ကုိရီႏုိ ရဲ႕ တက္ဂ္ေၾကြးေလးပါ။ ဆုနဲ႕ စူး တဲ့.. း) ကုိရီႏုိ က သူ႕ Tag ေၾကြးေတြကုိ လုိက္ေတာင္းေနေတာ့ ေရးစရာမရွိလဲ မေရးခ်င္လုိ႕ မရေအာင္ ဘေလာ့ေပၚမွာ အေၾကြးစာရင္းတင္ေတာ့ ေရးလုိက္ပါတယ္။ ကုိရီႏုိေရ အကုိေျပာတဲ့ ဆု နဲ႕ စူးဆုိတာ ဆုိင္လားမဆုိင္လား၊ ဟုတ္လားမဟုတ္လား ကုိယ္တုိင္တာ စဥ္းစားေပေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္ေတာ့ ေရးခ်လုိက္ျပီ း).....
က်ေနာ္ဘ၀မွာ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိရေလာက္ေအာင္ ငယ္စဥ္က မထူးခြ်န္ခဲ့ပါဘူး။ ေပၚကုန္ပါျပီဗ်ာ.. တကယ္ေျပာတာ က်ေနာ္ငယ္စဥ္က အတန္းထဲမွာ စာေတာ္တဲ့ လူစာရင္းထဲမွာ မပါခဲ့ပါဘူး။ စာမေတာ္လုိ႕ စာအညံ့ၾကီးလားဆုိေတာ့လဲ အဲေလာက္ထဲ မညံ့ပါဘူး (ကုိယ့္ဟာကုိ ျပန္သုံးသပ္တာပါ) အတန္းထဲမွာ စာေမးပြဲေျဖရင္ေတာ့ ေအာင္ေနတာပါပဲ။ တခါတေလ က်တာကလြဲလုိ႕ေပါ့ း).. ဒီေတာ့ ငယ္စဥ္က ဆုရခဲ့ဖူးတာ မရွိပါဘူး။ ၃ တန္းႏွစ္တုန္းေလာက္ကထင္တယ္ ေက်ာင္းပြဲတခုမွ မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာ သီခ်င္းေလးေတြ ရြတ္ဆုိတဲ့ ျပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ ဒုတိယဆု တခါ ခ်ိိတ္ဖူးတယ္။ ဒါဟာ ပညာေရးဖက္မွာ အရမ္းထူးခြ်န္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ဆုတခုပါပဲ။
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ဆုရလာဒ္ေတြ မရွိသလုိ ရင္နဲ႕ခံစားျပီး ေနာင္တရေနရမဲ့ စူးဒါဏ္ရာေတြလဲ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ့္က အေပါင္းအသင္းကုိ ခင္မင္တတ္သလုိ စိတ္လဲ ရွည္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ရုံတန္ရုံ အေပါင္းအသင္းေတြ ရန္ျဖစ္တယ္ ကြဲတယ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ အခ်ိန္တန္လုိ႕ ခြဲသြားရတာေလးေတြေတာ့ ရွိစဲျမဲပါ။ က်ေနာ္ယုံၾကည္ေနတာ တခုေတာ့ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ငယ္စဥ္က အတန္းေဖာ္ေတြ အားလုံး အရြယ္ေရာက္လာလုိ႕ အားလုံးမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္လုပ္ငန္းေတြ ကုိယ္စီနဲ႕ ေအာင္ျမင္ေနၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူေတြကေတာ့ ဘယ္အတန္းတုန္းကအေဖာ္လဲ က်ေနာ္မမွတ္မိပါဘူး။ မွတ္ဥာဏ္က အဲလုိေကာင္းတာမ်ိဳးပါ။ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ရရ အရင္းႏွီးဆုံး ခင္မင္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားစြာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ဦးေႏွာက္ထဲမွာ လုံး၀မေမ့ႏုိင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေရတြက္ၾကည့္မယ္ဆုိ က်ေနာ္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕တင္ ေရတြက္လုိ႕ ရပါတယ္။
က်ေနာ္ေမြးရပ္ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးမွာ အထက္တန္းထိေနခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အထက္တန္းေလာက္ေရာက္မွ ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေတာ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီး မွတ္မိေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ အခင္မင္ရဆုံး သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ဒီမွာ ေရးသားဖူးပါတယ္။ အျမဲတမ္း ဘ၀မွာ မေမ့ႏုိင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အျဖစ္ေလးေတြပါ။ က်ေနာ္မွာေက်ာင္းသားဘ၀က ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အသက္ေလးလဲ ရလာရင္ က်ေနာ္တုိ႕ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေလးေတြ စုံစုံညီညီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္တုိ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာသမားေတြကုိ ေလးစားစြာနဲ႕ ကန္ေတာ့ခ်င္မိပါတယ္။ ဒီစိတ္ကူးေလးကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္လဲ က်ေနာ္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။
ေလးစားလ်က္ ေတာင္ေပၚသား
ဟီးဟီး
ReplyDeleteအဲလိုေတာ္တယ္ဆိုတာ ထင္ေတာ့ထင္သား
ခုေတာ့ ပိုေသခ်ာသြားတာေပါ့ :P
Hi..same to me.:D
ReplyDeleteCheers..
၈ ေယာက္ေျမွာက္ ေက်းဇူးတင္ျခင္းခံ၇ပါတယ္ ညီေရ။
ReplyDeleteခုလို အကိုအေပၚမွာ အသိအမွတ္ျပဳေပးတဲ့
အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကြာ။
ညီေလးရဲ႕ အစီအစဥ္ေလးကေကာင္းတယ္ ညီ။
ေက်းဇူးထပ္တင္ပါတယ္ကြာ။
ကိုရီနို
လုပ္လိုက္ေလၾကာသလားလို ့
ReplyDeleteေတာင္ၾကီးေရာက္ရင္ လွမ္းေခၚလိုက္ သိလား
အေျပးေလးလွမ္းလာမယ္
ဖတ္တယ္ဗ်။ =)
ReplyDeleteစိန္စိန္ ကေရာ
ReplyDeleteေမ့လို႔ရတဲ့ သူလား
လံုးဝ မေမ့ႏိုင္မဲ့သူလားး
ရွင္းရွင္းေၿပာပါလားး...
ရွင္းရွင္းေၿပာပါလား... အိုသိပ္စိတ္ညစ္တယ္....
ခ်စ္တဲ့
ဖိုးစိန္
ကုိယ္ေတာ္တာ လူသိကုန္ၿပီဗ်ဳိ၊႕
ReplyDeleteဒီေလာက္ ေတာ္ေၾကာင္းၾကြားတာကိုက ေတာ္ေနတာ :) တူေတာ္ေမာင္အစား ၾကီးေဒၚ ဂုဏ္ယူသြားတယ္။
ReplyDelete