာင္မကိုင္ခ်င္တဲ႔ပံုစံနဲ႔ သူက ဦးထုပ္ကို ေျမႀကီးေပၚကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္. . .။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း သူလုပ္တာျမင္ၿပီး သူတို႔လက္ထဲက ဦးထုပ္ေတြကို ပစ္ခ်လိုက္ၾကတယ္ . . ။
ဒီေတာ့မွ သူဟာ ေမ်ာက္ေတြပစ္ခ်တဲ႔ ဦးထုပ္ေတြ အလ်င္အျမန္ေကာက္ၿပီး ျခင္းထဲထည့္လိုက္ေတာ့တယ္. . ။

ဒီနည္းနဲ႔ ေမ်ာက္ေတြလက္ထဲက ဦးထုပ္အားလံုးကို သူျပန္ရလိုက္တယ္ . . ။

ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ၾကာတဲ႔အခါ ေစာေစာက ဦးထုပ္သည္ႀကီးရဲ႕ ေျမးကေလးက ဦးထုပ္အေရာင္းထြက္သတဲ႔ .. ။
သူ႔အဘိုးအိပ္စက္နားခဲ႔တဲ႔ ေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့ ဦးထုပ္ေတာင္းကိုခ်ၿပီး အနားယူျပန္သတဲ႔ . . ။ ေျခပစ္လက္ပစ္နားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္. . ။

အိပ္ရာက ႏုိးေတာ့ျခင္းထဲက ဦးထုပ္ေတြမရွိေတာ့ဘူး. . ။ ေညာင္ပင္ေပၚက ေမ်ာက္ေတြေခါင္းေပၚေရာက္ေနတယ္ . . ။ ဒီေတာ့ သူ႕အဘိုးေျပာခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္ရၿပီး သူ႕အဘုိးနည္းအတုိ္င္း ဦးထုပ္ေတြျပန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္ . . ။ သူက ဦးထုပ္ကိုခြ်တ္ၿပီး ေခါင္းကုတ္တယ္ . . ။ ေမ်ာက္ေတြကလည္း သူ႕လိုလိုက္လုပ္တယ္ . . ။ သူကဦးထုပ္ေတြနဲ႔ယပ္ခက္ျပျပန္တယ္ . . ။ ေမ်ာက္ေတြကလဲ သူ႕တို႕ဦးထုပ္ေတြနဲ႔ ယပ္ခတ္ၾကျပန္တယ္ . . ။

ေနာက္ဆံုးမွာ သူကလက္ထဲက ဦးထုပ္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္တယ္ . . ။ ၿပီးေတာ့ သူ႕လိုဦးထုပ္ေတြ ပစ္ခ်မလားဆိုၿပီး ေမ်ာက္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္တယ္. . ။ ဘယ္ေမ်ာက္မွ ဦးထုပ္ကို ပစ္မခ်ၾကေတာ့ဘူး..။ လက္ထဲမွာ အေသဆုပ္ကိုင္ထားၾကတယ္ . . ။ သူလည္းအံ့ၾသေငးေမာၾကည့္ေနတုန္းေမ်ာက္တစ္ေကာင္က သူပစ္ခ်လိုက္တဲ႔ ဦးထုပ္ကို ေကာက္ၿပီး သစ္ပင္ေပၚတက္သြားသတဲ႔. . ။

သစ္ပင္ေပၚ ေျပးမတက္ခင္ အဲဒီေမ်ာက္က သူ႕ကိုစကားတစ္ခြန္းေျပာသြားတယ္ . . ။
``မင္းမွာ အဘိုးရွိသလို တို႔မွာလည္း အဘိုးရွိတယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႔ေလ ´´ တဲ႔ . . ။



၂)သူ႕အေၾကာင္းျပခ်က္

လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကြာရွင္းျပတ္စဲဖို႕ တရားရံုးကို သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႕ရဲ႕ ကေလးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူ ဘယ္သူျဖစ္သင့္သလဲ ဆိုတာကို အျငင္းပြားၾကပါတယ္။ ဂ်ဴရီလူၾကီးေတြက သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ဘာေၾကာင့္ ကေလးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူ ျဖစ္သင့္တယ္လို႕ ထင္သလဲ ဆိုတာကို ေမးပါတယ္။ ပထမဆံုး ဂ်ဴရီလူၾကီးေတြကအမ်ိဳးသမီးကို ေမးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက/>“ကြ်န္မ ဒီကေလးကို ကိုးလေလာက္ ဝမ္းထဲမွာ လြယ္ထားရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္မ နာနာက်င္က်င္နဲ႕ ေမြးဖြား ရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီကေလးဟာ ကြ်န္မရဲ႕ တစိတ္တပိုင္းလို႕ ေျပာရင္ ရတယ္။” လို႕ ေျပာပါတယ္။

ဂ်ဴရီလူၾကီးေတြကအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အေျဖကို သေဘာက်သြား ၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသားကို အဲဒီေမးခြန္းကိုပဲ ထပ္ေမးပါတယ္။

“ေကာင္းျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ အေၾကြေစ့ တစ္ေစ့ကို ယူလိုက္တယ္။ ေဖ်ာ္ရည္ေရာင္းတဲ့ စက္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ေဖ်ာ္ရည္ ထြက္လာတယ္။ ကဲ အဲဒီေဖ်ာ္ရည္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ ပိုင္တာလား။ စက္ကပိုင္တာလား ေျပာစမ္းပါ။” လို႕ အမ်ိဳးသားက သူ႕ရဲ႕
အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။


၃)မယုံမရွိနဲ႔...

မိုးေခါင္ေရရွား ရပ္၀န္းက ေတာင္သူခြင္ေတြမွာ ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုဒ္ေတြက...
`ေသခ်ာေအာင္ ေနၾကာစုိက္..´ တဲ့..။
ေနာက္ႏွစ္ရက္ခန္႔ၾကာေတာ့ ဆိုင္းဘုဒ္တခုရဲ႕ စာတမ္းေအာက္ကေန ထပ္ျဖည့္ထားတာကေတာ့..
`သြားမလုပ္နဲ႔ ဟင္း.. ႏြားျပဳတ္သြားမယ္..´ ဟူသတဲ့..။


၄)အမႊာ...

အမႊာေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေရခ်ဳိးေပးျပီး အေမလွည့္ထြက္မယ္အျပဳမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ဆီက ရီသံကို ၾကားလိုက္တယ္။
အေမ "ဘာလို႔ ရီတာလဲ" အမႊာထဲကတစ္ေယာက္က ေျပာလုိက္သည္မွာ "ကိုကို႔ကို ေမေမ ေရႏွစ္ခါခ်ဳိးေပးျပီး သားကိုေတာ့ ခ်ဳိးမေပးဘူး"
ဟူသတဲ့....။


၅)စိတ္တာခ်...

ရြာတစ္ရြာမွာ ဦးခန္႕၊ ေဒၚေခ်ာ နဲ႕ သားေမာင္လူလွတို႕ ရွိသတဲ႕။ ဦးလွဟာ တျခားကိစၥေတြ မၾကြား၀ါတတ္ေပမဲ႕ သူငယ္ငယ္က ဘယ္လိုစြံတာ၊ မိန္းကေလးေတြ သူ႕ကိုဘယ္လိုၾကိဳက္ၾကတာ၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါနဲ႕ ဘယ္လို မလြတ္မကင္းျဖစ္ခဲ႕တာေတြကို အရသာခံျပီး ၾကြားေလ႕ရွိလို႕ သူ႕မိန္းမေဒၚေခ်ာက အျမင္ကပ္သတဲ႕။ သူတို႕ရဲ႕သားေလး ေမာင္လူလွက လူပ်ိဳအရြယ္ေရာက္လာေတာ႕ ေတာင္ဘက္ရြာကို လူပ်ိဳလွည္႕သြားဖို႕ အေဖကို ခြင္႕ေတာင္းတယ္။

အေဖ။ ။ ေဟ႕ ငါ႕သား ေတာင္ဘက္ရြာဆို အေဖနဲ႕ကင္းတဲ႕သူမရွိေတာ႕ အကုန္လံုးက မင္႕နွမေတြျဖစ္တယ္ကြ ... ငရဲေတြၾကီးကုန္ပါ႕မယ္ကြာ

သား ။ ။ ဒါဆို ေျမာက္ဘက္ရြာကို သြားမယ္အေဖ

အေဖ ။ ။ေျမာက္ရြာလဲ အေဖနဲ႕မလြတ္ဘူးငါ႕သား ... အိုကြာ .. ေျပာရရင္ အေရွ႕ရြာ အေနာက္ရြာေတြအကုန္လံုး .. အေဖ႕ကိုၾကိဳက္ခဲ႕ၾကတဲ႕ မိန္းမေတြခ်ည္းပဲဆိုေတာ႕ ... သူတို႕ရဲ႕ သမီးေတြက.. .. မင္းနဲ႕ဆို ေမာင္နွမေတာ္တယ္ကြ ..မိုးၾကိဳးပစ္ပါ႕မယ္ ငါ႕သားရယ္ -

... အဲဒီလိုၾကားရတာေတြ နားၾကားျပင္းကပ္လာတဲ႕ ေဒၚေခ်ာက..သူ႕သားကို လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္တာကေတာ႕ ...
- သြားသာသြား ငါ႕သားေရ .. သားၾကိဳက္တဲ႕ရြာကိုသာ လူပ်ိဳလွည္႕ ... မင္းအေဖေျပာတာနားေထာင္မေနနဲ႕ ..မင္းနဲ႕ သူတုိ႕ေတြက ေမာင္ႏွမမဟုတ္ဘူးဆုိတာ အေမ အာမခံတယ္ ဟူ၍...

စာၾကြင္း။ ။ ဟာသမ်ားကုိ ေမာင္ေကာင္းထုိက္ႏွင့္ Manutdfan မွ တဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။ ဟာသမ်ားေတာင္းဆုိသူမ်ားအတြက္ ေနာက္က်သြားတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခုတေလာ အလုပ္ေတြကမ်ားေနလုိ႕ပါ။ း)

၁)ဦးထုပ္ေရာင္းသမားႏွင့္ ေမ်ာက္ျပႆနာ

တစ္ခါတုန္းက ဦးထုပ္ေရာင္းသမားတစ္ေယာက္ဟာ ဦးထုပ္ေတြကိုျခင္းႀကီးႏွစ္လံုးထဲမွာထည့္ၿပီး အလယ္က၀ါးလံုးနဲ႔ လွ်ိဳၿပီးထမ္းျပီး ဦးထုပ္ေတြေရာင္းဖုိ႕ထြက္လာတယ္တဲ့.. အဲ့ခ်ိန္မွာေနကအရမ္းပူေတာ့ ဦးထုပ္တစ္လံုးကို သူေဆာင္းထားတယ္ . လမ္းတစ္၀က္မွာ ေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ေမာပန္းလြန္းလုိ႕ နားလုိက္တာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္တဲ့
အိပ္ယာကႏုိးလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ျခင္းေတာင္းထဲမွာ ဦးထုပ္ေတြ တစ္လံုးမွမရွိေတာ့ဘူး . . ။

သူ႕ရင္ဘတ္မွာ ကပ္ထားတဲ႔ သူ႕ဦးထုပ္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ . . ။ ဦးထုပ္ေတြ ဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲ
လုိက္ရွာေတာ့ ေညာင္ပင္ေပၚက ေမ်ာက္တစ္အုပ္ရဲ႕ ေခါင္းေတြေပၚေရာက္ကုန္တယ္ . . ။ အဲဒီ
ဦးထုပ္ေတြ သူျပန္ရေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့မလဲ ဆိုၿပီး အႀကံထုတ္တယ္ . . ။ သူက အားတဲ႔အခ်ိန္မွာ အၿမဲစာဖတ္တဲ႔အက်င့္ရွိေတာ့ ျပသာနာတစ္ခုကို ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး စဥ္းစားေျဖရွင္းတတ္တယ္. . ။ နာရီ၀က္ေလာက္စဥ္းစားၿပီး သူအႀကံရသြားတယ္. . ။

သူ႕လက္ထဲက ဦးထုပ္ကို ေခါင္းေပၚမွာ ျပန္ေဆာင္းၿပီး ေမ်ာက္ေတြျမင္သာတဲ႔ေနရာကိုထြက္လိုက္တယ္ . . ။

ေမ်ာက္ေတြျမင္ေလာက္ၿပီထင္ေတာ့မွာ ဦးထုပ္ကိုခ်ြတ္ၿပီးေခါင္းကုတ္ျပတယ္ . . ။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း သူ႕ကိုအတုခိုးၿပီး ဦးထုပ္ခြ်တ္ေခါင္းကုတ္ၾကတယ္ . . ။

ဒါနဲ႔ပူလြန္းလို႔ ဦးထုပ္ေတာင္မကိုင္ခ်င္တဲ႔ပံုစံနဲ႔ သူက ဦးထုပ္ကို ေျမႀကီးေပၚကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္. . .။

ေမ်ာက္ေတြကလည္း သူလုပ္တာျမင္ၿပီး သူတို႔လက္ထဲက ဦးထုပ္ေတြကို ပစ္ခ်လိုက္ၾကတယ္ . . ။
ဒီေတာ့မွ သူဟာ ေမ်ာက္ေတြပစ္ခ်တဲ႔ ဦးထုပ္ေတြ အလ်င္အျမန္ေကာက္ၿပီး ျခင္းထဲထည့္လိုက္ေတာ့တယ္. . ။

ဒီနည္းနဲ႔ ေမ်ာက္ေတြလက္ထဲက ဦးထုပ္အားလံုးကို သူျပန္ရလိုက္တယ္ . . ။

ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ၾကာတဲ႔အခါ ေစာေစာက ဦးထုပ္သည္ႀကီးရဲ႕ ေျမးကေလးက ဦးထုပ္အေရာင္းထြက္သတဲ႔ .. ။
သူ႔အဘိုးအိပ္စက္နားခဲ႔တဲ႔ ေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့ ဦးထုပ္ေတာင္းကိုခ်ၿပီး အနားယူျပန္သတဲ႔ . . ။ ေျခပစ္လက္ပစ္နားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္. . ။

အိပ္ရာက ႏုိးေတာ့ျခင္းထဲက ဦးထုပ္ေတြမရွိေတာ့ဘူး. . ။ ေညာင္ပင္ေပၚက ေမ်ာက္ေတြေခါင္းေပၚေရာက္ေနတယ္ . . ။ ဒီေတာ့ သူ႕အဘိုးေျပာခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္ရၿပီး သူ႕အဘုိးနည္းအတုိ္င္း ဦးထုပ္ေတြျပန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္ . . ။ သူက ဦးထုပ္ကိုခြ်တ္ၿပီး ေခါင္းကုတ္တယ္ . . ။ ေမ်ာက္ေတြကလည္း သူ႕လိုလိုက္လုပ္တယ္ . . ။ သူကဦးထုပ္ေတြနဲ႔ယပ္ခက္ျပျပန္တယ္ . . ။ ေမ်ာက္ေတြကလဲ သူ႕တို႕ဦးထုပ္ေတြနဲ႔ ယပ္ခတ္ၾကျပန္တယ္ . . ။

ေနာက္ဆံုးမွာ သူကလက္ထဲက ဦးထုပ္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္တယ္ . . ။ ၿပီးေတာ့ သူ႕လိုဦးထုပ္ေတြ ပစ္ခ်မလားဆိုၿပီး ေမ်ာက္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္တယ္. . ။ ဘယ္ေမ်ာက္မွ ဦးထုပ္ကို ပစ္မခ်ၾကေတာ့ဘူး..။ လက္ထဲမွာ အေသဆုပ္ကိုင္ထားၾကတယ္ . . ။ သူလည္းအံ့ၾသေငးေမာၾကည့္ေနတုန္းေမ်ာက္တစ္ေကာင္က သူပစ္ခ်လိုက္တဲ႔ ဦးထုပ္ကို ေကာက္ၿပီး သစ္ပင္ေပၚတက္သြားသတဲ႔. . ။

သစ္ပင္ေပၚ ေျပးမတက္ခင္ အဲဒီေမ်ာက္က သူ႕ကိုစကားတစ္ခြန္းေျပာသြားတယ္ . . ။
``မင္းမွာ အဘိုးရွိသလို တို႔မွာလည္း အဘိုးရွိတယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႔ေလ ´´ တဲ႔ . . ။



၂)သူ႕အေၾကာင္းျပခ်က္

လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကြာရွင္းျပတ္စဲဖို႕ တရားရံုးကို သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႕ရဲ႕ ကေလးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူ ဘယ္သူျဖစ္သင့္သလဲ ဆိုတာကို အျငင္းပြားၾကပါတယ္။ ဂ်ဴရီလူၾကီးေတြက သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ဘာေၾကာင့္ ကေလးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူ ျဖစ္သင့္တယ္လို႕ ထင္သလဲ ဆိုတာကို ေမးပါတယ္။ ပထမဆံုး ဂ်ဴရီလူၾကီးေတြကအမ်ိဳးသမီးကို ေမးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက
“ကြ်န္မ ဒီကေလးကို ကိုးလေလာက္ ဝမ္းထဲမွာ လြယ္ထားရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္မ နာနာက်င္က်င္နဲ႕ ေမြးဖြား ရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီကေလးဟာ ကြ်န္မရဲ႕ တစိတ္တပိုင္းလို႕ ေျပာရင္ ရတယ္။” လို႕ ေျပာပါတယ္။

ဂ်ဴရီလူၾကီးေတြကအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အေျဖကို သေဘာက်သြား ၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသားကို အဲဒီေမးခြန္းကိုပဲ ထပ္ေမးပါတယ္။

“ေကာင္းျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ အေၾကြေစ့ တစ္ေစ့ကို ယူလိုက္တယ္။ ေဖ်ာ္ရည္ေရာင္းတဲ့ စက္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ေဖ်ာ္ရည္ ထြက္လာတယ္။ ကဲ အဲဒီေဖ်ာ္ရည္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ ပိုင္တာလား။ စက္ကပိုင္တာလား ေျပာစမ္းပါ။” လို႕ အမ်ိဳးသားက သူ႕ရဲ႕
အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။


၃)မယုံမရွိနဲ႔...

မိုးေခါင္ေရရွား ရပ္၀န္းက ေတာင္သူခြင္ေတြမွာ ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုဒ္ေတြက...
`ေသခ်ာေအာင္ ေနၾကာစုိက္..´ တဲ့..။
ေနာက္ႏွစ္ရက္ခန္႔ၾကာေတာ့ ဆိုင္းဘုဒ္တခုရဲ႕ စာတမ္းေအာက္ကေန ထပ္ျဖည့္ထားတာကေတာ့..
`သြားမလုပ္နဲ႔ ဟင္း.. ႏြားျပဳတ္သြားမယ္..´ ဟူသတဲ့..။


၄)အမႊာ...

အမႊာေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေရခ်ဳိးေပးျပီး အေမလွည့္ထြက္မယ္အျပဳမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ဆီက ရီသံကို ၾကားလိုက္တယ္။
အေမ "ဘာလို႔ ရီတာလဲ" အမႊာထဲကတစ္ေယာက္က ေျပာလုိက္သည္မွာ "ကိုကို႔ကို ေမေမ ေရႏွစ္ခါခ်ဳိးေပးျပီး သားကိုေတာ့ ခ်ဳိးမေပးဘူး"
ဟူသတဲ့....။


၅)စိတ္တာခ်...

ရြာတစ္ရြာမွာ ဦးခန္႕၊ ေဒၚေခ်ာ နဲ႕ သားေမာင္လူလွတို႕ ရွိသတဲ႕။ ဦးလွဟာ တျခားကိစၥေတြ မၾကြား၀ါတတ္ေပမဲ႕ သူငယ္ငယ္က ဘယ္လိုစြံတာ၊ မိန္းကေလးေတြ သူ႕ကိုဘယ္လိုၾကိဳက္ၾကတာ၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါနဲ႕ ဘယ္လို မလြတ္မကင္းျဖစ္ခဲ႕တာေတြကို အရသာခံျပီး ၾကြားေလ႕ရွိလို႕ သူ႕မိန္းမေဒၚေခ်ာက အျမင္ကပ္သတဲ႕။ သူတို႕ရဲ႕သားေလး ေမာင္လူလွက လူပ်ိဳအရြယ္ေရာက္လာေတာ႕ ေတာင္ဘက္ရြာကို လူပ်ိဳလွည္႕သြားဖို႕ အေဖကို ခြင္႕ေတာင္းတယ္။

အေဖ။ ။ ေဟ႕ ငါ႕သား ေတာင္ဘက္ရြာဆို အေဖနဲ႕ကင္းတဲ႕သူမရွိေတာ႕ အကုန္လံုးက မင္႕နွမေတြျဖစ္တယ္ကြ ... ငရဲေတြၾကီးကုန္ပါ႕မယ္ကြာ

သား ။ ။ ဒါဆို ေျမာက္ဘက္ရြာကို သြားမယ္အေဖ

အေဖ ။ ။ေျမာက္ရြာလဲ အေဖနဲ႕မလြတ္ဘူးငါ႕သား ... အိုကြာ .. ေျပာရရင္ အေရွ႕ရြာ အေနာက္ရြာေတြအကုန္လံုး .. အေဖ႕ကိုၾကိဳက္ခဲ႕ၾကတဲ႕ မိန္းမေတြခ်ည္းပဲဆိုေတာ႕ ... သူတို႕ရဲ႕ သမီးေတြက.. .. မင္းနဲ႕ဆို ေမာင္နွမေတာ္တယ္ကြ ..မိုးၾကိဳးပစ္ပါ႕မယ္ ငါ႕သားရယ္ -

... အဲဒီလိုၾကားရတာေတြ နားၾကားျပင္းကပ္လာတဲ႕ ေဒၚေခ်ာက..သူ႕သားကို လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္တာကေတာ႕ ...
- သြားသာသြား ငါ႕သားေရ .. သားၾကိဳက္တဲ႕ရြာကိုသာ လူပ်ိဳလွည္႕ ... မင္းအေဖေျပာတာနားေထာင္မေနနဲ႕ ..မင္းနဲ႕ သူတုိ႕ေတြက ေမာင္ႏွမမဟုတ္ဘူးဆုိတာ အေမ အာမခံတယ္ ဟူ၍...

စာၾကြင္း။ ။ ဟာသမ်ားကုိ ေမာင္ေကာင္းထုိက္ႏွင့္ Manutdfan မွ တဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။ ဟာသမ်ားေတာင္းဆုိသူမ်ားအတြက္ ေနာက္က်သြားတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခုတေလာ အလုပ္ေတြကမ်ားေနလုိ႕ပါ။ း)

က်ေနာ္တုိ႕ဘ၀ေတြဟာလဲ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ ေရးခဲ့တဲ့ ကာတြန္းေလးလုိပါပဲ။ လူဘ၀မွာဘယ္အရာမွ ၾကိဳတင္မမွန္းႏုိင္သလုိ မွန္းသေလာက္လဲ အရာမေရာက္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ျဖစ္လာတဲ့ အေျခအေနေပၚမွာ အေကာင္းဆုံး ရပ္တည္ၾကိဳးစားသြားရင္ေတာ့ျဖင့္ တနည္းတဖုံေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါတယ္။



ကာတြန္းေလးရဲ႕ေအာက္နားမွာ ဆရာေရးခဲ့သလုိ "ႏွမ္းထြက္ဆုိတာ မ်ိဳးေစ့တင္မက ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု စတာေတြေပၚမွာလည္း တည္တယ္။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးႏုိင္မူကလည္း အေရးၾကီးတယ္" မ်ိဳးေစ့တုိင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္ေကာင္းေကာင္း မ်ိဳးေစ့ သန္႕သန္႕ ေပါက္ဖြားရာ ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတုေပၚ မူတည္ျပီး ရွင္သန္ၾကီးထြားၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္တုိ႕မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ ေကာင္းမြန္စြာေပါက္ဖြားရွင္သန္ဖုိ႕က က်ေနာ့္တုိ႕အေပၚမွာ အမ်ားၾကီးမူတည္ေနပါတယ္။ အေရးအၾကီးဆုံးက မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ ေပါက္ဖြားရွင္သန္ဖုိ႕ ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု ေကာင္းဖုိ႕ အလြန္ကုိ လုိအပ္ပါတယ္။ သင္ေကာ အဲ့လုိေကာင္းမြန္တဲ့ ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု ပုိင္ဆုိင္ျပီးျပီလား.. မဟုတ္ရင္ေတာ့ သင့္မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ သင္မွန္းသေလာက္ ႏွမ္းထြက္ကုိက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး.... မပုိင္ဆုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ သင္ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူးလား.........


မွတ္ခ်က္။ ။ ပုံေလးကုိ Mutdfanဆုိဒ္မွ ယူသုံးပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႕ဘ၀ေတြဟာလဲ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ ေရးခဲ့တဲ့ ကာတြန္းေလးလုိပါပဲ။ လူဘ၀မွာဘယ္အရာမွ ၾကိဳတင္မမွန္းႏုိင္သလုိ မွန္းသေလာက္လဲ အရာမေရာက္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ျဖစ္လာတဲ့ အေျခအေနေပၚမွာ အေကာင္းဆုံး ရပ္တည္ၾကိဳးစားသြားရင္ေတာ့ျဖင့္ တနည္းတဖုံေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါတယ္။



ကာတြန္းေလးရဲ႕ေအာက္နားမွာ ဆရာေရးခဲ့သလုိ "ႏွမ္းထြက္ဆုိတာ မ်ိဳးေစ့တင္မက ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု စတာေတြေပၚမွာလည္း တည္တယ္။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးႏုိင္မူကလည္း အေရးၾကီးတယ္" မ်ိဳးေစ့တုိင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္ေကာင္းေကာင္း မ်ိဳးေစ့ သန္႕သန္႕ ေပါက္ဖြားရာ ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတုေပၚ မူတည္ျပီး ရွင္သန္ၾကီးထြားၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္တုိ႕မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ ေကာင္းမြန္စြာေပါက္ဖြားရွင္သန္ဖုိ႕က က်ေနာ့္တုိ႕အေပၚမွာ အမ်ားၾကီးမူတည္ေနပါတယ္။ အေရးအၾကီးဆုံးက မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ ေပါက္ဖြားရွင္သန္ဖုိ႕ ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု ေကာင္းဖုိ႕ အလြန္ကုိ လုိအပ္ပါတယ္။ သင္ေကာ အဲ့လုိေကာင္းမြန္တဲ့ ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု ပုိင္ဆုိင္ျပီးျပီလား.. မဟုတ္ရင္ေတာ့ သင့္မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ သင္မွန္းသေလာက္ ႏွမ္းထြက္ကုိက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး.... မပုိင္ဆုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ သင္ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူးလား.........


မွတ္ခ်က္။ ။ ပုံေလးကုိ Mutdfanဆုိဒ္မွ ယူသုံးပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႕ အသက္အရြယ္အေနအထားရ က်ေနာ္တုိ႕ဘ၀မွာ ပန္းမ်ိဳးစုံကုိ ၾကဳံဆုံခဲ့ၾကဖူးေပမည္။ ရနံ႕ေမႊးၾကိဳင္ေသာပန္းေလးမ်ားကုိလဲ ေတြ႕ခဲ့ဖူးၾကသလုိ လူအမ်ားအလယ္တြင္ မတင့္တယ္ေသာ ပန္းတခ်ိဳ႕ကုိလဲ ျမင္ဖူးခဲ့ၾကဖူးေပမည္။ ဘ၀မွာ လူသားတုိင္းသည္ အျပည့္စုံဆုံးဆုိေသာ အရာမ်ားကုိသာ ပုိင္ဆုိင္လုိၾကတာပါ။ထုိေၾကာင့္ လူေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အနံ႕ေလးေမႊးၾကိဳင္ေသာ စံပါယ္ပန္း၊ အဆင္လွပေသာ ႏွင္းဆီပန္းေလးမ်ားကုိ ပုိမုိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ေပသည္။ က်ေနာ္သည္လဲ လူသားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ပန္းပြင့္ေလးမ်ားနွင့္ ထိေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေနာ္ ပန္းေလးမ်ားကုိ မၾကိဳက္ႏွစ္သက္လွေပ.. က်ေနာ္တုိ႕ျမိဳ႕ေလးမွာ ပြင့္တတ္တဲ့ ပန္းေလးေတြက ပန္းဥယ်ာဥ္ျမိဳ႕လုိ တင္စားထားတဲ့ေမျမိဳ႕ေလာက္မဟုတ္ေပမဲ့ ပန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပြင့္တတ္ၾကပါတယ္။ အလွေသြးၾကြယ္ေနတတ္တဲ့ ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြ၊ စံပါယ္ပန္းေလးေတြ၊ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြဟာ သူရာသီနဲ႕သူ အလွျပိဳင္ေနၾကတာပါပဲ။

တကယ္တမ္း ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးတုန္းက သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဇီ၀ေဗဒပညာရပ္သေဘာအရဆုိ အပင္ေလးေတြဟာလဲ အသက္ရွင္ေနထုိင္ေနၾကတာပါပဲ။ သူတုိ႕ေလးေတြလဲ အသက္ရႈတဲ့ လုပ္ငန္း၊ ၾကီးထြားတယ္၊ မ်ိဳးပြားဖုိ႕လဲ လုပ္ေဆာင္ၾကတာပါပဲ။ တကယ္လုိ႕မ်ား က်ေနာ္တုိ႕ေတြသာ ပန္းေလးေတြကုိ ပ်ိဳးေထာင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ေဆာင္ၾကမလဲ။ ဘယ္ဥယ်ာဥ္မႈးတုိင္းကမွေတာ့ ကုိယ့္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ပန္းေလးေတြကုိ တပါးသူအလြယ္တကူ ခူးဆြတ္လုိ႕ရေအာင္ ဒီအတုိင္းမပစ္ထားပါဘူး။ အကာအကြယ္ေလးေတြေပးၾကမွာမလႊဲဧကန္ပါပဲ။ ပန္းဆုိတာ သူရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႕ သူရွိခဲ့ၾကတာပါ။ ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြဆုိလဲ ကုိယ့္ရဲ႕ အဆူးေလးေတြနဲ႕ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ကာကြယ္တတ္ၾကျပန္ပါတယ္။

ပန္းဆုိတဲ့သေဘာက အခ်ိန္္တန္ရင္ ညႈိးႏြမ္းသြားၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲ့လုိမညႈိးႏြမ္းခင္ေလးမွာ အဖူးအပြင့္အခုိင္အမာနဲ႕ အလွၾကြယ္စုံ ပြင့္ေ၀သင့္ပါတယ္။ ပန္းပြင့္ေလးတပြင့္ ျဖစ္လာဖုိ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကလဲ အမ်ားသား။ အေျခခံ ေျမဆီေျမႏွစ္လဲ ေကာင္းရမယ္ လုိအပ္တဲ့ ေနျခည္စြမ္းအင္၊ ေရဓါတ္ေလးေတြလဲ ေပးေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ ဒီလုိမွမဟုတ္ပဲ ေလွာင္ရိပ္ေအာက္မွာ မိေနတဲ့ ပန္းကေလးေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာင္းမြန္စြာ ပြင့္လန္းႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ပန္းပြင့္ေလးလွလွပပ ျဖစ္လာဖုိ႕ ဘယ္သူမွာ တာ၀န္အရွိဆုံးလဲ လက္ညႈိးထုိးျပပါဆုိရင္ေတာ့ ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္ဆရာမွာသာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ တကယ္၍မ်ား ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္မႈးက ဘိန္းလုိအပင္မ်ားကုိ စိုက္ပ်ိဳးမိတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဆင္လွေပမဲ့ အႏၱရာယ္မ်ားလွတဲ့ ပန္းခင္းသာ ျဖစ္လာဖြယ္ရွိပါတယ္။ ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္မႈးရဲ႕ ဂရုမစုိက္တတ္မူေၾကာင္ပန္းကေလးေတြ ညႈိးႏြမ္းေနၾကပါတယ္။ ပြင့္အံ့ဆဲဆဲ ပန္းကေလးေတြကုိ ျပဳစုယုယမဲ့ ပန္းေတြကုိခ်စ္တတ္တဲ့ ပန္းဥယ်ာဥ္မႈးမရွိပါဘူး။ ဒီအတြက္ပန္းကေလးေတြ မ်က္ႏွာငယ္ေနၾကရွာပါတယ္။ တကယ္၍ ဒီပန္းကေလးေတြဟာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ပန္းပြင့္တပြင့္ျဖစ္လာမယ္လုိ႕ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ....

တခါတရံမွာ က်ေနာ္တုိ႕လဲ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္အေနနဲ႕ ဆင္တူလွပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕လုပ္ရပ္ေလးေတြမွာ အမွားအယြင္းမ်ားစြာနဲ႕ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕စိတ္ထဲမွာ လုိခ်င္ေနတာက အေကာင္းမြန္ဆုံးပန္းေလးေတြပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕လုပ္ေဆာင္မိတာက အပ်ိဳးမတတ္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္လုိပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ အဆိပ္ပင္ကုိ ပုိမိုရွင္သန္လာေအာင္ ေရေလာင္းေပးေနမိသလုိပါပဲ။ ဒီအတြက္ တခါတရံ ကုိယ့္ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းဟာ ဆူးခင္းတဲ့ လမ္းျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စိတ္အားမငယ္ပဲ
ဆူးခင္းတဲ့လမ္းကုိလဲ ရဲ၀ံ့စြာ ေလွ်ာက္လမ္းႏုိင္ဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။ ပန္းေလးေတြ ခင္းထားေပးတဲ့ လွပတဲ့ ပန္းခင္းလမ္းေလးဆုိလဲ သာသာယာယာ ေက်ေက်နပ္နပ္ကုိ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရမွာပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕လူသားတုိင္း လွပတဲ့ပန္းခင္းေလးေတြ ပ်ိဳးေပးႏုိင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးေကာင္းေလး ျဖစ္ပါေစလုိ႕ က်ေနာ္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။


*** ကုိရြာသားေလး Tag တဲ့ပုိစ့္ေလးပါ။ သူကေရးခုိင္းေစခ်င္တာက တမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕။ ခုတေလာ အာရုံက ဘယ္ေတြေရာက္ေရာက္သြားလဲ မသိပါဘူး။ ျပန္ျပီး ေသခ်ာဆင္ျခင္ရဦးမယ္ အဟီးးး အကုိေရ ေရးေတာ့ ေရးလုိက္တယ္ဗ်ာ... မွားသြားရင္ ခြင့္လြတ္ေတာ့ဗ်ိဳ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕

က်ေနာ္တုိ႕ အသက္အရြယ္အေနအထားရ က်ေနာ္တုိ႕ဘ၀မွာ ပန္းမ်ိဳးစုံကုိ ၾကဳံဆုံခဲ့ၾကဖူးေပမည္။ ရနံ႕ေမႊးၾကိဳင္ေသာပန္းေလးမ်ားကုိလဲ ေတြ႕ခဲ့ဖူးၾကသလုိ လူအမ်ားအလယ္တြင္ မတင့္တယ္ေသာ ပန္းတခ်ိဳ႕ကုိလဲ ျမင္ဖူးခဲ့ၾကဖူးေပမည္။ ဘ၀မွာ လူသားတုိင္းသည္ အျပည့္စုံဆုံးဆုိေသာ အရာမ်ားကုိသာ ပုိင္ဆုိင္လုိၾကတာပါ။ထုိေၾကာင့္ လူေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အနံ႕ေလးေမႊးၾကိဳင္ေသာ စံပါယ္ပန္း၊ အဆင္လွပေသာ ႏွင္းဆီပန္းေလးမ်ားကုိ ပုိမုိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ေပသည္။ က်ေနာ္သည္လဲ လူသားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ပန္းပြင့္ေလးမ်ားနွင့္ ထိေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေနာ္ ပန္းေလးမ်ားကုိ မၾကိဳက္ႏွစ္သက္လွေပ.. က်ေနာ္တုိ႕ျမိဳ႕ေလးမွာ ပြင့္တတ္တဲ့ ပန္းေလးေတြက ပန္းဥယ်ာဥ္ျမိဳ႕လုိ တင္စားထားတဲ့ေမျမိဳ႕ေလာက္မဟုတ္ေပမဲ့ ပန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပြင့္တတ္ၾကပါတယ္။ အလွေသြးၾကြယ္ေနတတ္တဲ့ ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြ၊ စံပါယ္ပန္းေလးေတြ၊ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြဟာ သူရာသီနဲ႕သူ အလွျပိဳင္ေနၾကတာပါပဲ။

တကယ္တမ္း ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးတုန္းက သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဇီ၀ေဗဒပညာရပ္သေဘာအရဆုိ အပင္ေလးေတြဟာလဲ အသက္ရွင္ေနထုိင္ေနၾကတာပါပဲ။ သူတုိ႕ေလးေတြလဲ အသက္ရႈတဲ့ လုပ္ငန္း၊ ၾကီးထြားတယ္၊ မ်ိဳးပြားဖုိ႕လဲ လုပ္ေဆာင္ၾကတာပါပဲ။ တကယ္လုိ႕မ်ား က်ေနာ္တုိ႕ေတြသာ ပန္းေလးေတြကုိ ပ်ိဳးေထာင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ေဆာင္ၾကမလဲ။ ဘယ္ဥယ်ာဥ္မႈးတုိင္းကမွေတာ့ ကုိယ့္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ပန္းေလးေတြကုိ တပါးသူအလြယ္တကူ ခူးဆြတ္လုိ႕ရေအာင္ ဒီအတုိင္းမပစ္ထားပါဘူး။ အကာအကြယ္ေလးေတြေပးၾကမွာမလႊဲဧကန္ပါပဲ။ ပန္းဆုိတာ သူရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႕ သူရွိခဲ့ၾကတာပါ။ ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြဆုိလဲ ကုိယ့္ရဲ႕ အဆူးေလးေတြနဲ႕ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ကာကြယ္တတ္ၾကျပန္ပါတယ္။

ပန္းဆုိတဲ့သေဘာက အခ်ိန္္တန္ရင္ ညႈိးႏြမ္းသြားၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲ့လုိမညႈိးႏြမ္းခင္ေလးမွာ အဖူးအပြင့္အခုိင္အမာနဲ႕ အလွၾကြယ္စုံ ပြင့္ေ၀သင့္ပါတယ္။ ပန္းပြင့္ေလးတပြင့္ ျဖစ္လာဖုိ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကလဲ အမ်ားသား။ အေျခခံ ေျမဆီေျမႏွစ္လဲ ေကာင္းရမယ္ လုိအပ္တဲ့ ေနျခည္စြမ္းအင္၊ ေရဓါတ္ေလးေတြလဲ ေပးေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ ဒီလုိမွမဟုတ္ပဲ ေလွာင္ရိပ္ေအာက္မွာ မိေနတဲ့ ပန္းကေလးေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာင္းမြန္စြာ ပြင့္လန္းႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ပန္းပြင့္ေလးလွလွပပ ျဖစ္လာဖုိ႕ ဘယ္သူမွာ တာ၀န္အရွိဆုံးလဲ လက္ညႈိးထုိးျပပါဆုိရင္ေတာ့ ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္ဆရာမွာသာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ တကယ္၍မ်ား ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္မႈးက ဘိန္းလုိအပင္မ်ားကုိ စိုက္ပ်ိဳးမိတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဆင္လွေပမဲ့ အႏၱရာယ္မ်ားလွတဲ့ ပန္းခင္းသာ ျဖစ္လာဖြယ္ရွိပါတယ္။ ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္မႈးရဲ႕ ဂရုမစုိက္တတ္မူေၾကာင္ပန္းကေလးေတြ ညႈိးႏြမ္းေနၾကပါတယ္။ ပြင့္အံ့ဆဲဆဲ ပန္းကေလးေတြကုိ ျပဳစုယုယမဲ့ ပန္းေတြကုိခ်စ္တတ္တဲ့ ပန္းဥယ်ာဥ္မႈးမရွိပါဘူး။ ဒီအတြက္ပန္းကေလးေတြ မ်က္ႏွာငယ္ေနၾကရွာပါတယ္။ တကယ္၍ ဒီပန္းကေလးေတြဟာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ပန္းပြင့္တပြင့္ျဖစ္လာမယ္လုိ႕ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ....

တခါတရံမွာ က်ေနာ္တုိ႕လဲ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္အေနနဲ႕ ဆင္တူလွပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕လုပ္ရပ္ေလးေတြမွာ အမွားအယြင္းမ်ားစြာနဲ႕ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕စိတ္ထဲမွာ လုိခ်င္ေနတာက အေကာင္းမြန္ဆုံးပန္းေလးေတြပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕လုပ္ေဆာင္မိတာက အပ်ိဳးမတတ္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္လုိပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ အဆိပ္ပင္ကုိ ပုိမိုရွင္သန္လာေအာင္ ေရေလာင္းေပးေနမိသလုိပါပဲ။ ဒီအတြက္ တခါတရံ ကုိယ့္ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းဟာ ဆူးခင္းတဲ့ လမ္းျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စိတ္အားမငယ္ပဲ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းကုိလဲ ရဲ၀ံ့စြာ ေလွ်ာက္လမ္းႏုိင္ဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။ ပန္းေလးေတြ ခင္းထားေပးတဲ့ လွပတဲ့ ပန္းခင္းလမ္းေလးဆုိလဲ သာသာယာယာ ေက်ေက်နပ္နပ္ကုိ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရမွာပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕လူသားတုိင္း လွပတဲ့ပန္းခင္းေလးေတြ ပ်ိဳးေပးႏုိင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးေကာင္းေလး ျဖစ္ပါေစလုိ႕ က်ေနာ္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။


*** ကုိရြာသားေလး Tag တဲ့ပုိစ့္ေလးပါ။ သူကေရးခုိင္းေစခ်င္တာက တမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕။ ခုတေလာ အာရုံက ဘယ္ေတြေရာက္ေရာက္သြားလဲ မသိပါဘူး။ ျပန္ျပီး ေသခ်ာဆင္ျခင္ရဦးမယ္ အဟီးးး အကုိေရ ေရးေတာ့ ေရးလုိက္တယ္ဗ်ာ... မွားသြားရင္ ခြင့္လြတ္ေတာ့ဗ်ိဳ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕

မနက္ခင္း ေနေရာင္ေအာက္မွာ ပန္းေလးေတြရဲ႕ လန္းဆန္းေနမူကုိ လူတုိင္းျမင္ေတြ႕ၾကဖူးမည္ ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ေလးမွာဆုိ မနက္ခင္း ေအးျမတဲ့ ျမဴမႈန္မ်ားၾကားမွာ အလွအပပြင့္ေနတဲ့ ပန္းမ်ိဳးစုံကုိ ေတြ႕ျမင္ေနၾကျဖစ္သည္။ထုိအခ်ိန္က ထုိသုိ႕ပန္းမ်ားဖူးပြင့္ခဲ့သည္ကုိ အေလးအနက္မထားမိခဲ့ဖူးေပ။ ယခုလုိ အမိေျမနဲ႕ ေ၀းေနတဲ့ ေနရာတေနရာမွာ ၾကိဳးစားလႈပ္ရွားေနရေတာ့မွ အရာရာကုိ သတိရတတ္လာခဲ့သည္။ စလုံးလုိ ႏုိင္ငံမ်ိဳးမွာ အရာရာကုိ အတုေတြသာ ဖန္တီးေပးထားတတ္ၾကေပသည္။ အရာအားလုံးဟာ စက္ရုံတရုပ္လုိ ေရႊ႕လ်ားေနစျမဲ၊ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားတုိ႕သည္လဲ သူတုိ႕ဘ၀အတြက္ တဖက္ကပညာကုိ ၾကိဳးစားရွာေနစဥ္ တျခားတဖက္တြင္ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္မ်ားႏွင့္ ရုန္းကန္ေနရစျမဲ... အခ်ိန္ျပည့္အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားအတြက္လဲ ေန႕တဓူ၀ံ ဒီအလုပ္ေတြနဲ႕ လုံးခ်ာလည္ေနဆဲ... အခန္႕မသင့္ရင္ အလုပ္က စိတ္ထားပုတ္ေသာ လူေတြနွင့္ စကားမ်ားရစျမဲ၊ ရန္ျဖစ္ရစျမဲ။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အမိေျမ ေမြးရပ္ေျမ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြကုိ တမ္းတတတ္ၾကစျမဲ။

လူသားေတြ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ တေယာက္ထဲ အထီးက်န္၊ သီးျခားေနထုိင္မူကုိ ေရရွည္မဖက္တြယ္ႏုိင္ေပ။ သည့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္း၊ ခ်စ္သူစသည္ျဖင့္ အတြယ္အတာေတြကုိ ခုန္မင္လာသည္။ အေပါင္းအသင္းေတြမ်ားလာသည့္အတြက္ ေကာင္းျခင္း၊ဆုိးျခင္းေတြ မ်ားလာသည္။ ေကာင္းျခင္းဟုဆုိရာတြင္ ရင္းနီးမူေလးေတြ ပုိလာသည္။ အရင္ကထက္ ပုိ၍ခင္တြယ္လာသည္။ စိတ္ညစ္စရာမ်ားကုိ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ညႈိႏႈိင္း အေျဖရွာႏုိင္သည္။ တေယာက္ထဲမျမင္ႏုိင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ေတြ ေတြ႕လာရသည္။ ထုိအတူ မေကာင္းျခင္းမ်ားတြင္က စကားေတြ ေျပာပါမ်ားလာေတာ့ တေယာက္တေပါက္ျဖစ္ျခင္း၊ အဓိပၸါယ္ လြဲမွားစြာျဖင့္ နားလည္မူေတြလြဲ တဖက္ႏွင့္တဖက္ အထင္ျမင္ေသးျပီး ေ၀းခဲ့ၾကရျပန္သည္။

ဘယ္အရာမဆုိ၊ ဘယ္ရုပ္၀တၳဳမဆုိ ေကာင္းျခင္း၊ဆုိးျခင္းတရားမ်ားကုိ ဒြန္တြဲ ပုိင္ဆုိင္ထားၾကသည္။ ဤကဲ့သုိ႕ ဆုိးျခင္း၊ေကာင္းျခင္း ၂ခုလုံးကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားေသာ အရာမ်ားကုိ ေကာင္းသည္ ဆုိးသည္ဟု ခြဲျခားၾကသည္မွာ က်ေနာ္တုိ႕လူသားမ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။ လူတြင္လဲ အေကာင္းျမင္သမားႏွင့္ အဆုိးျမင္သမားဆုိတာ ရွိတတ္စျမဲပင္ ျဖစ္သည္။ ၾကားေနမူဆုိတာကေတာ့ မရွိသေလာက္ ရွားေပမည္။ အရာအားလုံးကုိ အေကာင္းျမင္တတ္ေသာ လူအဖုိ႕ သူ႕အတြက္သည္ ေကာင္းက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းႏုိင္ေပ။ သူ႕၏ တက္လမ္း၊ အက်ိဳးစီးပြါးကုိ သူကုိယ္တုိင္ပင္ ပိတ္လုိက္သလုိ ျဖစ္ေနေပသည္။ အဆုိးျမင္သမားမ်ားအဖုိ႕လဲ ထုိအတူပင္။

က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အလြန္ဆုိးေသာအက်င့္ေလးေတြ ရွိသည္။ ထုိအက်င့္ေလးမ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႕ရသည္။

၁) တဖက္သားကုိ အားနာတတ္ျခင္း
၂) ျပႆနာတခုကုိ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေျဖရွင္းတတ္ျခင္း
၃) ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ျခင္း

၁) တဖက္သားကုိ အားနာတတ္ျခင္း

ဤတခ်က္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အေတြ႕ရ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေပသည္။ အရာရာကုိ အားနာလြန္ျခင္းသည္လဲ ေကာင္းေသာအက်င့္မဟုတ္ေပ။ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အားနာတတ္သူ အျပစ္က်ဴးလြန္သူႏွင့္ တူေနေပသည္။ ဥပမာ.. ပစၥည္းတခုကုိ ယူျပီး ျပန္မေပးေသးေသာအခါ ျပန္ေတာင္းရမည္ကုိ အားနာေနလွ်င္ ထုိပစၥည္းကုိ ယူမိေသာသူသည္ ေမ့ေနလွ်င္ ျပႆနာမဟုတ္ေပ။ တမင္တဖက္သားအားနာတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္၍ ျပန္မေပးလွ်င္ ထုိသူႏွစ္ေယာက္၏ ခင္မင္မူသည္ အေႏွးအျမန္ပင္ ပ်က္စီးဖုိ႕ရွိေပသည္။ ထုိအတြက္ အရာရာကုိ အားနာတတ္သည့္အက်င့္ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုိ႕ လုိေပသည္။

style="font-weight:bold;">၂) ျပႆနာတခုကုိ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေျဖရွင္းတတ္ျခင္း

ျပႆနာတခုေပၚေပါက္လာလွ်င္ နည္းလမ္းမွန္စြာျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား မေျဖရွင္းတတ္ၾကေပ။ အရာရာကုိ အလြယ္လုိက္၍ ေျဖရွင္းတတ္ေပသည္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ က်ေနာ့္တုိ႕ကုိယ္တုိင္သာ ဖ်က္ဆီးေနသည္ဟု ျမင္မိသည္။ ဥပမာ အခ်ိန္ေပး၍ လုပ္မွ ရႏုိင္မည့္ အလုပ္မ်ိဳးကုိ က်ေနာ္တုိ႕မလုပ္ႏုိင္ေသာအခါ ပုိက္ဆံေပး၍ ၊ တနည္းေျပာရလွ်င္ လာဏ္ထုိး၍ လုပ္ေဆာင္သည္။ တခါလာဏ္စားဖူးေသာလူသည္ ေနာင္အခါသူ႕အတြက္၊ သူ႕မိသားစုေကာင္းစားေရးကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ လာဏ္လာဘ မ်ားကုိ မယူပဲ မေျဖရွင္း၊မလုပ္ေဆာင္ေပးေတာ့ေပ။ ထုိ႕အတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္တြင္ အလုိအပ္ဆုံးေသာ အရာမွာ ရုိးသားမူကုိ ခုံမင္၍ အမွန္တရားအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မူသာ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကုိ ေသခ်ာဆန္းစစ္လွ်င္ ဘယ္သူမေကာင္းလဲ ေျပာစရာမလုိေအာင္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတုိင္း သိေပမည္။

တုိင္းျပည္တုိင္းတြင္ လာဏ္စားမူသည္ ကင္းမည္မဟုတ္။ စင္ကာပူလုိ တုိင္းျပည္တြင္လဲ ထုိကိစၥမ်ား ရွိေပသည္။ MOM လုိေနရာမ်ိဳးတြင္ေတာင္မွ ပြဲစားမ်ား ေျခလိမ္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္ၾကသည္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုကေတာ့ လာဏ္စားလုိ႕မရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးထားသည္။ ဥပမာ ကားစီးလွ်င္ က်သင့္သည့္ အဖုိးခကုိ စပါယ္ရာကုိ ေပးစရာမလုိ၊ ထို႕အတြက္ ဒရုိင္ဘာ၊စပါယ္ယာ တုိ႕လဲ ပုိက္ဆံလိမ္ေတာင္း၍ မရေပ။ ထုိ႕အတူ အစုိးရနဲ႕ တုိက္ဆုိင္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ ေငြရွင္းလွ်င္ အမ်ားစုမွာ ဘဏ္ကဒ္ႏွင့္သာ ေပးေဆာင္ရေပးသည္။ ထုိအတြက္ လိမ္ညာပုိယူ၍ မရ။ ထုိအတြက္ တုိင္းျပည္တခုအတြက္ မရွိမျဖစ္ေသာ အရာမွာ ေရ၊မီး ျဖစ္ေပသည္။ တကယ္၍မ်ား က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘယ္ေလာက္ဆုိးသည္ျဖစ္ပါေစ ေရ၊မီးကုိ အျပည့္အ၀ေပးႏုိင္လွ်င္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမည့္သူမ်ားမွာ ဒုနဲ႕ေဒးပင္ ျဖစ္ေပမည္။ ထုိသုိ႕ ရင္းႏွီးမူေတြရွိလာလွ်င္ ဘဏ္လုပ္ငန္းသည္လဲ အလုိအေလ်ာက္ တုိးတက္လာမည္သာ။ ယခုလက္ရွိ တေဒၚလာ ေပါက္ေစ်းသည္ ဘယ္ေလာက္ရွိသည္ဆုိတာ ပြဲစားျဖစ္သူတုိ႕ ေျပာစကားေပၚတြင္ မူတည္ေနျမဲသာ..

၃) ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ျခင္း

နံပါတ္ ၃ အခ်က္သည္ တုိင္းျပည္တခုတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ လူတုိင္း မရွိမျဖစ္ ျပဳျပင္ေနသင့္သည့္ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ၾကသည္။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာ ျပီးေရာဆုိေသာ စကားပုံေလးကုိ အသဲထဲစြဲေအာင္ သံမႈိရုိက္သြင္းထားတတ္ၾကသည္။ လူအမ်ားနဲ႕ သက္ဆုိင္ေသာ အေရးကိစၥမ်ားကုိ အေလးမထားခ်င္ၾကေပ။ လက္ရွိက်ေနာ္တုိ႕ အဓိက ျပဳျပင္ရန္ လုိအပ္ေနသည္မွာ နံပါတ္(၃) အခ်က္သာ ျဖစ္ေပသည္။ သစ္ပင္အၾကီးတပင္ကုိ တေယာက္ထဲ ခုတ္လုိ႕ကေတာ့ မျပတ္မဟုတ္ ျပတ္မည္တာ။ အခ်ိန္အတုိင္းအတာ တခုေတာ့ ေစာင့္ရေပမည္။ အားလုံးသာ စိတ္ႏွလုံးသား ညီညြတ္ရင္ ထုိသုိ႕ေသာ အပင္ၾကီးမ်ားကုိ ခဏေလးနွင့္ ခုတ္လွဲႏုိင္ေပမည္။ က်ေနာ္တုိ႕သည္ ကုိယ့္ဟာကုိယ့္ အားငယ္စိတ္ေမြးေနၾကသည္။ အလုပ္တခုကုိ မလုပ္ေသးပဲႏွင့္ ဒီလုိ လုပ္လုိ႕ေကာ ဘာထူးမွာတုန္း စသည္ျဖင့္ ကုိယ့္ဟာကုိယ့္ ေျဖသိမ့္ေနၾကသည္။ ကုိယ့္အတြက္သာ ၾကည့္ျပီး လုပ္ေဆာင္ေနေသာ လူမ်ားသည္ တကုိယ္ေကာင္းသမားသာ ျဖစ္သည္။ အတၱဆန္ေနေပသည္။ ထုိသုိ႕ေသာ လူမ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးရလာဒ္က ဘာလဲ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ တေျဖးေျဖးဆုတ္ယုတ္လာသည္သာ။ ျမန္မာျပည္တြင္ ေန႕စဥ္ ထမင္းၾကမ္းခဲႏွင့္ ေရေသာက္ေနရသူေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ။ မိဘမဲ့ကေလးေတြ ေတာင္းစားေနတဲ့ ကေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ လက္ခ်ိဳးေရမရေအာင္ ရွိမည္မွာ မလြဲေပ။ တကယ္၍မ်ား ထုိသုိ႕ေသာ္ လူမ်ားထဲတြင္ သင္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြမ်ား ပါ

မနက္ခင္း ေနေရာင္ေအာက္မွာ ပန္းေလးေတြရဲ႕ လန္းဆန္းေနမူကုိ လူတုိင္းျမင္ေတြ႕ၾကဖူးမည္ ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ေလးမွာဆုိ မနက္ခင္း ေအးျမတဲ့ ျမဴမႈန္မ်ားၾကားမွာ အလွအပပြင့္ေနတဲ့ ပန္းမ်ိဳးစုံကုိ ေတြ႕ျမင္ေနၾကျဖစ္သည္။ထုိအခ်ိန္က ထုိသုိ႕ပန္းမ်ားဖူးပြင့္ခဲ့သည္ကုိ အေလးအနက္မထားမိခဲ့ဖူးေပ။ ယခုလုိ အမိေျမနဲ႕ ေ၀းေနတဲ့ ေနရာတေနရာမွာ ၾကိဳးစားလႈပ္ရွားေနရေတာ့မွ အရာရာကုိ သတိရတတ္လာခဲ့သည္။ စလုံးလုိ ႏုိင္ငံမ်ိဳးမွာ အရာရာကုိ အတုေတြသာ ဖန္တီးေပးထားတတ္ၾကေပသည္။ အရာအားလုံးဟာ စက္ရုံတရုပ္လုိ ေရႊ႕လ်ားေနစျမဲ၊ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားတုိ႕သည္လဲ သူတုိ႕ဘ၀အတြက္ တဖက္ကပညာကုိ ၾကိဳးစားရွာေနစဥ္ တျခားတဖက္တြင္ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္မ်ားႏွင့္ ရုန္းကန္ေနရစျမဲ... အခ်ိန္ျပည့္အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားအတြက္လဲ ေန႕တဓူ၀ံ ဒီအလုပ္ေတြနဲ႕ လုံးခ်ာလည္ေနဆဲ... အခန္႕မသင့္ရင္ အလုပ္က စိတ္ထားပုတ္ေသာ လူေတြနွင့္ စကားမ်ားရစျမဲ၊ ရန္ျဖစ္ရစျမဲ။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အမိေျမ ေမြးရပ္ေျမ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြကုိ တမ္းတတတ္ၾကစျမဲ။

လူသားေတြ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ တေယာက္ထဲ အထီးက်န္၊ သီးျခားေနထုိင္မူကုိ ေရရွည္မဖက္တြယ္ႏုိင္ေပ။ သည့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္း၊ ခ်စ္သူစသည္ျဖင့္ အတြယ္အတာေတြကုိ ခုန္မင္လာသည္။ အေပါင္းအသင္းေတြမ်ားလာသည့္အတြက္ ေကာင္းျခင္း၊ဆုိးျခင္းေတြ မ်ားလာသည္။ ေကာင္းျခင္းဟုဆုိရာတြင္ ရင္းနီးမူေလးေတြ ပုိလာသည္။ အရင္ကထက္ ပုိ၍ခင္တြယ္လာသည္။ စိတ္ညစ္စရာမ်ားကုိ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ညႈိႏႈိင္း အေျဖရွာႏုိင္သည္။ တေယာက္ထဲမျမင္ႏုိင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ေတြ ေတြ႕လာရသည္။ ထုိအတူ မေကာင္းျခင္းမ်ားတြင္က စကားေတြ ေျပာပါမ်ားလာေတာ့ တေယာက္တေပါက္ျဖစ္ျခင္း၊ အဓိပၸါယ္ လြဲမွားစြာျဖင့္ နားလည္မူေတြလြဲ တဖက္ႏွင့္တဖက္ အထင္ျမင္ေသးျပီး ေ၀းခဲ့ၾကရျပန္သည္။

ဘယ္အရာမဆုိ၊ ဘယ္ရုပ္၀တၳဳမဆုိ ေကာင္းျခင္း၊ဆုိးျခင္းတရားမ်ားကုိ ဒြန္တြဲ ပုိင္ဆုိင္ထားၾကသည္။ ဤကဲ့သုိ႕ ဆုိးျခင္း၊ေကာင္းျခင္း ၂ခုလုံးကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားေသာ အရာမ်ားကုိ ေကာင္းသည္ ဆုိးသည္ဟု ခြဲျခားၾကသည္မွာ က်ေနာ္တုိ႕လူသားမ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။ လူတြင္လဲ အေကာင္းျမင္သမားႏွင့္ အဆုိးျမင္သမားဆုိတာ ရွိတတ္စျမဲပင္ ျဖစ္သည္။ ၾကားေနမူဆုိတာကေတာ့ မရွိသေလာက္ ရွားေပမည္။ အရာအားလုံးကုိ အေကာင္းျမင္တတ္ေသာ လူအဖုိ႕ သူ႕အတြက္သည္ ေကာင္းက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းႏုိင္ေပ။ သူ႕၏ တက္လမ္း၊ အက်ိဳးစီးပြါးကုိ သူကုိယ္တုိင္ပင္ ပိတ္လုိက္သလုိ ျဖစ္ေနေပသည္။ အဆုိးျမင္သမားမ်ားအဖုိ႕လဲ ထုိအတူပင္။

က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အလြန္ဆုိးေသာအက်င့္ေလးေတြ ရွိသည္။ ထုိအက်င့္ေလးမ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႕ရသည္။

၁) တဖက္သားကုိ အားနာတတ္ျခင္း
၂) ျပႆနာတခုကုိ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေျဖရွင္းတတ္ျခင္း
၃) ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ျခင္း

၁) တဖက္သားကုိ အားနာတတ္ျခင္း

ဤတခ်က္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အေတြ႕ရ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေပသည္။ အရာရာကုိ အားနာလြန္ျခင္းသည္လဲ ေကာင္းေသာအက်င့္မဟုတ္ေပ။ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အားနာတတ္သူ အျပစ္က်ဴးလြန္သူႏွင့္ တူေနေပသည္။ ဥပမာ.. ပစၥည္းတခုကုိ ယူျပီး ျပန္မေပးေသးေသာအခါ ျပန္ေတာင္းရမည္ကုိ အားနာေနလွ်င္ ထုိပစၥည္းကုိ ယူမိေသာသူသည္ ေမ့ေနလွ်င္ ျပႆနာမဟုတ္ေပ။ တမင္တဖက္သားအားနာတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္၍ ျပန္မေပးလွ်င္ ထုိသူႏွစ္ေယာက္၏ ခင္မင္မူသည္ အေႏွးအျမန္ပင္ ပ်က္စီးဖုိ႕ရွိေပသည္။ ထုိအတြက္ အရာရာကုိ အားနာတတ္သည့္အက်င့္ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုိ႕ လုိေပသည္။

၂) ျပႆနာတခုကုိ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေျဖရွင္းတတ္ျခင္း

ျပႆနာတခုေပၚေပါက္လာလွ်င္ နည္းလမ္းမွန္စြာျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား မေျဖရွင္းတတ္ၾကေပ။ အရာရာကုိ အလြယ္လုိက္၍ ေျဖရွင္းတတ္ေပသည္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ က်ေနာ့္တုိ႕ကုိယ္တုိင္သာ ဖ်က္ဆီးေနသည္ဟု ျမင္မိသည္။ ဥပမာ အခ်ိန္ေပး၍ လုပ္မွ ရႏုိင္မည့္ အလုပ္မ်ိဳးကုိ က်ေနာ္တုိ႕မလုပ္ႏုိင္ေသာအခါ ပုိက္ဆံေပး၍ ၊ တနည္းေျပာရလွ်င္ လာဏ္ထုိး၍ လုပ္ေဆာင္သည္။ တခါလာဏ္စားဖူးေသာလူသည္ ေနာင္အခါသူ႕အတြက္၊ သူ႕မိသားစုေကာင္းစားေရးကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ လာဏ္လာဘ မ်ားကုိ မယူပဲ မေျဖရွင္း၊မလုပ္ေဆာင္ေပးေတာ့ေပ။ ထုိ႕အတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္တြင္ အလုိအပ္ဆုံးေသာ အရာမွာ ရုိးသားမူကုိ ခုံမင္၍ အမွန္တရားအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မူသာ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကုိ ေသခ်ာဆန္းစစ္လွ်င္ ဘယ္သူမေကာင္းလဲ ေျပာစရာမလုိေအာင္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတုိင္း သိေပမည္။

တုိင္းျပည္တုိင္းတြင္ လာဏ္စားမူသည္ ကင္းမည္မဟုတ္။ စင္ကာပူလုိ တုိင္းျပည္တြင္လဲ ထုိကိစၥမ်ား ရွိေပသည္။ MOM လုိေနရာမ်ိဳးတြင္ေတာင္မွ ပြဲစားမ်ား ေျခလိမ္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္ၾကသည္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုကေတာ့ လာဏ္စားလုိ႕မရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးထားသည္။ ဥပမာ ကားစီးလွ်င္ က်သင့္သည့္ အဖုိးခကုိ စပါယ္ရာကုိ ေပးစရာမလုိ၊ ထို႕အတြက္ ဒရုိင္ဘာ၊စပါယ္ယာ တုိ႕လဲ ပုိက္ဆံလိမ္ေတာင္း၍ မရေပ။ ထုိ႕အတူ အစုိးရနဲ႕ တုိက္ဆုိင္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ ေငြရွင္းလွ်င္ အမ်ားစုမွာ ဘဏ္ကဒ္ႏွင့္သာ ေပးေဆာင္ရေပးသည္။ ထုိအတြက္ လိမ္ညာပုိယူ၍ မရ။ ထုိအတြက္ တုိင္းျပည္တခုအတြက္ မရွိမျဖစ္ေသာ အရာမွာ ေရ၊မီး ျဖစ္ေပသည္။ တကယ္၍မ်ား က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘယ္ေလာက္ဆုိးသည္ျဖစ္ပါေစ ေရ၊မီးကုိ အျပည့္အ၀ေပးႏုိင္လွ်င္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမည့္သူမ်ားမွာ ဒုနဲ႕ေဒးပင္ ျဖစ္ေပမည္။ ထုိသုိ႕ ရင္းႏွီးမူေတြရွိလာလွ်င္ ဘဏ္လုပ္ငန္းသည္လဲ အလုိအေလ်ာက္ တုိးတက္လာမည္သာ။ ယခုလက္ရွိ တေဒၚလာ ေပါက္ေစ်းသည္ ဘယ္ေလာက္ရွိသည္ဆုိတာ ပြဲစားျဖစ္သူတုိ႕ ေျပာစကားေပၚတြင္ မူတည္ေနျမဲသာ..

၃) ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ျခင္း

နံပါတ္ ၃ အခ်က္သည္ တုိင္းျပည္တခုတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ လူတုိင္း မရွိမျဖစ္ ျပဳျပင္ေနသင့္သည့္ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ၾကသည္။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာ ျပီးေရာဆုိေသာ စကားပုံေလးကုိ အသဲထဲစြဲေအာင္ သံမႈိရုိက္သြင္းထားတတ္ၾကသည္။ လူအမ်ားနဲ႕ သက္ဆုိင္ေသာ အေရးကိစၥမ်ားကုိ အေလးမထားခ်င္ၾကေပ။ လက္ရွိက်ေနာ္တုိ႕ အဓိက ျပဳျပင္ရန္ လုိအပ္ေနသည္မွာ နံပါတ္(၃) အခ်က္သာ ျဖစ္ေပသည္။ သစ္ပင္အၾကီးတပင္ကုိ တေယာက္ထဲ ခုတ္လုိ႕ကေတာ့ မျပတ္မဟုတ္ ျပတ္မည္တာ။ အခ်ိန္အတုိင္းအတာ တခုေတာ့ ေစာင့္ရေပမည္။ အားလုံးသာ စိတ္ႏွလုံးသား ညီညြတ္ရင္ ထုိသုိ႕ေသာ အပင္ၾကီးမ်ားကုိ ခဏေလးနွင့္ ခုတ္လွဲႏုိင္ေပမည္။ က်ေနာ္တုိ႕သည္ ကုိယ့္ဟာကုိယ့္ အားငယ္စိတ္ေမြးေနၾကသည္။ အလုပ္တခုကုိ မလုပ္ေသးပဲႏွင့္ ဒီလုိ လုပ္လုိ႕ေကာ ဘာထူးမွာတုန္း စသည္ျဖင့္ ကုိယ့္ဟာကုိယ့္ ေျဖသိမ့္ေနၾကသည္။ ကုိယ့္အတြက္သာ ၾကည့္ျပီး လုပ္ေဆာင္ေနေသာ လူမ်ားသည္ တကုိယ္ေကာင္းသမားသာ ျဖစ္သည္။ အတၱဆန္ေနေပသည္။ ထုိသုိ႕ေသာ လူမ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးရလာဒ္က ဘာလဲ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ တေျဖးေျဖးဆုတ္ယုတ္လာသည္သာ။ ျမန္မာျပည္တြင္ ေန႕စဥ္ ထမင္းၾကမ္းခဲႏွင့္ ေရေသာက္ေနရသူေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ။ မိဘမဲ့ကေလးေတြ ေတာင္းစားေနတဲ့ ကေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ လက္ခ်ိဳးေရမရေအာင္ ရွိမည္မွာ မလြဲေပ။ တကယ္၍မ်ား ထုိသုိ႕ေသာ္ လူမ်ားထဲတြင္ သင္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြမ်ား ပါလာခဲ့ရင္ သင္ဘာလုပ္မလဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္က ေရကုိ ေသာက္သုံးၾကသူတုိင္းသည္ အေမ့၀မ္းတခုထဲက ထြက္လာတာမဟုတ္၊ဘာသာေတြ ဘယ္ေလာက္ျခားေနေပမဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြသာ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိသုိ႕ဆုိလွ်င္ သင္ဘယ္လုိ လုပ္မလဲ ...........

ျပီးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပုိစ့္ ေလးကုိ တင္လုိက္ေတာ့ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ညီအကုိေမာင္ႏွမမ်ားက က်ေနာ့္ကုိ အသဲကြဲေနတယ္၊
ဘာညာနဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြးထင္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအတြက္ က်ေနာ့္ကို စိတ္ပူတဲ့၊ ခင္တဲ့ က်ေနာ့္ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိ က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်ေနာ္တကယ္တမ္း တင္လုိက္တဲ့ ကဗ်ာေလးက ၁၁ ရက္ေန႕မွာ က်ေနာ္တုိ႕ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ရည္စူးျပီး ကဗ်ာတပုဒ္ စိတ္ကူးျပီး တင္လုိက္တာပါ။ ဒီလုိေရးရတဲ့ အေၾကာင္းကလဲ က်ေနာ္တုိ႕လူမ်ိဳးေတြဟာ ကုိယ့္ကုိ တုိင္ပတ္မွာေၾကာက္တယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိစြဲကုိင္ထားတတ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေအးေဆးေနခ်င္ၾကတာပါပဲ။ ဟုိရႈပ္ဒီရႈပ္ မပါခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ လုိအပ္ေနတာလဲ အဲ့ဒီစိတ္ေလးပါပဲ။ အဲ့ဒါေလးကုိ ျပင္မ်ားျပင္လုိက္ႏုိင္ရင္ က်ေနာ္တုိ႕လုိအပ္ေနတဲ့ အရာေတြ ရမွာပါ။ က်ေနာ္တို႕ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံသား (လူမ်ိဳးစုံ၊ ဘာသာစုံ)လုိ႕ ခံယူထားရင္ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ အမိေျမကိုခ်စ္တာကေတာ့ တူတူပါပဲ။ဒီေတာ့ မထင္မွတ္ပဲ စဥ္းစားရင္းနဲ႕ အခ်စ္လုိလုိ ကဗ်ာေလး ျဖစ္သြားတယ္ း) ေသခ်ာဖတ္လုိက္ရင္ေတာ့ သိသူေတြ သိေလာက္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႕ဟာ တကယ္တမ္း ႏုိင္ငံေရးသမားမဟုတ္သလုိ တုိင္းျပည္အတြက္ ဘာမွလဲ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕လုိ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္တုိင္းျပည္ ေကာင္းစားမူကုိ လုိလားၾကပါတယ္။ ဒီလုိ လုိလားတယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ့္တဦးထဲ အျမင္နဲ႕ဆုိရင္ ဘယ္သူေတြပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေကာင္းမြန္စြာ တရားမွ်တစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ျပီး ျပည္သူေတြ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႕အေပၚကုိ လုပ္ေပးသင့္သေလာက္ လုပ္ေပးခဲ့မယ္ဆုိရင္ ၀မ္းေျမာက္စြာနဲ႕ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႕သျဖစ္မွာပါ။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏုိင္ငံေရးအဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူတုိ႕လက္ရွိအစုိးရကုိ ဘယ္ေလာက္ပဲ မေက်နပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဘုရင္ကုိေတာ့ အေတာ္ေလး တန္းဖုိးထား ခ်စ္ခင္ၾကတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ အေျခခံသေဘာတရားကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဘုရင္လုပ္သူသည္ သူ႕ရဲ႕ ျပည္သူေတြကုိ ခ်စ္ခင္တယ္ ဒါပါပဲ။

က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ ႏုိင္ငံအမ်ားစုက မတုိးတက္ေသာႏုိင္ငံ၊ အဆုိးဆုံး ႏုိင္ငံအျဖစ္ စာရင္းသြင္းၾကတာကုိလဲ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူတုိင္းဒီဒုကၡေတြကို ရင္နာနာနဲ႕ ခံစားေနရတာပါ။ စကားစပ္မိလုိ႕ တုိင္းျပည္အေၾကာင္းေျပာလုိက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႕မွာ ျပန္ေျပာစရာမရွိေလာက္ေအာင္ကုိ သိမ္ငယ္ေနရတာပါ။ ၀မ္းနဲမိပါတယ္။ အရင္က ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ ဖေတြေတာင္ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ေက်ာ္တက္ေနပါျပီ။ က်ေနာ္အလုပ္နဲ႕ သက္ဆုိင္တဲ့ အုိင္တီကုမၼဏီေတြဆုိ ဗီယက္နမ္မွာ အေျခစုိက္ေနၾကပါျပီ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တုိးတက္ေနပါသလဲ။ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေရ၊မီး မျပည္စုံတဲ့ ဘ၀ထဲမွာ ေနခဲ့ရတာ က်ေနာ္ အသက္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနပါေတာ့မယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆက္ေနရဦးမွာလဲ။ စလုံးလုိ ေရရွားတယ္လုိ႕ ေျပာေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ ေရ၊မီး ၂၄ နာရီ ေပးႏုိင္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ ဘယ္လုိ ေျပာမလဲ.....

တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တာဟာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္မွ၊ စစ္သားလုပ္ျပီး စစ္တုိင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိက လုိအပ္ေနတာေလးက လူရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြပါ။ တရားမွ်တမူေလးရွိမယ္ တဖက္သားကုိ နစ္နာသြားေအာင္ မလုပ္မိေအာင္ထိန္းသိမ္းမယ္ဆုိရင္ျဖင့္ လူသားတုိင္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနရမွာပါ။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ျပီး ႏုိင္ငံၾကီးေတြမွာ လိမ္စားေနတဲ့လူေတြ ရွိသလုိ ဟုိေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားမွာ ထမင္းမ၀မလင္စားျပီး စိတ္ဓါတ္တခုထဲနဲ႕ ရွင္သန္ေနတဲ့ လူေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါ။ စစ္သားလုပ္
ျပီး တုိင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးထမ္းေဆာင္ေပးခ်င္တဲ့ လူေတြ ရွိသလုိ ျမိဳ႕ျပနဲ႕ ေ၀းတဲ့ ရပ္ရြာေတြမွာ မုဒိမ္းမူျပဳက်င့္၊ ၀က္လု၊ ၾကက္လု ေခါင္းပံုျဖတ္ေနတဲ့ လူေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြအဓိက ျပင္သင့္ေနတာက စိတ္ဓါတ္ေလးတခုထဲပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္အပါအ၀င္ လူတုိင္းျပင္ဖုိ႕ သိေပမဲ့ ျပင္ရခက္ေနတာလဲ ဒီစိတ္ဓါတ္ေလးပါ၊ လူတုိင္းဟာ ကုိယ္ဆုံးရႈံးမွာကုိ အရမ္းေၾကာက္တတ္ၾကတာ သဘာ၀ကေပးတဲ့ လက္ေဆာင္တခုပါ။ ဒီအရႈံးကုိ လက္မခံႏုိင္ေတာ့ အႏုိင္ရေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ ႏုိင္ျပီးတဲ့ လူကလဲ ဆက္ႏုိင္ခ်င္တယ္။ ဒီအတြက္ မတရားမူေတြ မ်ားလာတယ္။

ဒီအတြက္ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ လူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္တုိင္းျပည္ေကာင္းစားေရးကုိ လုပ္ခ်င္တာပါပဲ။ လူမ်ိဳးလုိ႕ ေျပာရင္ တုိင္းရင္းသားအားလုံး၊ ဘာသာအားလုံး ပါပါတယ္။ အရာရာကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ေသးငယ္တဲ့ မ်က္စိေလးနဲ႕ ၾကည့္ေနလုိ႕ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေတြကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္လုိက္သင့္ေနပါျပီ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ၀ါးလုံးေခါင္းထဲ လသာေနတာ ခုခ်ိန္ထိပါပဲ။ ကမာၻမွာ ျမန္မာေဟ့လုိ႕ ေၾကြးေၾကာ္ယုံေလာက္နဲ႕ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး တကယ့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျပဖုိ႕လဲ လုိအပ္ပါေသးတယ္။ သုိ႕မုိ႕ဆုိ ေအာ္ေနရုံနဲ႕ အသံေတြ ပ်က္ျပီး လည္ေခ်ာင္းကြဲ ေသဖုိ႕ပဲ ရွိလာမွာပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလုံး ေသြးစည္းၾကရင္ျဖင့္ လုိအပ္ေနတဲ့ ကြက္လပ္ေတြ၊ လုိအပ္ခ်က္ေတြဟာ အျမန္ဆုံး အေကာင္အထည္ေပၚလာမွာပါ။ အားလုံးစုံညီစြာ ညႈိႏႈိင္းအေျဖရွာရင္ေကာ အဆင္မေျပေတာ့ဘူးလား က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္ၾကီး အျမန္ဆုံး တုိးတက္လာေအာင္ က်ေနာ္တုိ႕ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကဘူးလား။ အားလုံးစိတ္တူကုိယ္တူနဲ႕ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေတာ့ဘူးလား.. တုိင္းျပည္ထဲက ဆုိင္းပုဒ္ေတြအထဲကအတုိင္းေပါ့ ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳး တုိးတက္ေသာနုိင္ငံသစ္ဆီသုိ႕... ကဲ သင္ေကာမလွမ္းခ်င္ဘူးလား..........

ျပီးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပုိစ့္ ေလးကုိ တင္လုိက္ေတာ့ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ညီအကုိေမာင္ႏွမမ်ားက က်ေနာ့္ကုိ အသဲကြဲေနတယ္၊
ဘာညာနဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြးထင္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအတြက္ က်ေနာ့္ကို စိတ္ပူတဲ့၊ ခင္တဲ့ က်ေနာ့္ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိ က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်ေနာ္တကယ္တမ္း တင္လုိက္တဲ့ ကဗ်ာေလးက ၁၁ ရက္ေန႕မွာ က်ေနာ္တုိ႕ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ရည္စူးျပီး ကဗ်ာတပုဒ္ စိတ္ကူးျပီး တင္လုိက္တာပါ။ ဒီလုိေရးရတဲ့ အေၾကာင္းကလဲ က်ေနာ္တုိ႕လူမ်ိဳးေတြဟာ ကုိယ့္ကုိ တုိင္ပတ္မွာေၾကာက္တယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိစြဲကုိင္ထားတတ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေအးေဆးေနခ်င္ၾကတာပါပဲ။ ဟုိရႈပ္ဒီရႈပ္ မပါခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ လုိအပ္ေနတာလဲ အဲ့ဒီစိတ္ေလးပါပဲ။ အဲ့ဒါေလးကုိ ျပင္မ်ားျပင္လုိက္ႏုိင္ရင္ က်ေနာ္တုိ႕လုိအပ္ေနတဲ့ အရာေတြ ရမွာပါ။ က်ေနာ္တို႕ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံသား (လူမ်ိဳးစုံ၊ ဘာသာစုံ)လုိ႕ ခံယူထားရင္ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ အမိေျမကိုခ်စ္တာကေတာ့ တူတူပါပဲ။ဒီေတာ့ မထင္မွတ္ပဲ စဥ္းစားရင္းနဲ႕ အခ်စ္လုိလုိ ကဗ်ာေလး ျဖစ္သြားတယ္ း) ေသခ်ာဖတ္လုိက္ရင္ေတာ့ သိသူေတြ သိေလာက္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႕ဟာ တကယ္တမ္း ႏုိင္ငံေရးသမားမဟုတ္သလုိ တုိင္းျပည္အတြက္ ဘာမွလဲ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕လုိ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္တုိင္းျပည္ ေကာင္းစားမူကုိ လုိလားၾကပါတယ္။ ဒီလုိ လုိလားတယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ့္တဦးထဲ အျမင္နဲ႕ဆုိရင္ ဘယ္သူေတြပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေကာင္းမြန္စြာ တရားမွ်တစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ျပီး ျပည္သူေတြ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႕အေပၚကုိ လုပ္ေပးသင့္သေလာက္ လုပ္ေပးခဲ့မယ္ဆုိရင္ ၀မ္းေျမာက္စြာနဲ႕ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႕သျဖစ္မွာပါ။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏုိင္ငံေရးအဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူတုိ႕လက္ရွိအစုိးရကုိ ဘယ္ေလာက္ပဲ မေက်နပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဘုရင္ကုိေတာ့ အေတာ္ေလး တန္းဖုိးထား ခ်စ္ခင္ၾကတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ အေျခခံသေဘာတရားကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဘုရင္လုပ္သူသည္ သူ႕ရဲ႕ ျပည္သူေတြကုိ ခ်စ္ခင္တယ္ ဒါပါပဲ။

က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ ႏုိင္ငံအမ်ားစုက မတုိးတက္ေသာႏုိင္ငံ၊ အဆုိးဆုံး ႏုိင္ငံအျဖစ္ စာရင္းသြင္းၾကတာကုိလဲ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူတုိင္းဒီဒုကၡေတြကို ရင္နာနာနဲ႕ ခံစားေနရတာပါ။ စကားစပ္မိလုိ႕ တုိင္းျပည္အေၾကာင္းေျပာလုိက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႕မွာ ျပန္ေျပာစရာမရွိေလာက္ေအာင္ကုိ သိမ္ငယ္ေနရတာပါ။ ၀မ္းနဲမိပါတယ္။ အရင္က ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ ဖေတြေတာင္ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ေက်ာ္တက္ေနပါျပီ။ က်ေနာ္အလုပ္နဲ႕ သက္ဆုိင္တဲ့ အုိင္တီကုမၼဏီေတြဆုိ ဗီယက္နမ္မွာ အေျခစုိက္ေနၾကပါျပီ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တုိးတက္ေနပါသလဲ။ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေရ၊မီး မျပည္စုံတဲ့ ဘ၀ထဲမွာ ေနခဲ့ရတာ က်ေနာ္ အသက္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနပါေတာ့မယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆက္ေနရဦးမွာလဲ။ စလုံးလုိ ေရရွားတယ္လုိ႕ ေျပာေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ ေရ၊မီး ၂၄ နာရီ ေပးႏုိင္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ ဘယ္လုိ ေျပာမလဲ.....

တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တာဟာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္မွ၊ စစ္သားလုပ္ျပီး စစ္တုိင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိက လုိအပ္ေနတာေလးက လူရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြပါ။ တရားမွ်တမူေလးရွိမယ္ တဖက္သားကုိ နစ္နာသြားေအာင္ မလုပ္မိေအာင္ထိန္းသိမ္းမယ္ဆုိရင္ျဖင့္ လူသားတုိင္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနရမွာပါ။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ျပီး ႏုိင္ငံၾကီးေတြမွာ လိမ္စားေနတဲ့လူေတြ ရွိသလုိ ဟုိေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားမွာ ထမင္းမ၀မလင္စားျပီး စိတ္ဓါတ္တခုထဲနဲ႕ ရွင္သန္ေနတဲ့ လူေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါ။ စစ္သားလုပ္ျပီး တုိင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးထမ္းေဆာင္ေပးခ်င္တဲ့ လူေတြ ရွိသလုိ ျမိဳ႕ျပနဲ႕ ေ၀းတဲ့ ရပ္ရြာေတြမွာ မုဒိမ္းမူျပဳက်င့္၊ ၀က္လု၊ ၾကက္လု ေခါင္းပံုျဖတ္ေနတဲ့ လူေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြအဓိက ျပင္သင့္ေနတာက စိတ္ဓါတ္ေလးတခုထဲပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္အပါအ၀င္ လူတုိင္းျပင္ဖုိ႕ သိေပမဲ့ ျပင္ရခက္ေနတာလဲ ဒီစိတ္ဓါတ္ေလးပါ၊ လူတုိင္းဟာ ကုိယ္ဆုံးရႈံးမွာကုိ အရမ္းေၾကာက္တတ္ၾကတာ သဘာ၀ကေပးတဲ့ လက္ေဆာင္တခုပါ။ ဒီအရႈံးကုိ လက္မခံႏုိင္ေတာ့ အႏုိင္ရေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ ႏုိင္ျပီးတဲ့ လူကလဲ ဆက္ႏုိင္ခ်င္တယ္။ ဒီအတြက္ မတရားမူေတြ မ်ားလာတယ္။

ဒီအတြက္ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ လူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္တုိင္းျပည္ေကာင္းစားေရးကုိ လုပ္ခ်င္တာပါပဲ။ လူမ်ိဳးလုိ႕ ေျပာရင္ တုိင္းရင္းသားအားလုံး၊ ဘာသာအားလုံး ပါပါတယ္။ အရာရာကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ေသးငယ္တဲ့ မ်က္စိေလးနဲ႕ ၾကည့္ေနလုိ႕ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေတြကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္လုိက္သင့္ေနပါျပီ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ၀ါးလုံးေခါင္းထဲ လသာေနတာ ခုခ်ိန္ထိပါပဲ။ ကမာၻမွာ ျမန္မာေဟ့လုိ႕ ေၾကြးေၾကာ္ယုံေလာက္နဲ႕ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး တကယ့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျပဖုိ႕လဲ လုိအပ္ပါေသးတယ္။ သုိ႕မုိ႕ဆုိ ေအာ္ေနရုံနဲ႕ အသံေတြ ပ်က္ျပီး လည္ေခ်ာင္းကြဲ ေသဖုိ႕ပဲ ရွိလာမွာပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလုံး ေသြးစည္းၾကရင္ျဖင့္ လုိအပ္ေနတဲ့ ကြက္လပ္ေတြ၊ လုိအပ္ခ်က္ေတြဟာ အျမန္ဆုံး အေကာင္အထည္ေပၚလာမွာပါ။ အားလုံးစုံညီစြာ ညႈိႏႈိင္းအေျဖရွာရင္ေကာ အဆင္မေျပေတာ့ဘူးလား က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္ၾကီး အျမန္ဆုံး တုိးတက္လာေအာင္ က်ေနာ္တုိ႕ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကဘူးလား။ အားလုံးစိတ္တူကုိယ္တူနဲ႕ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေတာ့ဘူးလား.. တုိင္းျပည္ထဲက ဆုိင္းပုဒ္ေတြအထဲကအတုိင္းေပါ့ ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳး တုိးတက္ေသာနုိင္ငံသစ္ဆီသုိ႕... ကဲ သင္ေကာမလွမ္းခ်င္ဘူးလား..........

အတိတ္ကုိ ျပန္ျပီး မေတြးခ်င္ေပမဲ့
မုိက္မဲခဲ့တဲ့ ဒီအျဖစ္ေတြေၾကာင့္
မဲေမွာင္ေနတဲ့ ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
ဆုံးရႈံးျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ ငါတေယာက္တည္းေပါ့...
အရာရာကုိ ေနာက္ျပန္လွည့္လုိ႕ ျပဳျပင္လုိ႕ ရစတမ္းဆုိရင္
က်င့္၀တ္ေတြ နားမလည္ပဲ ပ်က္စီးခ်င္တုိင္း
ပ်က္စီးခဲ့တဲ့ ငါ့ကုိငါသာ အရင္ျပဳျပင္ခဲ့သင့္တာပါ
သူေလးတေယာက္ကုိ ခ်စ္ခဲ့မိတာ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့
မ်ားျပားလွတဲ့ ဒုကၡေတြလား.......

အခ်ိန္လြန္မွ ဒီေနာင္တဆုိတာ ရတတ္စျမဲေပါ့
ျမန္ဆန္ကုန္လြယ္လြန္းတဲ့ ဒီအခ်ိန္ေတြကုိ
ဆုံးရႈံးမွာကုိေၾကာက္မိတဲ့ ငါအျပစ္ကုိ ျပန္ေတြးရင္း
ေသရင္ေတာင္မွ နင့္အနားမွာ တေစၦသရဲတေကာင္လုိ
ပါသြားေလမလား စဥ္းစားမိတယ္ေလ
ေစတမန္ နတ္ဆုိးတေကာင္လုိ

အၾကင္နာကင္းမဲ့ ၾကမ္းတမ္းခဲ့ေပမဲ့
ေမ၀ဒီလုိ လွပတဲ့ မင္းရဲ႕အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ
ေနေရာင္ေအာက္က သုိးငယ္တေကာင္အလား
ေကာင္းျခင္းေတြ နဲ႕ျပည့္စုံခဲ့တယ္
မူယာမာယာေတြ ကင္းရွင္းလွတဲ့ မင္းေလးကုိ
ေတြေတြၾကီး စုိက္ၾကည့္ေနခဲ့မိရင္း
နဲ႕နဲ႕လာတဲ့ ငါ့ႏွလုံးသား တေနရာကုိ
ျပည့္၀မူေတြနဲ႕ မင္းေလး အစားထုိးႏုိင္ခဲ့တယ္ ခ်စ္သူ...
စုံမက္မူေတြ၊ စြဲလန္းမူေတြကုိ ငါႏွစ္ျခိဳက္စြာ ေသာက္သုံးလုိ႕
ပါတနာတေယာက္လုိ မင္းေဘးနားမွာ ေနရင္း
ေစလုိရာကုိ သြားခ်င္ေနခဲ့မိသူရယ္ပါ ခ်စ္သူ.......

အတိတ္ကုိ ျပန္ျပီး မေတြးခ်င္ေပမဲ့
မုိက္မဲခဲ့တဲ့ ဒီအျဖစ္ေတြေၾကာင့္
မဲေမွာင္ေနတဲ့ ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
ဆုံးရႈံးျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ ငါတေယာက္တည္းေပါ့...
အရာရာကုိ ေနာက္ျပန္လွည့္လုိ႕ ျပဳျပင္လုိ႕ ရစတမ္းဆုိရင္
က်င့္၀တ္ေတြ နားမလည္ပဲ ပ်က္စီးခ်င္တုိင္း
ပ်က္စီးခဲ့တဲ့ ငါ့ကုိငါသာ အရင္ျပဳျပင္ခဲ့သင့္တာပါ
သူေလးတေယာက္ကုိ ခ်စ္ခဲ့မိတာ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့
မ်ားျပားလွတဲ့ ဒုကၡေတြလား.......

အခ်ိန္လြန္မွ ဒီေနာင္တဆုိတာ ရတတ္စျမဲေပါ့
ျမန္ဆန္ကုန္လြယ္လြန္းတဲ့ ဒီအခ်ိန္ေတြကုိ
ဆုံးရႈံးမွာကုိေၾကာက္မိတဲ့ ငါအျပစ္ကုိ ျပန္ေတြးရင္း
ေသရင္ေတာင္မွ နင့္အနားမွာ တေစၦသရဲတေကာင္လုိ
ပါသြားေလမလား စဥ္းစားမိတယ္ေလ
ေစတမန္ နတ္ဆုိးတေကာင္လုိ

အၾကင္နာကင္းမဲ့ ၾကမ္းတမ္းခဲ့ေပမဲ့
ေမ၀ဒီလုိ လွပတဲ့ မင္းရဲ႕အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ
ေနေရာင္ေအာက္က သုိးငယ္တေကာင္အလား
ေကာင္းျခင္းေတြ နဲ႕ျပည့္စုံခဲ့တယ္
မူယာမာယာေတြ ကင္းရွင္းလွတဲ့ မင္းေလးကုိ
ေတြေတြၾကီး စုိက္ၾကည့္ေနခဲ့မိရင္း
နဲ႕နဲ႕လာတဲ့ ငါ့ႏွလုံးသား တေနရာကုိ
ျပည့္၀မူေတြနဲ႕ မင္းေလး အစားထုိးႏုိင္ခဲ့တယ္ ခ်စ္သူ...
စုံမက္မူေတြ၊ စြဲလန္းမူေတြကုိ ငါႏွစ္ျခိဳက္စြာ ေသာက္သုံးလုိ႕
ပါတနာတေယာက္လုိ မင္းေဘးနားမွာ ေနရင္း
ေစလုိရာကုိ သြားခ်င္ေနခဲ့မိသူရယ္ပါ ခ်စ္သူ.......

ကုိရီႏုိ ရဲ႕ တက္ဂ္ေၾကြးေလးပါ။ ဆုနဲ႕ စူး တဲ့.. း) ကုိရီႏုိ က သူ႕ Tag ေၾကြးေတြကုိ လုိက္ေတာင္းေနေတာ့ ေရးစရာမရွိလဲ မေရးခ်င္လုိ႕ မရေအာင္ ဘေလာ့ေပၚမွာ အေၾကြးစာရင္းတင္ေတာ့ ေရးလုိက္ပါတယ္။ ကုိရီႏုိေရ အကုိေျပာတဲ့ ဆု နဲ႕ စူးဆုိတာ ဆုိင္လားမဆုိင္လား၊ ဟုတ္လားမဟုတ္လား ကုိယ္တုိင္တာ စဥ္းစားေပေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္ေတာ့ ေရးခ်လုိက္ျပီ း).....

က်ေနာ္ဘ၀မွာ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိရေလာက္ေအာင္ ငယ္စဥ္က မထူးခြ်န္ခဲ့ပါဘူး။ ေပၚကုန္ပါျပီဗ်ာ.. တကယ္ေျပာတာ က်ေနာ္ငယ္စဥ္က အတန္းထဲမွာ စာေတာ္တဲ့ လူစာရင္းထဲမွာ မပါခဲ့ပါဘူး။ စာမေတာ္လုိ႕ စာအညံ့ၾကီးလားဆုိေတာ့လဲ အဲေလာက္ထဲ မညံ့ပါဘူး (ကုိယ့္ဟာကုိ ျပန္သုံးသပ္တာပါ) အတန္းထဲမွာ စာေမးပြဲေျဖရင္ေတာ့ ေအာင္ေနတာပါပဲ။ တခါတေလ က်တာကလြဲလုိ႕ေပါ့ း).. ဒီေတာ့ ငယ္စဥ္က ဆုရခဲ့ဖူးတာ မရွိပါဘူး။ ၃ တန္းႏွစ္တုန္းေလာက္ကထင္တယ္ ေက်ာင္းပြဲတခုမွ မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာ သီခ်င္းေလးေတြ ရြတ္ဆုိတဲ့ ျပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ ဒုတိယဆု တခါ ခ်ိိတ္ဖူးတယ္။ ဒါဟာ ပညာေရးဖက္မွာ အရမ္းထူးခြ်န္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ဆုတခုပါပဲ။

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ဆုရလာဒ္ေတြ မရွိသလုိ ရင္နဲ႕ခံစားျပီး ေနာင္တရေနရမဲ့ စူးဒါဏ္ရာေတြလဲ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ့္က အေပါင္းအသင္းကုိ ခင္မင္တတ္သလုိ စိတ္လဲ ရွည္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ရုံတန္ရုံ အေပါင္းအသင္းေတြ ရန္ျဖစ္တယ္ ကြဲတယ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ အခ်ိန္တန္လုိ႕ ခြဲသြားရတာေလးေတြေတာ့ ရွိစဲျမဲပါ။ က်ေနာ္ယုံၾကည္ေနတာ တခုေတာ့ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ငယ္စဥ္က အတန္းေဖာ္ေတြ အားလုံး အရြယ္ေရာက္လာလုိ႕ အားလုံးမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္လုပ္ငန္းေတြ ကုိယ္စီနဲ႕ ေအာင္ျမင္ေနၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူေတြကေတာ့ ဘယ္အတန္းတုန္းကအေဖာ္လဲ က်ေနာ္မမွတ္မိပါဘူး။ မွတ္ဥာဏ္က အဲလုိေကာင္းတာမ်ိဳးပါ။ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ရရ အရင္းႏွီးဆုံး ခင္မင္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားစြာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ဦးေႏွာက္ထဲမွာ လုံး၀မေမ့ႏုိင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေရတြက္ၾကည့္မယ္ဆုိ က်ေနာ္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕တင္ ေရတြက္လုိ႕ ရပါတယ္။

က်ေနာ္ေမြးရပ္ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးမွာ အထက္တန္းထိေနခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အထက္တန္းေလာက္ေရာက္မွ ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေတာ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီး မွတ္မိေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ အခင္မင္ရဆုံး သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ဒီမွာ ေရးသားဖူးပါတယ္။ အျမဲတမ္း ဘ၀မွာ မေမ့ႏုိင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အျဖစ္ေလးေတြပါ။ က်ေနာ္မွာေက်ာင္းသားဘ၀က ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အသက္ေလးလဲ ရလာရင္ က်ေနာ္တုိ႕ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေလးေတြ စုံစုံညီညီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္တုိ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာသမားေတြကုိ ေလးစားစြာနဲ႕ ကန္ေတာ့ခ်င္မိပါတယ္။ ဒီစိတ္ကူးေလးကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္လဲ က်ေနာ္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။

ကုိရီႏုိ ရဲ႕ တက္ဂ္ေၾကြးေလးပါ။ ဆုနဲ႕ စူး တဲ့.. း) ကုိရီႏုိ က သူ႕ Tag ေၾကြးေတြကုိ လုိက္ေတာင္းေနေတာ့ ေရးစရာမရွိလဲ မေရးခ်င္လုိ႕ မရေအာင္ ဘေလာ့ေပၚမွာ အေၾကြးစာရင္းတင္ေတာ့ ေရးလုိက္ပါတယ္။ ကုိရီႏုိေရ အကုိေျပာတဲ့ ဆု နဲ႕ စူးဆုိတာ ဆုိင္လားမဆုိင္လား၊ ဟုတ္လားမဟုတ္လား ကုိယ္တုိင္တာ စဥ္းစားေပေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္ေတာ့ ေရးခ်လုိက္ျပီ း).....

က်ေနာ္ဘ၀မွာ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိရေလာက္ေအာင္ ငယ္စဥ္က မထူးခြ်န္ခဲ့ပါဘူး။ ေပၚကုန္ပါျပီဗ်ာ.. တကယ္ေျပာတာ က်ေနာ္ငယ္စဥ္က အတန္းထဲမွာ စာေတာ္တဲ့ လူစာရင္းထဲမွာ မပါခဲ့ပါဘူး။ စာမေတာ္လုိ႕ စာအညံ့ၾကီးလားဆုိေတာ့လဲ အဲေလာက္ထဲ မညံ့ပါဘူး (ကုိယ့္ဟာကုိ ျပန္သုံးသပ္တာပါ) အတန္းထဲမွာ စာေမးပြဲေျဖရင္ေတာ့ ေအာင္ေနတာပါပဲ။ တခါတေလ က်တာကလြဲလုိ႕ေပါ့ း).. ဒီေတာ့ ငယ္စဥ္က ဆုရခဲ့ဖူးတာ မရွိပါဘူး။ ၃ တန္းႏွစ္တုန္းေလာက္ကထင္တယ္ ေက်ာင္းပြဲတခုမွ မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာ သီခ်င္းေလးေတြ ရြတ္ဆုိတဲ့ ျပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ ဒုတိယဆု တခါ ခ်ိိတ္ဖူးတယ္။ ဒါဟာ ပညာေရးဖက္မွာ အရမ္းထူးခြ်န္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ဆုတခုပါပဲ။

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ဆုရလာဒ္ေတြ မရွိသလုိ ရင္နဲ႕ခံစားျပီး ေနာင္တရေနရမဲ့ စူးဒါဏ္ရာေတြလဲ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ့္က အေပါင္းအသင္းကုိ ခင္မင္တတ္သလုိ စိတ္လဲ ရွည္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ရုံတန္ရုံ အေပါင္းအသင္းေတြ ရန္ျဖစ္တယ္ ကြဲတယ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ အခ်ိန္တန္လုိ႕ ခြဲသြားရတာေလးေတြေတာ့ ရွိစဲျမဲပါ။ က်ေနာ္ယုံၾကည္ေနတာ တခုေတာ့ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ငယ္စဥ္က အတန္းေဖာ္ေတြ အားလုံး အရြယ္ေရာက္လာလုိ႕ အားလုံးမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္လုပ္ငန္းေတြ ကုိယ္စီနဲ႕ ေအာင္ျမင္ေနၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူေတြကေတာ့ ဘယ္အတန္းတုန္းကအေဖာ္လဲ က်ေနာ္မမွတ္မိပါဘူး။ မွတ္ဥာဏ္က အဲလုိေကာင္းတာမ်ိဳးပါ။ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ရရ အရင္းႏွီးဆုံး ခင္မင္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားစြာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ဦးေႏွာက္ထဲမွာ လုံး၀မေမ့ႏုိင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေရတြက္ၾကည့္မယ္ဆုိ က်ေနာ္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕တင္ ေရတြက္လုိ႕ ရပါတယ္။

က်ေနာ္ေမြးရပ္ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးမွာ အထက္တန္းထိေနခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အထက္တန္းေလာက္ေရာက္မွ ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေတာ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီး မွတ္မိေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ အခင္မင္ရဆုံး သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ဒီမွာ ေရးသားဖူးပါတယ္။ အျမဲတမ္း ဘ၀မွာ မေမ့ႏုိင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အျဖစ္ေလးေတြပါ။ က်ေနာ္မွာေက်ာင္းသားဘ၀က ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အသက္ေလးလဲ ရလာရင္ က်ေနာ္တုိ႕ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေလးေတြ စုံစုံညီညီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္တုိ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာသမားေတြကုိ ေလးစားစြာနဲ႕ ကန္ေတာ့ခ်င္မိပါတယ္။ ဒီစိတ္ကူးေလးကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္လဲ က်ေနာ္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။