က်ေနာ္တုိ႕ အသက္အရြယ္အေနအထားရ က်ေနာ္တုိ႕ဘ၀မွာ ပန္းမ်ိဳးစုံကုိ ၾကဳံဆုံခဲ့ၾကဖူးေပမည္။ ရနံ႕ေမႊးၾကိဳင္ေသာပန္းေလးမ်ားကုိလဲ ေတြ႕ခဲ့ဖူးၾကသလုိ လူအမ်ားအလယ္တြင္ မတင့္တယ္ေသာ ပန္းတခ်ိဳ႕ကုိလဲ ျမင္ဖူးခဲ့ၾကဖူးေပမည္။ ဘ၀မွာ လူသားတုိင္းသည္ အျပည့္စုံဆုံးဆုိေသာ အရာမ်ားကုိသာ ပုိင္ဆုိင္လုိၾကတာပါ။ထုိေၾကာင့္ လူေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အနံ႕ေလးေမႊးၾကိဳင္ေသာ စံပါယ္ပန္း၊ အဆင္လွပေသာ ႏွင္းဆီပန္းေလးမ်ားကုိ ပုိမုိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ေပသည္။ က်ေနာ္သည္လဲ လူသားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ပန္းပြင့္ေလးမ်ားနွင့္ ထိေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေနာ္ ပန္းေလးမ်ားကုိ မၾကိဳက္ႏွစ္သက္လွေပ.. က်ေနာ္တုိ႕ျမိဳ႕ေလးမွာ ပြင့္တတ္တဲ့ ပန္းေလးေတြက ပန္းဥယ်ာဥ္ျမိဳ႕လုိ တင္စားထားတဲ့ေမျမိဳ႕ေလာက္မဟုတ္ေပမဲ့ ပန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပြင့္တတ္ၾကပါတယ္။ အလွေသြးၾကြယ္ေနတတ္တဲ့ ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြ၊ စံပါယ္ပန္းေလးေတြ၊ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြဟာ သူရာသီနဲ႕သူ အလွျပိဳင္ေနၾကတာပါပဲ။

တကယ္တမ္း ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးတုန္းက သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဇီ၀ေဗဒပညာရပ္သေဘာအရဆုိ အပင္ေလးေတြဟာလဲ အသက္ရွင္ေနထုိင္ေနၾကတာပါပဲ။ သူတုိ႕ေလးေတြလဲ အသက္ရႈတဲ့ လုပ္ငန္း၊ ၾကီးထြားတယ္၊ မ်ိဳးပြားဖုိ႕လဲ လုပ္ေဆာင္ၾကတာပါပဲ။ တကယ္လုိ႕မ်ား က်ေနာ္တုိ႕ေတြသာ ပန္းေလးေတြကုိ ပ်ိဳးေထာင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ေဆာင္ၾကမလဲ။ ဘယ္ဥယ်ာဥ္မႈးတုိင္းကမွေတာ့ ကုိယ့္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ပန္းေလးေတြကုိ တပါးသူအလြယ္တကူ ခူးဆြတ္လုိ႕ရေအာင္ ဒီအတုိင္းမပစ္ထားပါဘူး။ အကာအကြယ္ေလးေတြေပးၾကမွာမလႊဲဧကန္ပါပဲ။ ပန္းဆုိတာ သူရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႕ သူရွိခဲ့ၾကတာပါ။ ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြဆုိလဲ ကုိယ့္ရဲ႕ အဆူးေလးေတြနဲ႕ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ကာကြယ္တတ္ၾကျပန္ပါတယ္။

ပန္းဆုိတဲ့သေဘာက အခ်ိန္္တန္ရင္ ညႈိးႏြမ္းသြားၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲ့လုိမညႈိးႏြမ္းခင္ေလးမွာ အဖူးအပြင့္အခုိင္အမာနဲ႕ အလွၾကြယ္စုံ ပြင့္ေ၀သင့္ပါတယ္။ ပန္းပြင့္ေလးတပြင့္ ျဖစ္လာဖုိ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကလဲ အမ်ားသား။ အေျခခံ ေျမဆီေျမႏွစ္လဲ ေကာင္းရမယ္ လုိအပ္တဲ့ ေနျခည္စြမ္းအင္၊ ေရဓါတ္ေလးေတြလဲ ေပးေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ ဒီလုိမွမဟုတ္ပဲ ေလွာင္ရိပ္ေအာက္မွာ မိေနတဲ့ ပန္းကေလးေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာင္းမြန္စြာ ပြင့္လန္းႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ပန္းပြင့္ေလးလွလွပပ ျဖစ္လာဖုိ႕ ဘယ္သူမွာ တာ၀န္အရွိဆုံးလဲ လက္ညႈိးထုိးျပပါဆုိရင္ေတာ့ ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္ဆရာမွာသာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ တကယ္၍မ်ား ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္မႈးက ဘိန္းလုိအပင္မ်ားကုိ စိုက္ပ်ိဳးမိတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဆင္လွေပမဲ့ အႏၱရာယ္မ်ားလွတဲ့ ပန္းခင္းသာ ျဖစ္လာဖြယ္ရွိပါတယ္။ ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္မႈးရဲ႕ ဂရုမစုိက္တတ္မူေၾကာင္ပန္းကေလးေတြ ညႈိးႏြမ္းေနၾကပါတယ္။ ပြင့္အံ့ဆဲဆဲ ပန္းကေလးေတြကုိ ျပဳစုယုယမဲ့ ပန္းေတြကုိခ်စ္တတ္တဲ့ ပန္းဥယ်ာဥ္မႈးမရွိပါဘူး။ ဒီအတြက္ပန္းကေလးေတြ မ်က္ႏွာငယ္ေနၾကရွာပါတယ္။ တကယ္၍ ဒီပန္းကေလးေတြဟာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ပန္းပြင့္တပြင့္ျဖစ္လာမယ္လုိ႕ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ....

တခါတရံမွာ က်ေနာ္တုိ႕လဲ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္အေနနဲ႕ ဆင္တူလွပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕လုပ္ရပ္ေလးေတြမွာ အမွားအယြင္းမ်ားစြာနဲ႕ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕စိတ္ထဲမွာ လုိခ်င္ေနတာက အေကာင္းမြန္ဆုံးပန္းေလးေတြပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕လုပ္ေဆာင္မိတာက အပ်ိဳးမတတ္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးတေယာက္လုိပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ အဆိပ္ပင္ကုိ ပုိမိုရွင္သန္လာေအာင္ ေရေလာင္းေပးေနမိသလုိပါပဲ။ ဒီအတြက္ တခါတရံ ကုိယ့္ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းဟာ ဆူးခင္းတဲ့ လမ္းျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စိတ္အားမငယ္ပဲ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းကုိလဲ ရဲ၀ံ့စြာ ေလွ်ာက္လမ္းႏုိင္ဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။ ပန္းေလးေတြ ခင္းထားေပးတဲ့ လွပတဲ့ ပန္းခင္းလမ္းေလးဆုိလဲ သာသာယာယာ ေက်ေက်နပ္နပ္ကုိ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရမွာပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕လူသားတုိင္း လွပတဲ့ပန္းခင္းေလးေတြ ပ်ိဳးေပးႏုိင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးေကာင္းေလး ျဖစ္ပါေစလုိ႕ က်ေနာ္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။


*** ကုိရြာသားေလး Tag တဲ့ပုိစ့္ေလးပါ။ သူကေရးခုိင္းေစခ်င္တာက တမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕။ ခုတေလာ အာရုံက ဘယ္ေတြေရာက္ေရာက္သြားလဲ မသိပါဘူး။ ျပန္ျပီး ေသခ်ာဆင္ျခင္ရဦးမယ္ အဟီးးး အကုိေရ ေရးေတာ့ ေရးလုိက္တယ္ဗ်ာ... မွားသြားရင္ ခြင့္လြတ္ေတာ့ဗ်ိဳ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕