ဒီည အိပ္မက္မက္ခဲ့တယ္ ငါအိပ္မက္ေလးထဲမွာ
စိတ္တူကုိယ္တူေပါင္းခဲ့ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါတယ္
အေနေ၀းေပမဲ့ ေသြးနီးေနတဲ့ လူေတြကုိလဲလြမ္းတယ္
မျမင္ႏုိင္ေပမဲ့လဲ လြမ္းတယ္
အေပၚယံေတြ ဖယ္လုိ႕ ငါတုိ႕ သိကြ်မ္းခဲ့တယ္
ျမဴေတြဆုိင္းေနတဲ့ ငါတုိ႕ျမိဳ႕ေလးလဲပါတယ္



ဒီည အိပ္မက္မက္ခဲ့တယ္ ငါအိပ္မက္ေလးထဲမွာ
ေက်ာင္းတုန္းက အေပ်ာ္ေတြ ျပန္ရခဲ့တယ္
ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြ ဖန္တီးခဲ့ၾကတယ္
အေနေ၀းေပမဲ့ ခင္မင္မူေတြက ဒီအတုိင္းပါပဲ
အရာရာဟာ မေျပာင္းလဲပဲရွိေနတုန္းပါပဲ
ငါခ်စ္တဲ့ ေတာင္တန္းေတြပါတယ္
ရုိးသားျပီး ပြင့္လင္းတဲ့ အျပဳံးေလးေတြပါတယ္

ဒီည အိပ္မက္မက္ခဲ့တယ္ ငါအိပ္မက္ေလးထဲမွာ
ငါခုံမင္ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ ပြဲေတာ္ေတြပါတယ္
ငါတုိ႕ေတြ တူတူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတယ္
တူတူေအာ္ဟစ္ သီခ်င္းေတြဆုိၾကတယ္
ငါရဲ႕ ၾကိဳးပ်က္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ေလးတရံလဲပါတယ္
လြမ္းတယ္ အားလုံးကုိ လြမ္းတယ္
ဒီအိပ္မက္မ်ိဳး တကယ္ျပန္လုိခ်င္တယ္


အလုပ္ကအျပန္ ေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ အိပ္မက္ေလးထဲမွာ က်ေနာ္ရဲ႕ ငယ္စဥ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ျပန္ဆုံေတြ႕ရတာေလးကုိ ျပန္ေတြးျပီး ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြတုိက္စားလာေတာ့ တခ်ိန္က ဒီလုိသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ ရင္ခုန္ဖူးခဲ့တာေတြဟာ အခုခ်ိန္မွာတူတူျပန္ဆုံဖုိ႕ဆုိတာ ခက္ခဲလြန္းတတ္ေပမဲ့ အိပ္မက္ေလးထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြ မက္ႏုိင္ပါေသးတယ္။ တခ်ိန္ခ်ိန္ေပါ့ အားလုံးျပန္ဆုံေတြ႕ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္... အခုေတာ့ သိမ္းထားလုိက္ဦးမယ္ အမွတ္တရေပါ့ဗ်ာ....

၂၅ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၀၉



လူသားတုိင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

ဒီည အိပ္မက္မက္ခဲ့တယ္ ငါအိပ္မက္ေလးထဲမွာ
စိတ္တူကုိယ္တူေပါင္းခဲ့ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါတယ္
အေနေ၀းေပမဲ့ ေသြးနီးေနတဲ့ လူေတြကုိလဲလြမ္းတယ္
မျမင္ႏုိင္ေပမဲ့လဲ လြမ္းတယ္
အေပၚယံေတြ ဖယ္လုိ႕ ငါတုိ႕ သိကြ်မ္းခဲ့တယ္
ျမဴေတြဆုိင္းေနတဲ့ ငါတုိ႕ျမိဳ႕ေလးလဲပါတယ္



ဒီည အိပ္မက္မက္ခဲ့တယ္ ငါအိပ္မက္ေလးထဲမွာ
ေက်ာင္းတုန္းက အေပ်ာ္ေတြ ျပန္ရခဲ့တယ္
ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြ ဖန္တီးခဲ့ၾကတယ္
အေနေ၀းေပမဲ့ ခင္မင္မူေတြက ဒီအတုိင္းပါပဲ
အရာရာဟာ မေျပာင္းလဲပဲရွိေနတုန္းပါပဲ
ငါခ်စ္တဲ့ ေတာင္တန္းေတြပါတယ္
ရုိးသားျပီး ပြင့္လင္းတဲ့ အျပဳံးေလးေတြပါတယ္

ဒီည အိပ္မက္မက္ခဲ့တယ္ ငါအိပ္မက္ေလးထဲမွာ
ငါခုံမင္ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ ပြဲေတာ္ေတြပါတယ္
ငါတုိ႕ေတြ တူတူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတယ္
တူတူေအာ္ဟစ္ သီခ်င္းေတြဆုိၾကတယ္
ငါရဲ႕ ၾကိဳးပ်က္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ေလးတရံလဲပါတယ္
လြမ္းတယ္ အားလုံးကုိ လြမ္းတယ္
ဒီအိပ္မက္မ်ိဳး တကယ္ျပန္လုိခ်င္တယ္


အလုပ္ကအျပန္ ေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ အိပ္မက္ေလးထဲမွာ က်ေနာ္ရဲ႕ ငယ္စဥ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ျပန္ဆုံေတြ႕ရတာေလးကုိ ျပန္ေတြးျပီး ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြတုိက္စားလာေတာ့ တခ်ိန္က ဒီလုိသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ ရင္ခုန္ဖူးခဲ့တာေတြဟာ အခုခ်ိန္မွာတူတူျပန္ဆုံဖုိ႕ဆုိတာ ခက္ခဲလြန္းတတ္ေပမဲ့ အိပ္မက္ေလးထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြ မက္ႏုိင္ပါေသးတယ္။ တခ်ိန္ခ်ိန္ေပါ့ အားလုံးျပန္ဆုံေတြ႕ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္... အခုေတာ့ သိမ္းထားလုိက္ဦးမယ္ အမွတ္တရေပါ့ဗ်ာ....

၂၅ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၀၉



လူသားတုိင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

ဒီမွာကလစ္ႏွိပ္ျပီး ပုံၾကီး ၾကည့္လုိ႕ရပါတယ္။

စာေလးဖတ္ျပီးေတာ့ မျဖစ္သင့္ပဲ အသက္ေသဆုံးသြားတဲ့ ညီမငယ္ေလးအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ သူရဲ႕မိသားစုက သူမအေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္္ေတြ ထားခဲ့ၾကသလဲ.. ခုေတာ့ မေတာ္တဆလို႕ လြယ္လြယ္ေျပာျပီး ဒါေလးကုိ အဆုံးသတ္ခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြရွိေနတာကုိ ျမင္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေအာ္ဂလီဆန္မိပါတယ္။ က်ေနာ္တဦးထဲ အျမင္အရဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ လုံး၀မျဖစ္သင့္တဲ့အခ်က္ပါပဲ။ ဒီစာအတုိင္း တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ က်ဴးလြန္သူ ဆရာ၀န္အေနနဲ႕ တရား၀င္ ေျဖရွင္းသင့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ Snap-shot အေနနဲ႕ ျပည္သူေတြကုိ တကယ့္ အက်ိဳးျပဳေစခ်င္တဲ့ စိတ္ရင္းမွန္မယ္ဆုိရင္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေဆးရုံနာမည္နဲ႕ ဆရာ၀န္နာမည္ကုိ ရဲ၀ံ့စြာ ေဖာ္ထုတ္သင့္ပါတယ္။ ခုက ျပည္သူေတြ ေ၀၀ါးသြားေစမဲ့ အေရးအသားတခုသာ ေတြ႕ရွိပါတယ္။ ဘယ္ေဆးရုံလဲ ဘယ္ဆရာ၀န္လဲ.. ဒါဟာ ဆရာ၀န္တေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာ္ကားနိမ့္ခ်တာမဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္ကုိ အမွန္အတုိင္း ထုတ္ေဖာ္ျပသဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။




လူသားတုိင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

ဒီမွာကလစ္ႏွိပ္ျပီး ပုံၾကီး ၾကည့္လုိ႕ရပါတယ္။

စာေလးဖတ္ျပီးေတာ့ မျဖစ္သင့္ပဲ အသက္ေသဆုံးသြားတဲ့ ညီမငယ္ေလးအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ သူရဲ႕မိသားစုက သူမအေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္္ေတြ ထားခဲ့ၾကသလဲ.. ခုေတာ့ မေတာ္တဆလို႕ လြယ္လြယ္ေျပာျပီး ဒါေလးကုိ အဆုံးသတ္ခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြရွိေနတာကုိ ျမင္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေအာ္ဂလီဆန္မိပါတယ္။ က်ေနာ္တဦးထဲ အျမင္အရဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ လုံး၀မျဖစ္သင့္တဲ့အခ်က္ပါပဲ။ ဒီစာအတုိင္း တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ က်ဴးလြန္သူ ဆရာ၀န္အေနနဲ႕ တရား၀င္ ေျဖရွင္းသင့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ Snap-shot အေနနဲ႕ ျပည္သူေတြကုိ တကယ့္ အက်ိဳးျပဳေစခ်င္တဲ့ စိတ္ရင္းမွန္မယ္ဆုိရင္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေဆးရုံနာမည္နဲ႕ ဆရာ၀န္နာမည္ကုိ ရဲ၀ံ့စြာ ေဖာ္ထုတ္သင့္ပါတယ္။ ခုက ျပည္သူေတြ ေ၀၀ါးသြားေစမဲ့ အေရးအသားတခုသာ ေတြ႕ရွိပါတယ္။ ဘယ္ေဆးရုံလဲ ဘယ္ဆရာ၀န္လဲ.. ဒါဟာ ဆရာ၀န္တေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာ္ကားနိမ့္ခ်တာမဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္ကုိ အမွန္အတုိင္း ထုတ္ေဖာ္ျပသဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။




လူသားတုိင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလထုတ္ သရဖူမဂၢဇင္း အမွတ္ ၁၄၅ မွ ေအာ္ပီက်ယ္ရဲ့ ကာတြန္း







မွတ္ခ်က္ ။ ။ က်ေနာ္ ၾကိဳက္လြန္းသျဖင့္ အမွတ္တရ သိမ္းထားရန္ဒီေနရာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။


လူသားတုိင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလထုတ္ သရဖူမဂၢဇင္း အမွတ္ ၁၄၅ မွ ေအာ္ပီက်ယ္ရဲ့ ကာတြန္း







မွတ္ခ်က္ ။ ။ က်ေနာ္ ၾကိဳက္လြန္းသျဖင့္ အမွတ္တရ သိမ္းထားရန္ဒီေနရာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။


လူသားတုိင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

ဘ၀မွာ လူျဖစ္ၾကရတယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ျမင့္ျမတ္လွပါတယ္။ လူလုိ႕ ေျပာလုိက္ရင္ ပခုံးႏွစ္ဖက္ၾကားက ဦးေခါင္းထြက္တတ္တဲ့၊ မ်က္စိ ႏွစ္လုံး၊ ပါးစပ္တေပါက္ စသည္ျဖင့္ လူေတြရဲ႕ပုံပန္းကုိ ခန္႕မွန္းမိၾကမွာပါပဲ။ ဒါေတြမဲ့ လူေတြရဲ႕ စိတ္ကုိ ခန္႕မွန္းတတ္ဖုိ႕ၾကဖုိ႕ေတာ့ အေတာ္ကုိ မလြယ္တဲ့ ကိစၥတခုပါပဲ။ က်ေနာ္လဲ လူေတြထဲက လူသားတေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူေတြက်င့္တဲ့ စရုိက္မ်ိဳးစုံရွိပါတယ္။ လူေလာကမွာ ရွင္သန္ဖုိ႕ဆုိတာ အျမဲတမ္း ရုိးသားေနဖုိ႕က အေရးၾကီးတဲ့ အေျခခံအခ်က္တခုလုိ႕ ေျပာမယ္ဆုိ လူတုိင္းလက္ခံၾကမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းက ရုိးသားတဲ့ စကားလုံးေလးရဲ႕ အနက္အတုိင္း လုိက္ျပီး ေနထုိင္က်င့္ၾကံဖုိ႕ကေတာ့ မလြယ္လွပါဘူး။

တခါတေလ အဆင့္အတန္းေတြ ကြာျခားလြန္းတဲ့ လူေတြၾကားမွာေနရတာမ်ားလာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ရြာက လူေတြကုိ အရမ္းသတိရ၊ သနားမိပါတယ္။ လူတုိင္းအေနနဲ႕ ဘ၀တခုကုိ ျပီးျပည့္စုံစြာ ျဖတ္သန္းသင့္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ဘ၀ရဲ႕ အေျခခံအက်ဆုံးေသာ လုိအပ္ခ်က္ေလးေတြသာ ျပည့္စုံေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ မိသားစုအိမ္ေလးေတြကုိ လူတုိင္း ဖန္တီးေပးႏုိင္ၾကမယ္လုိ႕ က်ေနာ္ကေတာ့ ယုံၾကည္ေနမိတာပါပဲ။ ဒီလုိ အေျခခံၾကတဲ့ လုိအပ္ခ်က္ေတြဟာ ဘာေတြလဲ.... အဓိက ေရ၊မီးပါပဲ။ ဒီလုိ ေရ၊မီးျပည့္စုံစြာ ရွိေနမယ္ဆုိရင္ ျပည္ပက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမဲ့လူေတြ တေျဖးေျဖး တုိးလာမယ္။ ဒါဆုိရင္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႕ စီးပြားေရး အနဲနဲ႕အမ်ားဆုိသလုိ အရင္ကထက္ ပုိမိုုေခ်ာင္လာမယ္ ေနာက္တဆင့္ ထပ္တက္ရရင္ျဖင့္ တေျဖးေျဖး ေကာင္းမြန္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ ဓေလ့စရုိက္ တနည္းအားျဖင့္ လူသားျခင္း လူလုိသိတတ္လာမယ္ ခုိးယူဆုိးသြမ္းမူေတြ တေျဖးေျဖးေလွ်ာ့လာမယ္လုိ႕ က်ေနာ္တဦးတေယာက္ထဲအေနနဲ႕ ျမင္မိပါတယ္။

ပထမဆုံး က်ေနာ္ကုိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာသမားမ်ားကုိ ခြင့္လြတ္ၾကဖုိ႕ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ဒီလုိျပင္ပမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတာ အမ်ားစုက ရသင့္ရထုိက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ မရတတ္ပါဘူး။ ဒါဟာဘာေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိက ညံ့ဖ်င္းလုိ႕ပါပဲ။ ဘယ္သူကုိမွ အျပစ္မတင္သင့္ပါဘူး။ ဟုိအရင္ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ဆရာ၊ဆရာမေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ။ သူတုိ႕ရဲ႕ ပညာျဖန္႕ေ၀မူေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ ဒီအဆင့္ထိ တက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယခု လက္ရွိအေျခအေနကုိ ျပန္ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္......

က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ညီေလးတေယာက္ဟာ ပထမတန္းတက္ေနတာပါ။ လစဥ္ စာေမးပြဲဆုိတာေတြကုိလဲ ေကာင္းေကာင္းေျဖဆုိႏုိင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕အဆင့္က ၾကည့္လုိက္ရင္ျဖင့္ ေနာက္ဆုံးေလးနားက မတက္လာပါဘူးတဲ့ မိဘေတြက ဆရာမကုိ သြားေတြ႕ဆုံျပီး ေဆြးေႏြးေတာ့ ဆရာမေျပာသာတခြန္းထဲပါပဲ သူ႕ဆီ က်ဴရွင္ထားပါတဲ့ဗ်ာ.. ဒါဟာ ဆရာမတေယာက္အေနနဲ႕ ျဖစ္သင့္၏၊ လုပ္သင့္သည္ဟု သင္ေကာထင္ထားသလား။ က်ေနာ္တုိ႕ငယ္စဥ္ကဆုိ က်ဴရွင္ဆုိတာ မရွိခဲ့၊ အတန္းငယ္စဥ္ကဆုိ တခ်ိဳ႕ဆရာမေတြက အခမဲ့ ပညာသင္ေပးၾကရသည္။ မိဘေတြက သားသမီးေတြကုိ အားလပ္ခ်ိန္ေလးတြင္ သင္ေပးတတ္သည္။ ခုေနာက္ပုိင္း ေခတ္ကာလေတြ တေျဖးေျဖး ေျပာင္းလဲလာေတာ့ အားလုံးသိတဲ့အတုိင္း မိသားစု၀မ္းေရးအတြက္ အိမ္ရွိလူအကုန္ စီးပြားရွာေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိ၏သားသမီးေတြရဲ႕ တာ၀န္ေတြကုိ လစ္ဟင္မူေတြ ရွိလာတတ္ပါတယ္။ ဟုိအရင္က်ေနာ္တုိ႕ ဖတ္ဖူးတဲ့ ပုဇဥ္းရင္ကြဲ ရင္ဘာေၾကာင့္ကြဲ ရသလဲဆုိတဲ့ ပုံျပင္ထဲကလုိပါပဲ တဆင့္ျပီးတဆင့္ အဓိက အေျခခံအက်ဆုံး ျပႆနာရဲ႕တရားခံကုိ ရွာလုိက္ေတာ့ ရုိးအီေနျပီးျဖစ္တဲ့ ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးပဲ ေတြ႕ၾကရတာပါပဲ။ နဲနဲေလးမ်ား ပုိျပီးအေကာင္းျမင္စြာ
စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့ရင္ျဖင့္........


မွတ္ခ်က္။ ။ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

ဘ၀မွာ လူျဖစ္ၾကရတယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ျမင့္ျမတ္လွပါတယ္။ လူလုိ႕ ေျပာလုိက္ရင္ ပခုံးႏွစ္ဖက္ၾကားက ဦးေခါင္းထြက္တတ္တဲ့၊ မ်က္စိ ႏွစ္လုံး၊ ပါးစပ္တေပါက္ စသည္ျဖင့္ လူေတြရဲ႕ပုံပန္းကုိ ခန္႕မွန္းမိၾကမွာပါပဲ။ ဒါေတြမဲ့ လူေတြရဲ႕ စိတ္ကုိ ခန္႕မွန္းတတ္ဖုိ႕ၾကဖုိ႕ေတာ့ အေတာ္ကုိ မလြယ္တဲ့ ကိစၥတခုပါပဲ။ က်ေနာ္လဲ လူေတြထဲက လူသားတေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူေတြက်င့္တဲ့ စရုိက္မ်ိဳးစုံရွိပါတယ္။ လူေလာကမွာ ရွင္သန္ဖုိ႕ဆုိတာ အျမဲတမ္း ရုိးသားေနဖုိ႕က အေရးၾကီးတဲ့ အေျခခံအခ်က္တခုလုိ႕ ေျပာမယ္ဆုိ လူတုိင္းလက္ခံၾကမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းက ရုိးသားတဲ့ စကားလုံးေလးရဲ႕ အနက္အတုိင္း လုိက္ျပီး ေနထုိင္က်င့္ၾကံဖုိ႕ကေတာ့ မလြယ္လွပါဘူး။

တခါတေလ အဆင့္အတန္းေတြ ကြာျခားလြန္းတဲ့ လူေတြၾကားမွာေနရတာမ်ားလာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ရြာက လူေတြကုိ အရမ္းသတိရ၊ သနားမိပါတယ္။ လူတုိင္းအေနနဲ႕ ဘ၀တခုကုိ ျပီးျပည့္စုံစြာ ျဖတ္သန္းသင့္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ဘ၀ရဲ႕ အေျခခံအက်ဆုံးေသာ လုိအပ္ခ်က္ေလးေတြသာ ျပည့္စုံေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ မိသားစုအိမ္ေလးေတြကုိ လူတုိင္း ဖန္တီးေပးႏုိင္ၾကမယ္လုိ႕ က်ေနာ္ကေတာ့ ယုံၾကည္ေနမိတာပါပဲ။ ဒီလုိ အေျခခံၾကတဲ့ လုိအပ္ခ်က္ေတြဟာ ဘာေတြလဲ.... အဓိက ေရ၊မီးပါပဲ။ ဒီလုိ ေရ၊မီးျပည့္စုံစြာ ရွိေနမယ္ဆုိရင္ ျပည္ပက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမဲ့လူေတြ တေျဖးေျဖး တုိးလာမယ္။ ဒါဆုိရင္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႕ စီးပြားေရး အနဲနဲ႕အမ်ားဆုိသလုိ အရင္ကထက္ ပုိမိုုေခ်ာင္လာမယ္ ေနာက္တဆင့္ ထပ္တက္ရရင္ျဖင့္ တေျဖးေျဖး ေကာင္းမြန္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ ဓေလ့စရုိက္ တနည္းအားျဖင့္ လူသားျခင္း လူလုိသိတတ္လာမယ္ ခုိးယူဆုိးသြမ္းမူေတြ တေျဖးေျဖးေလွ်ာ့လာမယ္လုိ႕ က်ေနာ္တဦးတေယာက္ထဲအေနနဲ႕ ျမင္မိပါတယ္။

ပထမဆုံး က်ေနာ္ကုိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာသမားမ်ားကုိ ခြင့္လြတ္ၾကဖုိ႕ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ဒီလုိျပင္ပမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတာ အမ်ားစုက ရသင့္ရထုိက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ မရတတ္ပါဘူး။ ဒါဟာဘာေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိက ညံ့ဖ်င္းလုိ႕ပါပဲ။ ဘယ္သူကုိမွ အျပစ္မတင္သင့္ပါဘူး။ ဟုိအရင္ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ဆရာ၊ဆရာမေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ။ သူတုိ႕ရဲ႕ ပညာျဖန္႕ေ၀မူေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ ဒီအဆင့္ထိ တက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယခု လက္ရွိအေျခအေနကုိ ျပန္ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္......

က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ညီေလးတေယာက္ဟာ ပထမတန္းတက္ေနတာပါ။ လစဥ္ စာေမးပြဲဆုိတာေတြကုိလဲ ေကာင္းေကာင္းေျဖဆုိႏုိင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕အဆင့္က ၾကည့္လုိက္ရင္ျဖင့္ ေနာက္ဆုံးေလးနားက မတက္လာပါဘူးတဲ့ မိဘေတြက ဆရာမကုိ သြားေတြ႕ဆုံျပီး ေဆြးေႏြးေတာ့ ဆရာမေျပာသာတခြန္းထဲပါပဲ သူ႕ဆီ က်ဴရွင္ထားပါတဲ့ဗ်ာ.. ဒါဟာ ဆရာမတေယာက္အေနနဲ႕ ျဖစ္သင့္၏၊ လုပ္သင့္သည္ဟု သင္ေကာထင္ထားသလား။ က်ေနာ္တုိ႕ငယ္စဥ္ကဆုိ က်ဴရွင္ဆုိတာ မရွိခဲ့၊ အတန္းငယ္စဥ္ကဆုိ တခ်ိဳ႕ဆရာမေတြက အခမဲ့ ပညာသင္ေပးၾကရသည္။ မိဘေတြက သားသမီးေတြကုိ အားလပ္ခ်ိန္ေလးတြင္ သင္ေပးတတ္သည္။ ခုေနာက္ပုိင္း ေခတ္ကာလေတြ တေျဖးေျဖး ေျပာင္းလဲလာေတာ့ အားလုံးသိတဲ့အတုိင္း မိသားစု၀မ္းေရးအတြက္ အိမ္ရွိလူအကုန္ စီးပြားရွာေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိ၏သားသမီးေတြရဲ႕ တာ၀န္ေတြကုိ လစ္ဟင္မူေတြ ရွိလာတတ္ပါတယ္။ ဟုိအရင္က်ေနာ္တုိ႕ ဖတ္ဖူးတဲ့ ပုဇဥ္းရင္ကြဲ ရင္ဘာေၾကာင့္ကြဲ ရသလဲဆုိတဲ့ ပုံျပင္ထဲကလုိပါပဲ တဆင့္ျပီးတဆင့္ အဓိက အေျခခံအက်ဆုံး ျပႆနာရဲ႕တရားခံကုိ ရွာလုိက္ေတာ့ ရုိးအီေနျပီးျဖစ္တဲ့ ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးပဲ ေတြ႕ၾကရတာပါပဲ။ နဲနဲေလးမ်ား ပုိျပီးအေကာင္းျမင္စြာ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့ရင္ျဖင့္........


မွတ္ခ်က္။ ။ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကုိ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲ က်ေနာ္သိပ္သိခ်င္သည္။ ျမန္မာေတြဟုဆုိလုိက္လုိ႕ ဗမာဆုိတာနဲ႕ကုိ သြားမေရာေစခ်င္။ ျမန္မာျပည္မွာေမြးျပီး ျမန္မာျပည္မွာၾကီး ျမန္မာေရေသာက္လာသည္ကုိ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမန္မာဟု ေခၚဆုိခ်င္သည္။ အခုလဲ က်ေနာ္သိခ်င္ေသာအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ခန္႕မွန္းအားျဖင့္ သိလုိက္ရသျဖင့္ က်ေနာ္၀မ္းသာသည္။ ေက်နပ္သည္။ အားရသည္။ နားရႈပ္သြားလားမိတ္ေဆြ လြန္ခဲ့တဲ့လက က်ေနာ္ ဘေလာ့ရဲ႕ေဘးတြင့္ စစ္တမ္းတခုလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုိ႕တုိင္းျပည္(အမိေျမ) လြတ္လပ္ရင္ သင္ဘာလုပ္မလဲဆုိျပီးေပါ့ အားလုံးကုိ ေျဖဆုိသူေပါင္း (၄၃)ေယာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ထဲကမွ အားလုံးနီးပါး (၄၁)ေယာက္က ကုိယ့္ေမြးရပ္ေျမ၊ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကုိ ျပန္ၾကပါ့မယ္တဲ့... က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါေလးကုိၾကည့္ျပီး ၀မ္းသာေနမိတယ္။ တကယ့္ကုိေက်နပ္တယ္.....

ေနာက္တခုက.... ခုတေလာ စဥ္းစားေနမိတာေလးေတြ ရွိတယ္။ ဘာလုိ႕မ်ား လူေတြ ငါဆုိတဲ့အတၱကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားခ်င္ရသလဲမသိပါဘူး။ တကယ္တမ္း လူဆုိတာ ေသသြားရင္ ဘာမွ မရသလုိ ကုိယ္ျမင္တဲ့အေတြး၊ အယူအဆေတြဟာလဲ မွန္သလား မွားသလား ဘယ္လုိမွမသိဘူးမလား။ ဒီေတာ့ ကုိယ္မွန္ရင္ ကုိယ္လုပ္ေပါ့.. ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္အယူအဆကုိ တယူသန္ ငါပဲမွန္တယ္ဆုိျပီး လုိက္လုပ္ေနလုိ႕ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ တုိးတက္ဖုိ႕ရာမျမင္မိပါဘူး။ ဆုိလုိတာက က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ျပန္သုံးသပ္ဖုိ႕ေတာ့ လုိေနပါျပီ။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ နစ္နာေအာင္ လုပ္မယ္၊ တေယာက္ကုိ မေက်နပ္ရင္ အဲ့ဒီတေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ပ်က္သြားဖုိ႕ ဘာေတြ စေတးရစေတးရ လုပ္ရဲတယ္ လုပ္ရက္တယ္။ ဒါေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြမွာ အမ်ားဆုံးေတြ႕ရတာပါ။ ျမန္မာနဲ႕မဆုိင္ဘူး လူေတြ ခံယူတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ပဲဆုိင္တယ္ဆုိျပီးေတာ့ လာျပန္ျငင္းမယ္ဆုိလဲ က်ေနာ္မွာအေျဖတခုပဲ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြရဲ႕စိတ္ဓါတ္ကုိက အဖက္ဖက္က ခြ်တ္ျခံဳက်ေနပါျပီ။

ခုလဲၾကည့္ေလ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ဒီဘေလာ့စာမ်က္ေတြေပၚတက္ျပီး ရန္ေတြျဖစ္ေနၾကတာ တကယ္တမ္း ရွက္ဖုိ႕ေတာင္ ေကာင္းပါတယ္။ အရင္ပုိစ့္မွာေရးသလုိေပါ့ သာမာန္ မသိေသးတဲ့ အင္တာနက္သုံးသူေတြအဖုိ႕ ဘေလာ့ဂါဆုိတာ ဒီလုိ တဦးနဲတဦး ရန္ေစာင္းေနၾကတယ္လုိ႕ ျမင္သြားေတာ့မွာ မလြဲပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ျပႆနာက ဘာမွ အေရးတယူလုပ္ရမဲ့ ကိစၥမဟုတ္။ ဒီဘေလာ့ေလာကေပၚမွာ စာေပကုိ စာေပလုိ႕ခံယူျပီး အျမတ္တႏုိးခုန္မင္တဲ့လူစုေတြ ရွိသလုိ၊ အေပ်ာ္တမ္း စိတ္ခံစားခ်က္ေလးေတြ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေလးေတြကုိ ေဖာ္ျပခ်င္ရုံတတ္တတ္ စာေရးသားၾကသည့္ လူစု ဟူ၍ အဖြဲ႕ေတြ ရွိေနသည္သာ ျဖစ္သည္။ ဒါကုိ က်ေနာ္တုိ႕ေသခ်ာ ညိႈႏႈိင္းအေျဖရွာလွ်င္ အေျဖသည္ အလြယ္ေလးသာ။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ... ငါ သာသည္ အမွန္ဟုသာ တစြတ္ထုိး ခံယူထားသည္ဆုိပါက အေျဖသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ရေတာ့မည္မဟုတ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ဘေလာ့ေလာကေပၚမွ အုပ္စု (၂)ခုကုိ က်ေနာ္ အျမင္နဲက က်ေနာ္ရွင္းျပခ်င္သည္။က်ေနာ့္ခံယူခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မိမိကုိယ္ မိမိ ဘေလာ့ဂါတေယာက္လုိ႕ မခံယူထားသလုိ က်ေနာ္သည္လဲ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြ မေရးတတ္ပါ။ ထုိေၾကာင့္ က်ေနာ္ပုိစ့္မ်ားတြင္ က်ေနာ့္ကုိ က်ေနာ္သုံးႏႈန္းမည္ဆုိပါက ဘေလာ့ဂါဆုိသူမ်ားဟု အမ်ားဆုံး သုံးႏႈန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ဒီဘေလာ့ေပၚတြင္ စာေရးသည့္ အခ်က္မ်ားစြာ ရွိသည္။

၁) သာမန္ အေပ်ာ္တမ္း ေရးသားသူမ်ား

အေပ်ာ္တမ္းေရးသားသူတုိ႕သည္ သူတုိ႕ရဲ႕ တုိင္းျပည္၊ မိသားစုကုိလြမ္းသည္။ ဒီအတြက္ သူတုိ႕အလြမ္းစာေတြ ေရးသည္။ ကဗ်ာေတြတင္သည္။ အားလုံးေသာစာေတြသည္ စာေပေလာကအတြက္ တန္း၀င္ျဖစ္သည္ဟု တခါမွ မေတြးဖူးေပ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႕ေပ်ာ္ၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း.. သူတု

က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကုိ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲ က်ေနာ္သိပ္သိခ်င္သည္။ ျမန္မာေတြဟုဆုိလုိက္လုိ႕ ဗမာဆုိတာနဲ႕ကုိ သြားမေရာေစခ်င္။ ျမန္မာျပည္မွာေမြးျပီး ျမန္မာျပည္မွာၾကီး ျမန္မာေရေသာက္လာသည္ကုိ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမန္မာဟု ေခၚဆုိခ်င္သည္။ အခုလဲ က်ေနာ္သိခ်င္ေသာအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ခန္႕မွန္းအားျဖင့္ သိလုိက္ရသျဖင့္ က်ေနာ္၀မ္းသာသည္။ ေက်နပ္သည္။ အားရသည္။ နားရႈပ္သြားလားမိတ္ေဆြ လြန္ခဲ့တဲ့လက က်ေနာ္ ဘေလာ့ရဲ႕ေဘးတြင့္ စစ္တမ္းတခုလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုိ႕တုိင္းျပည္(အမိေျမ) လြတ္လပ္ရင္ သင္ဘာလုပ္မလဲဆုိျပီးေပါ့ အားလုံးကုိ ေျဖဆုိသူေပါင္း (၄၃)ေယာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ထဲကမွ အားလုံးနီးပါး (၄၁)ေယာက္က ကုိယ့္ေမြးရပ္ေျမ၊ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကုိ ျပန္ၾကပါ့မယ္တဲ့... က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါေလးကုိၾကည့္ျပီး ၀မ္းသာေနမိတယ္။ တကယ့္ကုိေက်နပ္တယ္.....

ေနာက္တခုက.... ခုတေလာ စဥ္းစားေနမိတာေလးေတြ ရွိတယ္။ ဘာလုိ႕မ်ား လူေတြ ငါဆုိတဲ့အတၱကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားခ်င္ရသလဲမသိပါဘူး။ တကယ္တမ္း လူဆုိတာ ေသသြားရင္ ဘာမွ မရသလုိ ကုိယ္ျမင္တဲ့အေတြး၊ အယူအဆေတြဟာလဲ မွန္သလား မွားသလား ဘယ္လုိမွမသိဘူးမလား။ ဒီေတာ့ ကုိယ္မွန္ရင္ ကုိယ္လုပ္ေပါ့.. ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္အယူအဆကုိ တယူသန္ ငါပဲမွန္တယ္ဆုိျပီး လုိက္လုပ္ေနလုိ႕ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ တုိးတက္ဖုိ႕ရာမျမင္မိပါဘူး။ ဆုိလုိတာက က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ျပန္သုံးသပ္ဖုိ႕ေတာ့ လုိေနပါျပီ။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ နစ္နာေအာင္ လုပ္မယ္၊ တေယာက္ကုိ မေက်နပ္ရင္ အဲ့ဒီတေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ပ်က္သြားဖုိ႕ ဘာေတြ စေတးရစေတးရ လုပ္ရဲတယ္ လုပ္ရက္တယ္။ ဒါေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြမွာ အမ်ားဆုံးေတြ႕ရတာပါ။ ျမန္မာနဲ႕မဆုိင္ဘူး လူေတြ ခံယူတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ပဲဆုိင္တယ္ဆုိျပီးေတာ့ လာျပန္ျငင္းမယ္ဆုိလဲ က်ေနာ္မွာအေျဖတခုပဲ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြရဲ႕စိတ္ဓါတ္ကုိက အဖက္ဖက္က ခြ်တ္ျခံဳက်ေနပါျပီ။

ခုလဲၾကည့္ေလ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ဒီဘေလာ့စာမ်က္ေတြေပၚတက္ျပီး ရန္ေတြျဖစ္ေနၾကတာ တကယ္တမ္း ရွက္ဖုိ႕ေတာင္ ေကာင္းပါတယ္။ အရင္ပုိစ့္မွာေရးသလုိေပါ့ သာမာန္ မသိေသးတဲ့ အင္တာနက္သုံးသူေတြအဖုိ႕ ဘေလာ့ဂါဆုိတာ ဒီလုိ တဦးနဲတဦး ရန္ေစာင္းေနၾကတယ္လုိ႕ ျမင္သြားေတာ့မွာ မလြဲပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ျပႆနာက ဘာမွ အေရးတယူလုပ္ရမဲ့ ကိစၥမဟုတ္။ ဒီဘေလာ့ေလာကေပၚမွာ စာေပကုိ စာေပလုိ႕ခံယူျပီး အျမတ္တႏုိးခုန္မင္တဲ့လူစုေတြ ရွိသလုိ၊ အေပ်ာ္တမ္း စိတ္ခံစားခ်က္ေလးေတြ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေလးေတြကုိ ေဖာ္ျပခ်င္ရုံတတ္တတ္ စာေရးသားၾကသည့္ လူစု ဟူ၍ အဖြဲ႕ေတြ ရွိေနသည္သာ ျဖစ္သည္။ ဒါကုိ က်ေနာ္တုိ႕ေသခ်ာ ညိႈႏႈိင္းအေျဖရွာလွ်င္ အေျဖသည္ အလြယ္ေလးသာ။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ... ငါ သာသည္ အမွန္ဟုသာ တစြတ္ထုိး ခံယူထားသည္ဆုိပါက အေျဖသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ရေတာ့မည္မဟုတ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ဘေလာ့ေလာကေပၚမွ အုပ္စု (၂)ခုကုိ က်ေနာ္ အျမင္နဲက က်ေနာ္ရွင္းျပခ်င္သည္။က်ေနာ့္ခံယူခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မိမိကုိယ္ မိမိ ဘေလာ့ဂါတေယာက္လုိ႕ မခံယူထားသလုိ က်ေနာ္သည္လဲ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြ မေရးတတ္ပါ။ ထုိေၾကာင့္ က်ေနာ္ပုိစ့္မ်ားတြင္ က်ေနာ့္ကုိ က်ေနာ္သုံးႏႈန္းမည္ဆုိပါက ဘေလာ့ဂါဆုိသူမ်ားဟု အမ်ားဆုံး သုံးႏႈန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ဒီဘေလာ့ေပၚတြင္ စာေရးသည့္ အခ်က္မ်ားစြာ ရွိသည္။

၁) သာမန္ အေပ်ာ္တမ္း ေရးသားသူမ်ား

အေပ်ာ္တမ္းေရးသားသူတုိ႕သည္ သူတုိ႕ရဲ႕ တုိင္းျပည္၊ မိသားစုကုိလြမ္းသည္။ ဒီအတြက္ သူတုိ႕အလြမ္းစာေတြ ေရးသည္။ ကဗ်ာေတြတင္သည္။ အားလုံးေသာစာေတြသည္ စာေပေလာကအတြက္ တန္း၀င္ျဖစ္သည္ဟု တခါမွ မေတြးဖူးေပ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႕ေပ်ာ္ၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း.. သူတုိ႕လုိ အမိေျမ၊ မိသားစုကုိလြမ္းေနသူမ်ားက သူတုိ႕၏ ခံစားခ်က္မ်ားကုိ ၀င္ေရာက္ ခံစားေပးသည္။ စာေရးသားသူကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံး အလြမ္းေတြ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ သူတုိ႕ႏွစ္သိမ့္ေပးသည္။ အဓိကအားျဖင့္ သာမန္ေရးသားသူမ်ားသည္ စိတ္၏ေစစားရာ၊ လက္ရွိစိတ္ထဲတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာအရာမ်ားကုိ ဦးစားေပး ေဖာ္ျပတတ္သည္။ ဥပမာ အသဲကြဲေနသူတေယာက္အတြက္ အသဲကြဲ ကဗ်ာေတြ၊ အိမ္လြမ္းေနရင္လဲ လြမ္းတဲ့အေၾကာင္းေလးေတြ .... စသည္ျဖင့္ ဒါေတြသာ မ်ားေနေပမည္။ အဓိက သူတုိ႕သည္ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ပုိမုိခင္တြယ္သူမ်ား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ စာလာဖတ္သည္ ျပီးရင္ ေကာမန္႕ေပးသည္။ တခါတေလ စာကုိေသခ်ာေတာင္ မဖတ္ အေပၚယံေလး ဖတ္ျပီး ေကာမန္႕ေပးတတ္သည္။ ဒါကုိ သူတုိ႕ အျပစ္မျမင္။ သူတုိ႕လုိခ်င္သည္မွာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အျပန္အလွန္ ရင္းႏွီးမူ အထီးက်န္ဆန္မူကုိ မလုိခ်င္သည္သာ ျဖစ္ေပသည္။


(၂) စာေပေကာင္းမ်ားကုိ ျမတ္ႏုိးသူ....

ဤအဖြဲ႕ကေတာ့ အေပၚကအဖြဲ႕ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဖက္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ နံပါတ္ (၂)အဖြဲ႕သည္ စာေရးသူမ်ား တနည္းအားျဖင့္ ဘေလာ့ေပၚတြင္ စာေရးျပီးဆုိကတည္းက စာေပကုိေလးစားရမည္သာျဖစ္သည္။ သူတုိ႕၏ စိတ္ထဲတြင္ ယခုတေလာ ျမင္ေနရေသာ စာေပမ်ားကုိ အားမလုိ အားမရျဖစ္ေနေပမည္။ စာဖတ္ပရိသတ္ကုိ အနဲႏွင့္ အမ်ားဆုိသလုိ ထိခုိက္သည္ဟု သူတုိ႕ျမင္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း... သူတုိ႕သည္က စာေပကုိ ပရုိဆန္စြာ ျမတ္ႏုိးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သူတုိ႕သည္ သာမန္ကာလွ်ံကာေပးသြားတဲ့ ေကာမန္႕မ်ားကို အလိုမရွိ၊ သူတုိ႕ေရးသားေသာ စာေပကုိ သူတုိ႕ ျမတ္ႏုိးသည္ထက္ စဖတ္သူ ပရိသတ္ကုိ ေလးစားသည္။ ဤသည္သာျဖစ္ေပသည္။



တကယ္တမ္း ဤ အုပ္စု (၁) နဲ႕ (၂)သည္ အားလုံးကုိ အျပဳသေဘာေဆာင္ေနပါသည္။ အားလုံးသည္ စာေကာင္းေပေကာင္း ျဖစ္သည္ဟု ေရးသားသူတုိင္းက ခံယူမည္သာျဖစ္ေပသည္။ မည္သူမွ် စာဖတ္ပရိသတ္ ျငိဳျငင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ ပုိစ့္တခုမွ် က်ေနာ္လက္ရွိ အသုိင္းအ၀ုိင္းထဲတြင္ ယခုထိမရွိေသးေပ။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ နားလည္မူလြဲေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါေစဟု က်ေနာ္ကေတာ့ ၾကိတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္။

အေရးၾကီးသည္က က်ေနာ္တုိ႕ဘေလာ့ေပၚမွာ စာေကာင္းေပေကာင္းဆုိသည္ကုိ ဘယ္လုိ အတုိင္းအတာနဲ႕ တုိင္းတာသလဲ။ ဒါသည္လဲ အေရးၾကီးေပသည္။ က်ေနာ္တုိ႕သုံးေနတဲ့ ဘေလာ့ဆုိသည္မွာ ဂ်ီေမးအေကာင့္တခုရွိလွ်င္ ဘေလာ့ဆုိတာကုိ တခုထက္မကလုပ္ႏုိင္ေပသည္။ အားလုံးသည္ တကယ္တမ္း နာမည္အရင္းေတြနဲ႕ေကာ ေရးသားေနသည္လား။ အေယာက္ ၁၀၀ မွာ ၉၀ေက်ာ္သည္ နစ္နိမ္း (နာမည္၀ွက္)ေတြနဲ႕သာ ေရးသားၾကေပသည္။ ဘယ္သူမွလဲ အမည္ရင္းကုိ ေဖာ္ျပ၀ံ့သည္ စိတ္ရွိမည္မဟုတ္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ အင္တာနက္ဆုိသည္မွာ လိမ္ညာမူေတြနဲ႕ ျပည့္ေနေသာေၾကာင့္ဆုိသည့္ က်ေနာ္တုိ႕၏ အျမင္က်ဥ္းမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ့္ရဲ႕ ပါစင္နယ္ကုိ မသိေစခ်င္၍လဲ ျဖစ္ေပမည္။ က်ေနာ္တုိ႕သည္ တကယ္တမ္း အျပင္မွာ ဒီလူကုိျမင္ဖူးဖုိ႕ မဆုိနဲ႕ ဘေလာ့ေပၚမွာေတာင္ ေတြ႕ဖုိ႕ဆုိတာ သိပ္ေသခ်ာသည္မဟုတ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူတေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကုိ ဘယ္လုိေပါင္းစည္းမလဲ အေပၚယံေတြသာေကာင္းေနသည့္ လူဆုိလွ်င္ေကာ.. ဆုိလုိခ်က္က စာေကာင္းေပေကာင္းမ်ားကုိ ေရးသားသင့္သည္မွာမွန္ေပသည္ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ဘယ္လုိစာေတြကုိ စာေပစာေကာင္းဟု စံႏႈန္းထားမလဲ... တကယ္တမ္း စာေပစာေကာင္းေတြမွ ေရးသားရမည္ဆုိလွ်င္ေတာ့ က်ေနာ္သည္လဲ က်ေနာ့္ဘေလာ့ကုိ ပိတ္ရရုံသာ ရွိေပေတာ့မည္။ က်ေနာ္ခံယူထားသည္မွာ က်ေနာ္တခါမွ စာေပစာေကာင္းမ်ား မေရးထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ဒီထက္မက ၾကိဳးစားခ်င္ေသးသည္။ ဒါဆုိလွ်င္ အေပၚက နံပါတ္(၂) အဖြဲ႕အေနနဲ႕ က်ေနာ္၏ ၾကိဳးစားမူကုိ မၾကိဳဆုိေတာ့ဘူးလား.. ဘေလာ့ဆုိတာကုိ တကယ့္အျပင္မွာ စာေရးဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသာ ေရးသားရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းသည္လား.. ဒါဆုိရင္ေတာ့ ျမန္မာဘေလာ့ သိန္းဂဏာန္းေက်ာ္မွသည္ ဆယ္ဂဏာန္းသုိ႕ ျပန္ေရာက္သြားေပမည္။

ပရိသတ္အၾကိဳက္လုိက္ျပီး စာေကာင္းေပေကာင္းမ်ားကုိ ေရးသားရမည္ဆုိေတာ့လဲ က်ေနာ္တုိ႕တြင္ ပရိသတ္က မရွိေပ။ တကယ္တမ္း စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားသည္ အေပၚယံသာမ်ားေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။ တကယ္စာေကာင္းေပေကာင္မ်ား ေရးသားသူမ်ား၏ ဘေလာ့မ်ားတြင္ေတာင္ ေပးသြားေသာေကာမန္႕မ်ားသည္ လူကုိခင္၍ ျဖစ္ေစ၊ အေပၚယံဖတ္ျပီး ျဖစ္ေစ ေပးသြားတတ္သည္ကား မ်ားေပသည္။ တကယ္ေတာ့ ဘေလာ့ေလာကတြင္ အျဖစ္သင့္ဆုံးေသာ အရာမ်ားသည္ကားးးးးးး...

၁) သင့္ျမတ္စြာေရးသားသူတုိင္းကုိ ၾကိဳဆုိပါ။ (ပရိသတ္၊ အခ်င္းခ်င္း တဦးကုိတဦး ရန္ေစာင္းျခင္းမဟုတ္လွ်င္ ၾကိဳဆုိသင့္ပါသည္။)
၂) စာေကာင္းေပေကာင္းမဟုတ္လဲ တခ်ိန္တြင္ သူ၏လက္မွ အဖုိးတန္စာေပေကာင္းမ်ား ထြက္လာႏုိင္ေပသည္။
၃) ဘေလာ့ဂါဆုိသူေတြ အခ်င္းခ်င္းသည္လဲ အေပၚယံ ေကာမန္႕ေပးျခင္းထက္ ေရးသားထားတဲ့စာေပကုိ ေသခ်ာဖတ္ျပီး လုိအပ္ခ်က္ေတြ၊ ပုိလြန္ျခင္းေတြကုိ မွ်တစြာ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားဖုိ႕ လုိေနပါတယ္။
သာမာန္ခင္မင္ခ်င္ရင္ေတာ့ စီပုံးမွာတာ ေရးသားသင့္ပါသည္။
၄) စီပုံးမထားေသာ ဘေလာ့မ်ားအေနနဲ႕ စီပုံးကုိ ထားသင့္ေပသည္။ ဒါမွ ေကာမန္႕နဲ႕ စီပုံးမေရာေသာအခါ အျမင္ရႈပ္ျပီး စိတ္အခန္႕မသင့္ျခင္း မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး
၅) ေရးျခင္းသာေရးမယ္ မလာခ်င္မလာနဲ႕လုိ႕ မေျပာဆုိပါနဲ႕..


တကယ္တမ္း က်ေနာ္စဥ္းစားေနတယ္။ ပရိသတ္ေတြအၾကိဳက္လုိက္လုပ္ရစတမ္းဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ဘေလာ့ကင္း (စာေရးသားျခင္းကုိရပ္ျပီး) Porn ဆုိဒ္ေတြေထာင္ ေၾကာ္ျငာေပးျပီး လုပ္စားၾကရေအာင္လား ဒါဆုိ က်ေနာ္တုိ႕ ပုိက္ဆံလဲ ပုိရလာမယ္ သူေဌးလဲျဖစ္တာျမန္မယ္ေနာ့္ ပရိသတ္လဲ အၾကိဳက္ေပါ့ အဟားဟား တကယ္တမ္း စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအေနနဲ႕က သူတုိ႕အတြက္ ေကာင္းသည္ကုိယူျပီး မေကာင္းသည္မ်ားကုိ ေက်ာ္သြားတတ္မည္ဆုိလွ်င္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕အတြက္ အတုိင္းထက္အလြန္ ၀မ္းသာစရာသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ တကယ္ေတာ့ ဘေလာ့ေရးသားသူတုိင္းသည္ ပုိက္ဆံမရ အခ်ိန္ကုန္ခံျပီးေတာ့ စိတ္ခံစားမူေလးေတြ၊ ၀ါသနာေလးေတြကုိ အေျခခံျပီး ေရးသားေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ အားလုံးကုိ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ရန္မေစာင္းၾကပဲ လူေလာကအတြက္ ရွိသင့္တဲ့ ဘေလာ့ေလးေတြဆုိရင္ေတာ့ အားလုံးပဲ ၀ုိင္း၀န္းျပီး ၾကိဳဆုိမယ္ဆုိ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ....


မွတ္ခ်က္။ ။ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။

အခ်ိန္ေတြက တေျဖးေျဖးနဲ႕ ကုန္ဆုံးခဲ့ျပန္ျပီ။ ေမြးရပ္ေျမေပၚ ေျခမခ်မိတာလဲ ႏွစ္ေပါင္းကအေတာ္ၾကာခဲ့ျပန္ေလျပီ။ ယခုေတာ့ အရင္ေမြးရပ္ေျမမွာေပ်ာ္ခဲ့ရသလုိ အကုန္လုံးစိတ္အလြမ္းမေျပႏုိင္ေပမဲ့ အတတ္ႏုိင္ဆုံး စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့သည့္ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမ မွ အဖြဲ႕သားေတြ၏ ေစတနာ အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕အလြမ္းေတြ အနဲနဲ႕အမ်ားဆုိသလုိ ေျပေပ်ာက္ခဲ့ရပါတယ္။ တကယ့္ကုိ ရင္ထဲကေန လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးပါ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမ မွ အဖြဲ႕သားမ်ားခင္ဗ်ာ... တကယ္တမ္း ဒီႏွစ္က အရင္ႏွစ္ေတြကနဲ႕မတူ အားလုံး စိတ္ပင္ပန္း၊ လူပင္ပန္းနဲ႕ ၾကိဳးစားျပီး မရရေအာင္လုပ္ေပးခဲ့ရတာကုိလဲ အျမဲသတိတရ ရွိေနမွာပါ။

ပထမဆုံး ေက်းဇူးတင္ခ်င္တာကေတာ့ ဒီႏွစ္မွာ အင္တာနက္အခက္အခဲေတြၾကားကေန မရမက ညတုိင္း အပင္ပန္းခံ လုပ္ေပးတဲ့ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမမွ ကုိေက်ာ္စြာ၊ နာမည္မသိလုိက္ရတဲ့ ကင္မရာရုိက္ေပးတဲ့ ညီအကုိမ်ား၊ အင္တာနက္လုိင္းစီစဥ္ေပးတဲ့ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ ကြန္ျပဴတာပညာရွင္မ်ားအသင္းနွင့္ အဖက္ဖက္မွ ကူညီေသာလူမ်ားအားလုံးကုိ က်ေနာ္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ဒီႏွစ္ေလးဟာ ေပ်ာ္စရာေတြ ရခဲ့တယ္ဆုိေပမဲ့ မႏွစ္ကအေပ်ာ္ေလာက္ က်ေနာ့္ရင္ထဲကုိ မေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့ပါဘူး။ ဒါဟာဘာလဲဆုိေတာ့ စီပုံးကလူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြပါ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာၾကမယ္ဆုိ ကုိေက်ာ္စြာက စီပုံးကုိ မထားခ်င္ပါဘူး မလုိလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လာမွာစုိးလုိ႕႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံမူေၾကာင့္ ကုိေက်ာ္စြာအေနနဲ႕ စီပုံးကုိ မျဖဳတ္ပဲ ထားေပးခဲ့ပါတယ္။ ေက်းဇူးထပ္တင္ပါတယ္ ကုိေက်ာ္စြာေရ..

မႏွစ္က အေပ်ာ္ေတြဟာ လူတေယာက္ျခင္းစီရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကုိျပသေပးသလုိ အမိေျမကုိလြမ္းတဲ့စိတ္ေလးေတြကုိလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျဖသိမ့္မူေပးႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ စီပုံးကုိ ၀င္လာတာနဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ၾကိဳဆုိမူေတြ၊ ခ်စ္စရာအေခၚအေ၀ၚေလးေတြနဲ႕ ေတာင္ေပၚေျမကုိ တကယ့္အျပင္မွာေရာက္သြားသလုိပါပဲ။ တကယ့္ကုိ အမွတ္တရ ရွိေနမိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ကေတာ့ အေပၚယံ အလာပ သလာပေတြ ေျပာဆုိေနျပီးေတာ့ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ သမီးရည္းစားေျပာေနသလုိလုိ၊ မဆုိင္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ဥပမာ ေဘာလုံးအသင္းအေၾကာင္းေတြ ေျပာဆုိေနတာေတြ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရပါတယ္။ တခါတေလမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး မုိက္ရုိင္းတဲ့ အဆဲအဆုိေတြလဲ ပါလာတတ္ပါတယ္။ ေစတနာနဲ႕ ေထာက္ျပ၊၀င္ေျပာေပးတဲ့လူကုိလဲ အမုန္းပြားေနတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ အလြန္မွ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ ဒုတိယေန႕မွာ ၀င္လာျပီး ေပါက္တတ္ကရ ေျပာသြားတဲ့လူေတြ ဒီစာေလးကုိ ဖတ္မိရင္ျဖင့္ ကုိယ့္ဟာကုိ အရွက္တရား ရသြားမယ္လုိ႕ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

အမ်ားသူငါ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ့္ေၾကာင့္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ၀မ္းနဲဖုိ႕ေကာင္းသလဲဆုိတာ သူတုိ႕ေတြ မေတြးမိဘူးလားမသိပါဘူး။ သူတုိ႕ဘယ္ကလာတယ္ ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ ဘယ္မွာဘာပညာေတြ သင္ေနတယ္ဆုိ က်ေနာ္သိပါတယ္။ ဒီေလာက္ ပညာေကာင္းေတြ သင္ၾကားေနရပါလ်က္နဲ႕ ဘာလုိ႕ ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေလးကုိ ေမြးျမဴေနၾကလဲ ၊ မျပင္ႏုိင္ၾကလဲ က်ေနာ္မစဥ္းစားတတ္ပါဘူး။ လူတဦးတေယာက္ေၾကာင့္ ငါးခုံးမတေကာင္ေၾကာင့္ တေလွလုံးပုတ္တယ္ ဆုိတဲ့ စကားပုံအတုိင္းပဲ အားလုံးကုိ ထိခုိင္နစ္နာေစပါတယ္။ ဒါဟာလူ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္း၊ ဘာသာတရား စသည့္အခ်က္ေတြနဲ႕ မဆုိင္ပါဘူး။ စိတ္ဓါတ္ပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ စိတ္ဓါတ္က ရွိသင့္ရွိထုိက္တာထက္ကုိ ေအာက္က်ေနတာပါ။

ဒီအတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမမွ စီစဥ္တဲ့

အခ်ိန္ေတြက တေျဖးေျဖးနဲ႕ ကုန္ဆုံးခဲ့ျပန္ျပီ။ ေမြးရပ္ေျမေပၚ ေျခမခ်မိတာလဲ ႏွစ္ေပါင္းကအေတာ္ၾကာခဲ့ျပန္ေလျပီ။ ယခုေတာ့ အရင္ေမြးရပ္ေျမမွာေပ်ာ္ခဲ့ရသလုိ အကုန္လုံးစိတ္အလြမ္းမေျပႏုိင္ေပမဲ့ အတတ္ႏုိင္ဆုံး စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့သည့္ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမ မွ အဖြဲ႕သားေတြ၏ ေစတနာ အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕အလြမ္းေတြ အနဲနဲ႕အမ်ားဆုိသလုိ ေျပေပ်ာက္ခဲ့ရပါတယ္။ တကယ့္ကုိ ရင္ထဲကေန လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးပါ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမ မွ အဖြဲ႕သားမ်ားခင္ဗ်ာ... တကယ္တမ္း ဒီႏွစ္က အရင္ႏွစ္ေတြကနဲ႕မတူ အားလုံး စိတ္ပင္ပန္း၊ လူပင္ပန္းနဲ႕ ၾကိဳးစားျပီး မရရေအာင္လုပ္ေပးခဲ့ရတာကုိလဲ အျမဲသတိတရ ရွိေနမွာပါ။

ပထမဆုံး ေက်းဇူးတင္ခ်င္တာကေတာ့ ဒီႏွစ္မွာ အင္တာနက္အခက္အခဲေတြၾကားကေန မရမက ညတုိင္း အပင္ပန္းခံ လုပ္ေပးတဲ့ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမမွ ကုိေက်ာ္စြာ၊ နာမည္မသိလုိက္ရတဲ့ ကင္မရာရုိက္ေပးတဲ့ ညီအကုိမ်ား၊ အင္တာနက္လုိင္းစီစဥ္ေပးတဲ့ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ ကြန္ျပဴတာပညာရွင္မ်ားအသင္းနွင့္ အဖက္ဖက္မွ ကူညီေသာလူမ်ားအားလုံးကုိ က်ေနာ္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ဒီႏွစ္ေလးဟာ ေပ်ာ္စရာေတြ ရခဲ့တယ္ဆုိေပမဲ့ မႏွစ္ကအေပ်ာ္ေလာက္ က်ေနာ့္ရင္ထဲကုိ မေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့ပါဘူး။ ဒါဟာဘာလဲဆုိေတာ့ စီပုံးကလူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြပါ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာၾကမယ္ဆုိ ကုိေက်ာ္စြာက စီပုံးကုိ မထားခ်င္ပါဘူး မလုိလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လာမွာစုိးလုိ႕႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံမူေၾကာင့္ ကုိေက်ာ္စြာအေနနဲ႕ စီပုံးကုိ မျဖဳတ္ပဲ ထားေပးခဲ့ပါတယ္။ ေက်းဇူးထပ္တင္ပါတယ္ ကုိေက်ာ္စြာေရ..

မႏွစ္က အေပ်ာ္ေတြဟာ လူတေယာက္ျခင္းစီရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကုိျပသေပးသလုိ အမိေျမကုိလြမ္းတဲ့စိတ္ေလးေတြကုိလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျဖသိမ့္မူေပးႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ စီပုံးကုိ ၀င္လာတာနဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ၾကိဳဆုိမူေတြ၊ ခ်စ္စရာအေခၚအေ၀ၚေလးေတြနဲ႕ ေတာင္ေပၚေျမကုိ တကယ့္အျပင္မွာေရာက္သြားသလုိပါပဲ။ တကယ့္ကုိ အမွတ္တရ ရွိေနမိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ကေတာ့ အေပၚယံ အလာပ သလာပေတြ ေျပာဆုိေနျပီးေတာ့ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ သမီးရည္းစားေျပာေနသလုိလုိ၊ မဆုိင္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ဥပမာ ေဘာလုံးအသင္းအေၾကာင္းေတြ ေျပာဆုိေနတာေတြ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရပါတယ္။ တခါတေလမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး မုိက္ရုိင္းတဲ့ အဆဲအဆုိေတြလဲ ပါလာတတ္ပါတယ္။ ေစတနာနဲ႕ ေထာက္ျပ၊၀င္ေျပာေပးတဲ့လူကုိလဲ အမုန္းပြားေနတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ အလြန္မွ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ ဒုတိယေန႕မွာ ၀င္လာျပီး ေပါက္တတ္ကရ ေျပာသြားတဲ့လူေတြ ဒီစာေလးကုိ ဖတ္မိရင္ျဖင့္ ကုိယ့္ဟာကုိ အရွက္တရား ရသြားမယ္လုိ႕ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

အမ်ားသူငါ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ့္ေၾကာင့္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ၀မ္းနဲဖုိ႕ေကာင္းသလဲဆုိတာ သူတုိ႕ေတြ မေတြးမိဘူးလားမသိပါဘူး။ သူတုိ႕ဘယ္ကလာတယ္ ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ ဘယ္မွာဘာပညာေတြ သင္ေနတယ္ဆုိ က်ေနာ္သိပါတယ္။ ဒီေလာက္ ပညာေကာင္းေတြ သင္ၾကားေနရပါလ်က္နဲ႕ ဘာလုိ႕ ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေလးကုိ ေမြးျမဴေနၾကလဲ ၊ မျပင္ႏုိင္ၾကလဲ က်ေနာ္မစဥ္းစားတတ္ပါဘူး။ လူတဦးတေယာက္ေၾကာင့္ ငါးခုံးမတေကာင္ေၾကာင့္ တေလွလုံးပုတ္တယ္ ဆုိတဲ့ စကားပုံအတုိင္းပဲ အားလုံးကုိ ထိခုိင္နစ္နာေစပါတယ္။ ဒါဟာလူ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္း၊ ဘာသာတရား စသည့္အခ်က္ေတြနဲ႕ မဆုိင္ပါဘူး။ စိတ္ဓါတ္ပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ စိတ္ဓါတ္က ရွိသင့္ရွိထုိက္တာထက္ကုိ ေအာက္က်ေနတာပါ။

ဒီအတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမမွ စီစဥ္တဲ့ ပြဲေလးကေတာ့ ပ်က္စီးသြားျခင္းမရွိပါဘူး။ ေတာင္ၾကီးခ်ယ္ရီေျမမွ အက္မင္မ်ားကုိလဲ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္နွစ္မ်ားမွာလဲ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ေကာင္းမြန္တဲ့ ရလာဒ္ေတြနဲ႕ ျပန္လည္ ေတြ႕ဆုံႏုိင္ဦးမယ္လုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ အမွတ္တရေပါ့ ကဗ်ာရယ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး စပ္မိစပ္ရာ စပ္လုိက္ပါတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာလဲ ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဒီလုိ ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္။