အခ်ိန္ေတြ တႏွစ္ျပီး တႏွစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပန္ေပါ့.. ဘာလုိလုိနဲ႕ သူေလးနဲ႕ မေတြ႕တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကုိၾကာေနေရာေပါ့
အခုလုိ အခ်ိန္မွာဆုိ သူေလး တစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေနရွာေတာ့မယ္ေလ.. သူေလးကုိ ဘယ္သူမွာ ဂရုစိုက္မွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး က်ေနာ္အိမ္သားေတြအားလုံးကေတာ့ သူေလးရွိတယ္လုိ႕ကုိ ထင္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ... တခါတေလေတာ့ သူေလးကုိ လြမ္းေနမိတယ္ဗ်ာ ဒီလုိေတာင္ၾကီးေဆာင္းတြင္း ေရာက္ရင္ ပုိလုိေတာင္သတိရေသးတယ္ မနက္ေစာေစာ သူေလးနဲ႕ အတူတူသြားတယ္.. သူေလးနဲ႕ ကစားတယ္ေလ.. က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ သူေလးကုိ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္မရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ သူေလးနားလာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ... ေန႕လည္ေရာက္ျပီးဆုိရင္ေတာ့ သူေလးကုိ က်ေနာ္တုိ႕အနားေပးပါတယ္.. သူေလးကေတာ့ မနားခ်င္ပါဘူး သူက က်ေနာ္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ေလးေတြကုိေတာင္သာယာတတ္ေနျပီေလ..

မွတ္မွတ္ရရ သူေလးက်ေနာ္ဆီေရာက္လာတာက က်ေနာ္ (၉)တန္းေအာင္တဲ့ႏွစ္ေပါ့.. အဲမွာ အေမက သူေလးကို က်ေနာ္အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးလုိက္တာ က်ေနာ္အရမ္း၀မ္းသာတာေပါ့ဗ်ာ... ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္ သူေလးနဲ႕ သြားအတူ လာအတူေပါ့.. က်ေနာ္ (၁၀)တန္းေရာက္ေတာ့ သူေလးဒဏ္ရာ ရဘူးတယ္ဗ်.. က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမွတ္မထင္ လုပ္ရက္ေၾကာင့္ေပါ့. က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းကုိ ေတာ္ေတာ္ကုိ စိတ္ဆုိးသြားဘူးတယ္.. သူေလးကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ခံႏုိင္ရည္ရွိပါတယ္ေပါ့... ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ သူကုိကုသတဲ့ ေနရာေလးကုိ ေခၚသြားျပီး ကုသလုိက္ရပါတယ္.. အဲေနာက္ပုိင္းသူေလးက ေဒါင္ေဒါင္ကုိ ျမည္လုိ႕ပါပဲဗ်ာ.. က်ေနာ္တုိ႕ (၁၀)တန္း မနက္ေစာေစာ က်ဴရွင္သြားရင္ သူေလးကုိေခၚသြားတယ္။ က်ဴရွင္ျပီးတာနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ သူေလးနဲ႕ အတူတူ ကစားၾကပါတယ္.. က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သူေလးတခါမွ စိတ္ဆုိးတယ္ ျငိဳျငင္တယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး....

ညေနေနေအးတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ျပီးဆုိ သူေလးကုိ ေခၚျပီး က်ေနာ္တုိ႕ေတြ သြားၾကျပန္ပါတယ္.. ညမိုးခ်ုဳပ္ေလာက္မွ ျပန္လာၾကပါတယ္.. သူေလးကေတာ့ သူကုိ ဒီေလာက္ ေခၚသြားတာေတာင္ နာက်င္ စိတ္ဆုိးတယ္ မရွိ... က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕ အတူတူေနရတာကုိပဲ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနေလရဲ႕ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့လဲ သူေလးတစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေနရွာေရာ့မယ္... ေခၚသူမရွိ ေခ်ာင္ထဲမွာ ၀ပ္ေနျပီး အထီးက်န္စြာ ေနရေနေလာက္ျပီေလာ.. လြမ္းတယ္ သူေလးရယ္.. က်ေနာ္ေျပာတဲ့ သူေလးကုိ သိလားဟင္... က်ေနာ္ရဲ႕ သူေလးဆုိတာကေတာ့




က်ေနာ္ရဲ႕ အျမတ္နုိးဆုံးနဲ႕ အခ်စ္ဆုံးေပါ့ ေဘာလုံးေလးပါ.. အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ..

အခ်ိန္ေတြ တႏွစ္ျပီး တႏွစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပန္ေပါ့.. ဘာလုိလုိနဲ႕ သူေလးနဲ႕ မေတြ႕တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကုိၾကာေနေရာေပါ့
အခုလုိ အခ်ိန္မွာဆုိ သူေလး တစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေနရွာေတာ့မယ္ေလ.. သူေလးကုိ ဘယ္သူမွာ ဂရုစိုက္မွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး က်ေနာ္အိမ္သားေတြအားလုံးကေတာ့ သူေလးရွိတယ္လုိ႕ကုိ ထင္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ... တခါတေလေတာ့ သူေလးကုိ လြမ္းေနမိတယ္ဗ်ာ ဒီလုိေတာင္ၾကီးေဆာင္းတြင္း ေရာက္ရင္ ပုိလုိေတာင္သတိရေသးတယ္ မနက္ေစာေစာ သူေလးနဲ႕ အတူတူသြားတယ္.. သူေလးနဲ႕ ကစားတယ္ေလ.. က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ သူေလးကုိ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္မရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ သူေလးနားလာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ... ေန႕လည္ေရာက္ျပီးဆုိရင္ေတာ့ သူေလးကုိ က်ေနာ္တုိ႕အနားေပးပါတယ္.. သူေလးကေတာ့ မနားခ်င္ပါဘူး သူက က်ေနာ္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ေလးေတြကုိေတာင္သာယာတတ္ေနျပီေလ..

မွတ္မွတ္ရရ သူေလးက်ေနာ္ဆီေရာက္လာတာက က်ေနာ္ (၉)တန္းေအာင္တဲ့ႏွစ္ေပါ့.. အဲမွာ အေမက သူေလးကို က်ေနာ္အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးလုိက္တာ က်ေနာ္အရမ္း၀မ္းသာတာေပါ့ဗ်ာ... ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္ သူေလးနဲ႕ သြားအတူ လာအတူေပါ့.. က်ေနာ္ (၁၀)တန္းေရာက္ေတာ့ သူေလးဒဏ္ရာ ရဘူးတယ္ဗ်.. က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမွတ္မထင္ လုပ္ရက္ေၾကာင့္ေပါ့. က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းကုိ ေတာ္ေတာ္ကုိ စိတ္ဆုိးသြားဘူးတယ္.. သူေလးကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ခံႏုိင္ရည္ရွိပါတယ္ေပါ့... ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ သူကုိကုသတဲ့ ေနရာေလးကုိ ေခၚသြားျပီး ကုသလုိက္ရပါတယ္.. အဲေနာက္ပုိင္းသူေလးက ေဒါင္ေဒါင္ကုိ ျမည္လုိ႕ပါပဲဗ်ာ.. က်ေနာ္တုိ႕ (၁၀)တန္း မနက္ေစာေစာ က်ဴရွင္သြားရင္ သူေလးကုိေခၚသြားတယ္။ က်ဴရွင္ျပီးတာနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ သူေလးနဲ႕ အတူတူ ကစားၾကပါတယ္.. က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သူေလးတခါမွ စိတ္ဆုိးတယ္ ျငိဳျငင္တယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး....

ညေနေနေအးတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ျပီးဆုိ သူေလးကုိ ေခၚျပီး က်ေနာ္တုိ႕ေတြ သြားၾကျပန္ပါတယ္.. ညမိုးခ်ုဳပ္ေလာက္မွ ျပန္လာၾကပါတယ္.. သူေလးကေတာ့ သူကုိ ဒီေလာက္ ေခၚသြားတာေတာင္ နာက်င္ စိတ္ဆုိးတယ္ မရွိ... က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕ အတူတူေနရတာကုိပဲ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနေလရဲ႕ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့လဲ သူေလးတစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေနရွာေရာ့မယ္... ေခၚသူမရွိ ေခ်ာင္ထဲမွာ ၀ပ္ေနျပီး အထီးက်န္စြာ ေနရေနေလာက္ျပီေလာ.. လြမ္းတယ္ သူေလးရယ္.. က်ေနာ္ေျပာတဲ့ သူေလးကုိ သိလားဟင္... က်ေနာ္ရဲ႕ သူေလးဆုိတာကေတာ့




က်ေနာ္ရဲ႕ အျမတ္နုိးဆုံးနဲ႕ အခ်စ္ဆုံးေပါ့ ေဘာလုံးေလးပါ.. အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ..

ကဲက်ေနာ္ အခုဘေလာ့ ျပန္လုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာပါျပန္ျပီ။ လူေတြ လူေတြ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားတာေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူးေနာ့္။ က်ေနာ္လဲမသြန္းသြန္းေျပာသလုိ ဘေလာ့ကုိ စိတ္ကုန္တဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲမသိ ဒီဘေလာ့ကုိ ေရးခ်င္စိတ္ကုန္သြားတယ္ဗ်ာ.. ဒါေၾကာင့္အလုပ္ကုိ အေၾကာင္းျပ မဘေလာ့ပဲေနၾကည့္တာ ဟီး ဒါေပမဲ့ ေနလုိ႕ မရပါဘူးဗ်ာ.. ဘေလာ့မလုပ္ေပမဲ့ ေမာင္နွမ ဘေလာ့ဂါေတြနားေတာင္ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္နဲ႕ အျမဲေရာက္ပါတယ္.. အခုေတာ့ ျပန္ဘေလာ့ပါမယ္.. က်ေနာ္ရဲ႕ညီအကုိလုိ ခင္ရတဲ့ ကုိညီေသြးလဲ ျပန္ေရာက္လာျပီဆုိေတာ့ က်ေနာ္လဲ ဘေလာ့ကုိ ျပန္လာခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

ပထမဆုံး က်ေနာ္ဘေလာ့ကုိ စြန္႕ခြါဖုိ႕ လုပ္မိတဲ့အတြက္လဲ ခ်စ္ဘေလာ့ဂါ ညီအကုိေမာင္နွမမ်ားကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ့္။ ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ္ဒီဘေလာ့မလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ေပးလာလည္တဲ့ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။


အခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ အမွတ္တရ ဓါတ္ပုံေတြတင္လုိက္ပါတယ္။
ဘာလုိုလုိနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ စင္ကာပူကုိေရာက္လာတာ (၁) ႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ပါျပီ။ ဒီ (၁) ႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္တြင္းမွာ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဘာေတြလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အလုပ္နဲ႔ အိမ္ ဒါနဲ႕ပဲ နွစ္ပါးသြားေနပါတယ္။ (၂၄.၁၀.၂၀၀၈) ဒီရက္ေလးကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ စင္ကာပူကုိေရာက္တဲ့ တနွစ္ျပည့္ေလးေပါ့။ ဒါနဲ႕ အမွတ္တရ ဓါတ္ပုံေလးေတြ တင္ထားပါတယ္..

ဒါေလးကေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕ လက္ေဆာင္ထုပ္ေလးေပါ့.......

ကဲက်ေနာ္ အခုဘေလာ့ ျပန္လုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာပါျပန္ျပီ။ လူေတြ လူေတြ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားတာေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူးေနာ့္။ က်ေနာ္လဲမသြန္းသြန္းေျပာသလုိ ဘေလာ့ကုိ စိတ္ကုန္တဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲမသိ ဒီဘေလာ့ကုိ ေရးခ်င္စိတ္ကုန္သြားတယ္ဗ်ာ.. ဒါေၾကာင့္အလုပ္ကုိ အေၾကာင္းျပ မဘေလာ့ပဲေနၾကည့္တာ ဟီး ဒါေပမဲ့ ေနလုိ႕ မရပါဘူးဗ်ာ.. ဘေလာ့မလုပ္ေပမဲ့ ေမာင္နွမ ဘေလာ့ဂါေတြနားေတာင္ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္နဲ႕ အျမဲေရာက္ပါတယ္.. အခုေတာ့ ျပန္ဘေလာ့ပါမယ္.. က်ေနာ္ရဲ႕ညီအကုိလုိ ခင္ရတဲ့ ကုိညီေသြးလဲ ျပန္ေရာက္လာျပီဆုိေတာ့ က်ေနာ္လဲ ဘေလာ့ကုိ ျပန္လာခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

ပထမဆုံး က်ေနာ္ဘေလာ့ကုိ စြန္႕ခြါဖုိ႕ လုပ္မိတဲ့အတြက္လဲ ခ်စ္ဘေလာ့ဂါ ညီအကုိေမာင္နွမမ်ားကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ့္။ ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ္ဒီဘေလာ့မလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ေပးလာလည္တဲ့ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။


အခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ အမွတ္တရ ဓါတ္ပုံေတြတင္လုိက္ပါတယ္။
ဘာလုိုလုိနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ စင္ကာပူကုိေရာက္လာတာ (၁) ႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ပါျပီ။ ဒီ (၁) ႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္တြင္းမွာ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဘာေတြလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အလုပ္နဲ႔ အိမ္ ဒါနဲ႕ပဲ နွစ္ပါးသြားေနပါတယ္။ (၂၄.၁၀.၂၀၀၈) ဒီရက္ေလးကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ စင္ကာပူကုိေရာက္တဲ့ တနွစ္ျပည့္ေလးေပါ့။ ဒါနဲ႕ အမွတ္တရ ဓါတ္ပုံေလးေတြ တင္ထားပါတယ္..

ဒါေလးကေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕ လက္ေဆာင္ထုပ္ေလးေပါ့.......

က်ေနာ္ အခုတေလာ အလုပ္မ်ားနဲ႕ နပမ္းလုံးေနရပါေသာေၾကာင့္ ဘေလာ့ဘက္မလွည့္ႏုိင္ေသးပါခင္ဗ်ာ..
လာလည္တဲ့ ညီအကို၊ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ့္.. အဆင္ေျပရင္ေတာ့ ျပန္လာပါ့မယ္..

Type rest of the post here

က်ေနာ္ အခုတေလာ အလုပ္မ်ားနဲ႕ နပမ္းလုံးေနရပါေသာေၾကာင့္ ဘေလာ့ဘက္မလွည့္ႏုိင္ေသးပါခင္ဗ်ာ..
လာလည္တဲ့ ညီအကို၊ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ့္.. အဆင္ေျပရင္ေတာ့ ျပန္လာပါ့မယ္..

Type rest of the post here

စားစရာမဲ့ ဘ၀ေတြပ်က္သုန္း
ဒီအတုိင္း လက္ပုိက္
ၾကည့္ေန၀ံ့သလား
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

သနားစရာ ဒီလူမမယ္ကေလးေတြ
ေမွ်ာ္လင့္လုိ႕ တမ္းတ
ဘယ္မွာလဲ သူတုိ႕မိဘ
ကဲ ကြ်န္ုပ္ တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

အဖုိးအဖြား သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြ
ေနစရာမရွိလမ္းေဘးမွာ ဒုကၡေရာက္စြာ
၀မ္းမီးျငိမ္းေအာင္္ ေတာင္းစားရရွာ
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ


ျပည္သူေတြ ေတာင့္တ
သာယာတဲ့ မိသားစုဘ၀
ဘယ္မွာလဲ အခုေတာ့
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

သက္လတ္လူငယ္ စိတ္ဓါတ္ပ်က္ျပား
ခုိးယူလုယွက္ လမး္ေဘးအိပ္ရ
ပညာမတတ္ ဆုိးေကာင္းေတြကို ဒြန္တြဲမရ
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

စားစရာမဲ့ ဘ၀ေတြပ်က္သုန္း
ဒီအတုိင္း လက္ပုိက္
ၾကည့္ေန၀ံ့သလား
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

သနားစရာ ဒီလူမမယ္ကေလးေတြ
ေမွ်ာ္လင့္လုိ႕ တမ္းတ
ဘယ္မွာလဲ သူတုိ႕မိဘ
ကဲ ကြ်န္ုပ္ တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

အဖုိးအဖြား သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြ
ေနစရာမရွိလမ္းေဘးမွာ ဒုကၡေရာက္စြာ
၀မ္းမီးျငိမ္းေအာင္္ ေတာင္းစားရရွာ
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ


ျပည္သူေတြ ေတာင့္တ
သာယာတဲ့ မိသားစုဘ၀
ဘယ္မွာလဲ အခုေတာ့
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

သက္လတ္လူငယ္ စိတ္ဓါတ္ပ်က္ျပား
ခုိးယူလုယွက္ လမး္ေဘးအိပ္ရ
ပညာမတတ္ ဆုိးေကာင္းေတြကို ဒြန္တြဲမရ
ကဲ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ ဘာလုပ္ၾကမလဲ

လမုိက္ည
ငါ ေရာက္ေနတဲ့ အရပ္တစ္ခုလုံး
အေမွာင္အတိနဲ႕ ဒါေပမဲ့
ငါ့ကုိ ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
လူတစ္ခ်ိဳ႕ တေနကုန္ ပင္ပန္းတာေတြကို
ေက်ာခုိင္းျပီး ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေနၾကတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ေစာရသူခုိးတုိ႕ အေမွာင္ကုိ အေဖာ္ျပဳလုိ႕
စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ခုိးယူေနတာကုိ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ညဥ့္ငွက္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ ၀မ္းစာအတြက္
လႈပ္ရွားေနခဲ့ရတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္…

လမုိက္ည
ရပ္ကြက္လူၾကီး တစ္ေယာက္
အေမွာင္ေနာက္ကြယ္မွာ မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ေရာင္စုံမီးလုံးေတြနဲ႕
၂၄ နာရီဖြင့္ထားတဲ့ ဆုိင္အခ်ိဳ႕
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
အရမး္ခ်စ္ၾကတယ္ဆုိတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္
လူမသိေအာင္္ ရန္ျဖစ္ေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
အေမွာင္ကုိအားကုိးလုိ႕
သမိီးရည္းစားေတြ ခ်ိန္းေတြ႕ေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ရထားတစင္းကေတာ့
ခုတ္ကာခုတ္ကာ ေမာင္းေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ဒီဘက္မွာ ဘယ္ေလာက္ေမွာင္ေနပါေစ
ကမာၻဟိုတဖက္မွာ အလင္းရွိတယ္ဆုိတာ
ငါ သိေနတယ္……

လမုိက္ည
ငါ ေရာက္ေနတဲ့ အရပ္တစ္ခုလုံး
အေမွာင္အတိနဲ႕ ဒါေပမဲ့
ငါ့ကုိ ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
လူတစ္ခ်ိဳ႕ တေနကုန္ ပင္ပန္းတာေတြကို
ေက်ာခုိင္းျပီး ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေနၾကတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ေစာရသူခုိးတုိ႕ အေမွာင္ကုိ အေဖာ္ျပဳလုိ႕
စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ခုိးယူေနတာကုိ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ညဥ့္ငွက္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ ၀မ္းစာအတြက္
လႈပ္ရွားေနခဲ့ရတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္…

လမုိက္ည
ရပ္ကြက္လူၾကီး တစ္ေယာက္
အေမွာင္ေနာက္ကြယ္မွာ မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ေရာင္စုံမီးလုံးေတြနဲ႕
၂၄ နာရီဖြင့္ထားတဲ့ ဆုိင္အခ်ိဳ႕
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
အရမး္ခ်စ္ၾကတယ္ဆုိတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္
လူမသိေအာင္္ ရန္ျဖစ္ေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
အေမွာင္ကုိအားကုိးလုိ႕
သမိီးရည္းစားေတြ ခ်ိန္းေတြ႕ေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ရထားတစင္းကေတာ့
ခုတ္ကာခုတ္ကာ ေမာင္းေနတာ
ငါ ျမင္ခဲ့တယ္….

လမုိက္ည
ဒီဘက္မွာ ဘယ္ေလာက္ေမွာင္ေနပါေစ
ကမာၻဟိုတဖက္မွာ အလင္းရွိတယ္ဆုိတာ
ငါ သိေနတယ္……

၁၆.၁၀.၂၀၀၈ ဆုိရင္ က်ေနာ္ရဲ႕ ကမာၻေျမၾကီးေပၚ လူသားရယ္လုိ႕ျဖစ္လာတဲ့ အသက္ ၂၄ နွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ေလးပါ။ ဘာလုိလုိနဲ႕ အသက္ေတြၾကီးလာလုိက္တာ ကုိယ္ဟာကုိယ္ေတာင္ မယုံႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနပါ့။ ဘာမွအရာမေရာက္ပဲ ႏွစ္ေပါင္း ၂၄ ႏွစ္ကုိေတာင္ ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ပါလားလုိ႕ တခါတေလ ေတြးမိပါရဲ႕။ ဒီလုိ ၂၄ ႏွစ္တာအတြင္းမွာ က်ေနာ္ ခ်စ္တဲ့ တုိင္းျပည္အတြက္၊ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ျမိဳ႕ေလးအတြက္ ျပီးေတာ့ မိသားစုအတြက္ က်ေနာ္ဘာေတြ လုပ္ႏုိင္ခဲ့သလဲ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္ အေမးအားလုံးအတြက္ အေျဖကေတာ့ တစ္ခုတည္းပါပဲ NO တဲ့။ ဒီလုိအေ၀းေရာက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႕ေလးမွာ ပထမဆုံး သတိရမိတာကေတာ့ အေမပါပဲ။ ေၾသာ္ အေမေတာင္ ဘာလုိလုိနဲ႕ အသက္ေတြၾကီးလာပါေကာလုိ႕ စဥ္းစားမိေသးတယ္ဗ်ာ..

ပထမဆုံး ေက်းဇူးတင္ရမွာေတာ့ အေမပါပဲ။ အေမကေတာ့ ဒီအခ်ိန္ က်ေနာ္မရွိတဲ့ ျမိဳ႕ေလးမွာ က်ေနာ္အတြက္ ဆုေတာင္းမူ တစ္ခုခုလုပ္ေပးေနေလာက္ျပီေပ့ါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အေမအတြက္ ဒီအရႊယ္ေရာက္ထိတုိင္ေအာင္ ဘာဆုိဘာမွ မယ္မယ္ရရမလုပ္ေပးႏုိင္ခဲ့ေသးပါဘူး။ မိဘေမတၱာဟာ ေတာ္ေတာ္ကုိ ၾကီးမားနက္ရႈိင္းမွန္း သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူဆုိတဲ့အမ်ိဳးဟာ ေနာင္တေတြကို ရင္၀ယ္ပုိက္ ေထြးေပြ႕ျပီးသား ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ေရွးလူၾကီးေတြေျပာခဲ့တာေပါ့ ခလုတ္ထိမွ အေမ့ကုိ တၾကတယ္တဲ့ေလ.. ဒါဟာ အမွန္ပါပဲ

ကုိယ္ရဲ႕ဘ၀မွာ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ အျဖစ္ေတြနဲ႕ ၾကံဳၾကိဳက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မိဘေတြရဲ႕ ေမတၱာကုိ ေမ့ေနတတ္ေပမဲ့ တကယ္တမ္း ဘ၀မွာ အခက္အခဲမ်ိဳးစုံနဲ႕ ၾကဳံေတြ႕လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘုရားနဲ႕ မိဘကလြဲရင္ ဘယ္အရာကုိမွ မေတာင့္တတတ္ၾကပါဘူး ဒါဟာလဲ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေပးထားတဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ ညာဏ္မိသေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ရမိသေလာက္ကေတာ့ အရာရာျပည့္စုံေနရင္ က်ေနာ္တုိ႕ ဘုရားတရား၊မိဘေတြကုိ ဘယ္တမ္းတမိပါ့မလဲ။ ဒီေတာ့ ဘုရားသခင္က မေမ့မေလွ်ာ့ေအာင္လုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ဒုကၡေလးေတြနဲ႕ ေပးေတြ႕ဆုံတယ္လုိ႕ ျမင္မိပါတယ္။ ဒါမွလဲ လူဘ၀ဟာ ျပည့္စုံမွာေပါ့။ ဒုကၡေရာက္လုိက္ ဘုရားတလုိက္၊ မိဘကုိတလုိက္ ။ အဆင္ေျပေတာ့ လူဘ၀ၾကီးကုိ မိန္းျပီးသာယာလုိက္နဲ႕ လူဘ၀ဟာ ေတာ္ေတာ္ကုိ ဆန္းၾကယ္ပါတယ္။


ဒုတိယကေက်းဇူးတင္တာကေတာ့ က်ေနာ့္နဲ႕ အတူတူဘေလာ့ကင္းၾကတဲ့ ညီအကို၊ေမာင္နွမေတြကုိ အထူးေက်ဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ... က်ေနာ္ကုိ အရာရာအားေပးၾကတဲ့ အကုိေတြ၊ အမေတြ အားလုံး အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. က်ေနာ္ရဲ႕ ညီအကုိ ညီအမေတြဟာ တခါတေလ က်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရသမွ်ကုိ ခ်ျပခဲ့ေပမဲ့ ေဒါသမထြက္ အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ရဲ႕ ေကာမန္႕(စာမူခ)ေလးေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ဒီဘေလာ့ကုိ ပုိတြယ္တာလာတယ္ဆုိရင္လဲ မမွားပါဘူး။ စိတ္ခံစားခ်က္ခ်င္း မတူခဲ့ေပမဲ့ အေကာင္းျမင္တဲ့ ေ၀ဖန္စာမ်ားကုိလည္း ရခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လုိေျပာေျပာ ဒီဘေလာ့ေလးဟာ က်ေနာ္အေမအိမ္ရဲ႕ ကုိယ္ပြားေလးတစ္ခုပဲလုိ႕ က်ေနာ္ခံယူထားပါတယ္။ က်ေနာ္အေမ့ဆိီက ေလာေလာဆယ္မရႏုိင္ေသးတဲ့ အခ်က္ေတြ က်ေနာ္ဘေလာ့ညီအကုိ၊ ေမာင္နွမေတြဆီက က်ေနာ္ရပါတယ္။ အရမ္းခ်စ္တဲ့ အေမနဲ႕ ခဏတာေ၀းေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ ဒီဘေလာ့ေလးမွာ အေမ့ရဲ႕ အရိပ္ေလးေတြကုိ ခံစားျပီး ဖြဲ႕နဲ႕ေရးသားခ်င္ခဲ့ပါတယ္။

ကဲဗ်ာ လြမ္းလုိက္တာ နဲနဲရွည္သြားတယ္.. ဟဲဟဲ ကဲက်ေနာ္ရဲ႕ ခ်စ္ညီအကုိ၊ေမာင္နွမမ်ား အားလုံးက်ေနာ္နဲ႕ အတူတူေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ႏႊဲေပ်ာ္လုိက္ၾကစုိ႕ဗ်ာ..

ကဲသုံးေဆာင္ေတာ္မူၾကပါဗ်ာ...

ဒါေလးေတြကေတာ့ ကိတ္မုန္႕အေကာင္းစားေတြေနာ့္ ရွားရွားပါးပါး Google ကပုိ႕ထားတာ ဟဲ ဟဲ.. အားမနာနဲ႕ စားတာစား





စားရင္နဲ႕ နင္ေနမွာဆုိလုိ႕ ဒီမွာ အေအးေလးေသာက္ဦး



ဒါကေတာ့ မမေတြ၊ညီမေလးေတြလည္း ေသာက္လုိ႕ရပါတယ္ ၀ုိင္ေနာ့္ ဂ်ာမနီက ေအာ္ဒါမွာထားတာ အမ်ားၾကီးေတာ့ မေသာက္နဲ႕ ေတာ္ၾကာမူးေနလုိ႕ မျပန္ႏုိင္ပဲျဖစ္ေနဦးမယ္ေနာ့္...



ဒါေလးကေတာ့ ခ်စ္အကုိေတြျဖစ္တဲ့ ကုိၾကီးရင္၊ကုိမုိးေမာင္၊ကုိဖုိးေမာင္၊ကုိၾကယ္စင္ေသြး တုိ႕အတြက္ သီးသန္႕စပါယ္ရွယ္ေနာ့္ အျပင္းေလးေတြေပါ့ ဟီး အကုိတုိ႕ေရ အျမည္းအတြက္ေတာ့ သီးခံဗ်ာ ကုိမုိးေမာင္တုိ႕ကအူေၾကာင္က်ား ကုန္သြားလုိ႕ မယူလာဘူးတဲ့ေလ....



ကဲအားလုံးလဲ စားျပီးသြားျပီ ျပန္ၾကေတာ့ ေတာ္ၾကာ စင္ကာပူရဲ ေတြလာလုိ႕ ဒုကၡေရာက္ေနဦးမယ္ေနာ့္ ဟဲဟဲ ေက်းဇူးပါဗ်ာ..လာေရာက္သုံးေဆာင္တဲ့အတြက္ ဥထမင္း ကေတာ့ ေနာက္မွ ခ်က္ေကြ်းေတာ့မယ္ေနာ့္ ဟီး

၁၆.၁၀.၂၀၀၈ ဆုိရင္ က်ေနာ္ရဲ႕ ကမာၻေျမၾကီးေပၚ လူသားရယ္လုိ႕ျဖစ္လာတဲ့ အသက္ ၂၄ နွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ေလးပါ။ ဘာလုိလုိနဲ႕ အသက္ေတြၾကီးလာလုိက္တာ ကုိယ္ဟာကုိယ္ေတာင္ မယုံႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနပါ့။ ဘာမွအရာမေရာက္ပဲ ႏွစ္ေပါင္း ၂၄ ႏွစ္ကုိေတာင္ ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ပါလားလုိ႕ တခါတေလ ေတြးမိပါရဲ႕။ ဒီလုိ ၂၄ ႏွစ္တာအတြင္းမွာ က်ေနာ္ ခ်စ္တဲ့ တုိင္းျပည္အတြက္၊ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ျမိဳ႕ေလးအတြက္ ျပီးေတာ့ မိသားစုအတြက္ က်ေနာ္ဘာေတြ လုပ္ႏုိင္ခဲ့သလဲ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္ အေမးအားလုံးအတြက္ အေျဖကေတာ့ တစ္ခုတည္းပါပဲ NO တဲ့။ ဒီလုိအေ၀းေရာက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႕ေလးမွာ ပထမဆုံး သတိရမိတာကေတာ့ အေမပါပဲ။ ေၾသာ္ အေမေတာင္ ဘာလုိလုိနဲ႕ အသက္ေတြၾကီးလာပါေကာလုိ႕ စဥ္းစားမိေသးတယ္ဗ်ာ..

ပထမဆုံး ေက်းဇူးတင္ရမွာေတာ့ အေမပါပဲ။ အေမကေတာ့ ဒီအခ်ိန္ က်ေနာ္မရွိတဲ့ ျမိဳ႕ေလးမွာ က်ေနာ္အတြက္ ဆုေတာင္းမူ တစ္ခုခုလုပ္ေပးေနေလာက္ျပီေပ့ါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အေမအတြက္ ဒီအရႊယ္ေရာက္ထိတုိင္ေအာင္ ဘာဆုိဘာမွ မယ္မယ္ရရမလုပ္ေပးႏုိင္ခဲ့ေသးပါဘူး။ မိဘေမတၱာဟာ ေတာ္ေတာ္ကုိ ၾကီးမားနက္ရႈိင္းမွန္း သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူဆုိတဲ့အမ်ိဳးဟာ ေနာင္တေတြကို ရင္၀ယ္ပုိက္ ေထြးေပြ႕ျပီးသား ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ေရွးလူၾကီးေတြေျပာခဲ့တာေပါ့ ခလုတ္ထိမွ အေမ့ကုိ တၾကတယ္တဲ့ေလ.. ဒါဟာ အမွန္ပါပဲ

ကုိယ္ရဲ႕ဘ၀မွာ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ အျဖစ္ေတြနဲ႕ ၾကံဳၾကိဳက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မိဘေတြရဲ႕ ေမတၱာကုိ ေမ့ေနတတ္ေပမဲ့ တကယ္တမ္း ဘ၀မွာ အခက္အခဲမ်ိဳးစုံနဲ႕ ၾကဳံေတြ႕လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘုရားနဲ႕ မိဘကလြဲရင္ ဘယ္အရာကုိမွ မေတာင့္တတတ္ၾကပါဘူး ဒါဟာလဲ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေပးထားတဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ ညာဏ္မိသေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ရမိသေလာက္ကေတာ့ အရာရာျပည့္စုံေနရင္ က်ေနာ္တုိ႕ ဘုရားတရား၊မိဘေတြကုိ ဘယ္တမ္းတမိပါ့မလဲ။ ဒီေတာ့ ဘုရားသခင္က မေမ့မေလွ်ာ့ေအာင္လုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ဒုကၡေလးေတြနဲ႕ ေပးေတြ႕ဆုံတယ္လုိ႕ ျမင္မိပါတယ္။ ဒါမွလဲ လူဘ၀ဟာ ျပည့္စုံမွာေပါ့။ ဒုကၡေရာက္လုိက္ ဘုရားတလုိက္၊ မိဘကုိတလုိက္ ။ အဆင္ေျပေတာ့ လူဘ၀ၾကီးကုိ မိန္းျပီးသာယာလုိက္နဲ႕ လူဘ၀ဟာ ေတာ္ေတာ္ကုိ ဆန္းၾကယ္ပါတယ္။


ဒုတိယကေက်းဇူးတင္တာကေတာ့ က်ေနာ့္နဲ႕ အတူတူဘေလာ့ကင္းၾကတဲ့ ညီအကို၊ေမာင္နွမေတြကုိ အထူးေက်ဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ... က်ေနာ္ကုိ အရာရာအားေပးၾကတဲ့ အကုိေတြ၊ အမေတြ အားလုံး အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. က်ေနာ္ရဲ႕ ညီအကုိ ညီအမေတြဟာ တခါတေလ က်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရသမွ်ကုိ ခ်ျပခဲ့ေပမဲ့ ေဒါသမထြက္ အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ရဲ႕ ေကာမန္႕(စာမူခ)ေလးေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ဒီဘေလာ့ကုိ ပုိတြယ္တာလာတယ္ဆုိရင္လဲ မမွားပါဘူး။ စိတ္ခံစားခ်က္ခ်င္း မတူခဲ့ေပမဲ့ အေကာင္းျမင္တဲ့ ေ၀ဖန္စာမ်ားကုိလည္း ရခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လုိေျပာေျပာ ဒီဘေလာ့ေလးဟာ က်ေနာ္အေမအိမ္ရဲ႕ ကုိယ္ပြားေလးတစ္ခုပဲလုိ႕ က်ေနာ္ခံယူထားပါတယ္။ က်ေနာ္အေမ့ဆိီက ေလာေလာဆယ္မရႏုိင္ေသးတဲ့ အခ်က္ေတြ က်ေနာ္ဘေလာ့ညီအကုိ၊ ေမာင္နွမေတြဆီက က်ေနာ္ရပါတယ္။ အရမ္းခ်စ္တဲ့ အေမနဲ႕ ခဏတာေ၀းေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ ဒီဘေလာ့ေလးမွာ အေမ့ရဲ႕ အရိပ္ေလးေတြကုိ ခံစားျပီး ဖြဲ႕နဲ႕ေရးသားခ်င္ခဲ့ပါတယ္။

ကဲဗ်ာ လြမ္းလုိက္တာ နဲနဲရွည္သြားတယ္.. ဟဲဟဲ ကဲက်ေနာ္ရဲ႕ ခ်စ္ညီအကုိ၊ေမာင္နွမမ်ား အားလုံးက်ေနာ္နဲ႕ အတူတူေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ႏႊဲေပ်ာ္လုိက္ၾကစုိ႕ဗ်ာ..

ကဲသုံးေဆာင္ေတာ္မူၾကပါဗ်ာ...

ဒါေလးေတြကေတာ့ ကိတ္မုန္႕အေကာင္းစားေတြေနာ့္ ရွားရွားပါးပါး Google ကပုိ႕ထားတာ ဟဲ ဟဲ.. အားမနာနဲ႕ စားတာစား





စားရင္နဲ႕ နင္ေနမွာဆုိလုိ႕ ဒီမွာ အေအးေလးေသာက္ဦး



ဒါကေတာ့ မမေတြ၊ညီမေလးေတြလည္း ေသာက္လုိ႕ရပါတယ္ ၀ုိင္ေနာ့္ ဂ်ာမနီက ေအာ္ဒါမွာထားတာ အမ်ားၾကီးေတာ့ မေသာက္နဲ႕ ေတာ္ၾကာမူးေနလုိ႕ မျပန္ႏုိင္ပဲျဖစ္ေနဦးမယ္ေနာ့္...



ဒါေလးကေတာ့ ခ်စ္အကုိေတြျဖစ္တဲ့ ကုိၾကီးရင္၊ကုိမုိးေမာင္၊ကုိဖုိးေမာင္၊ကုိၾကယ္စင္ေသြး တုိ႕အတြက္ သီးသန္႕စပါယ္ရွယ္ေနာ့္ အျပင္းေလးေတြေပါ့ ဟီး အကုိတုိ႕ေရ အျမည္းအတြက္ေတာ့ သီးခံဗ်ာ ကုိမုိးေမာင္တုိ႕ကအူေၾကာင္က်ား ကုန္သြားလုိ႕ မယူလာဘူးတဲ့ေလ....



ကဲအားလုံးလဲ စားျပီးသြားျပီ ျပန္ၾကေတာ့ ေတာ္ၾကာ စင္ကာပူရဲ ေတြလာလုိ႕ ဒုကၡေရာက္ေနဦးမယ္ေနာ့္ ဟဲဟဲ ေက်းဇူးပါဗ်ာ..လာေရာက္သုံးေဆာင္တဲ့အတြက္ ဥထမင္း ကေတာ့ ေနာက္မွ ခ်က္ေကြ်းေတာ့မယ္ေနာ့္ ဟီး

အင္း မမ၀ါ ကတက္ဂ္ထားေသးတယ္ အခုတေလာ တက္ဂ္ေၾကြးေတြ ပိေနပါ့။ အခုေတာ့လဲ ေရး၇ဦးမွာေပါ့ ဒါေပမမဲ့ မမ၀ါ တက္ဂ္တဲံ့ ေခါင္းစဥ္က ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ တဲ့။ သြားျပီ က်ေနာ္ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ ကုိ သိဘူးဗ် ဒီစင္ကာပူမွာေတာ့ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ ဆုိတာရွိေသးဘူးလားလုိ႕ ဟဲဟဲ ကုိယ့္ဟာကုိ ထင္တာေလ..

ဒီေတာ့ က်ေနာ္စဥ္းစားလုိက္ရတာ ဘာေတြလဲေပါ့ ငါရဲ႕ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးက.. ဒါေပမဲ့ စဥ္းစားလဲ ဦးေနွာက္က မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ် ေနာက္ဆုံး တစ္ခုတည္းေသာ အရာေလးကုိ ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။ ကုိယ္ေပါင္ကုိ ျပန္လွန္းေထာင္းေနသလုိေတာ့ ျဖစ္ေနျပီ မမ၀ါ ေရ.. ဒုကၡ ဒုကၡ...

က်ေနာ္ ေတာင္ၾကီးကေန အထက္တန္းေအာင္လုိ႕ ရန္ကုန္ကုိတက္လာျပီး အမ်ားတကာလုိ ကြန္ျပဴတာေတြ ေခတ္စားေနတဲ့ ေခတ္မွာ အဲဒီသင္တန္းေလးကုိ တက္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ ေကအမ္ဒီမွာ အလုပ္၀င္လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲမွာ က်ေနာ္က ေတာင္ေပၚသားဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕စီမွာ လြယ္အိတ္ေတြလြယ္ရင္ (ကခ်င္ လြယ္အိတ္)ၾကိဳးကုိ ထုံးျပီးလြယ္တတ္ၾကပါတယ္။ အရင္က တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားၾကီးေတြ အတုိင္းေပါ့။ က်ေနာ္ပုံစံကလည္း ၾကည့္ပါဦး ပုဆုိးကခပ္တုိတုိ လြယ္အိတ္ကတျခမ္းေစာင္း ၾကိဳးထုံးေလးနဲ႕ ဒီေတာ့ သင္တန္းက စီနီယာဆရာမက ေျပာပါေလေကာ “စုိးမင္းထိုက္ နင္ဆရာလုပ္မယ္လဲ ဆုိေသး လုပ္လာတဲ့ပုံစံလဲ ၾကည့္ဦးတဲ့“ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆရာမေရွ႕ဆုိ ဟုတ္ဟုတ္နဲ႕ ပုဆုိးေတြ ျပန္ျပင္၀တ္ လြယ္အိတ္ေလးကုိ အထုံးေလးေျဖေပါ့.. ဆရာမကြယ္ရာေရာက္ယင္ေတာ့ နဂုိအတုိင္းျပင္လုပ္ျပီးေနတာပါပဲ.. အက်င့္ျဖစ္ေနတာကုိဗ်...

က်ေနာ္ရဲ႕ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ အလုပ္ကုိ မနက္ပုိင္း ဆင္းရတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ မနက္ဆုိ ၆နာရီေလာက္ထရတာကုိး။ လူကမနက္ဆုိ မထခ်င္ အပ်င္းကတက္ေသး။ တရက္က်ေတာ့ ဒုကၡစေတြ႕ပါေလေရာ ဘာျဖစ္လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ အလုပ္က ေယာပုဆုိး ၀တ္ရတယ္ေလ.. အဲဒီပုဆုိးေတြမွာ ေဘးမွာ လုိင္းျဖဴတလုိင္းပါတယ္။ အဲဒီေယာပုဆုိးက ပုံစံမ်ိဳးစုံပါပဲ ပထမတစ္ခါကေတာ့ က်ေနာ္လဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ထျပီး ေရခ်ိဳးျပီး အ၀တ္အစားလဲျပီး ထြက္လာတာေပါ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေယာပုဆုိးမွာ ပါတဲ့ အကြက္ေတြက ငွက္ပံုေလးေတြဗ် က်ေနာ္က အဲဒီပုဆုိးကုိ အထက္ေအာက္မွား၀တ္မိေရာ ဒီေတာ့ ငွက္ေလးေတြက ေဇာက္ထုိးျဖစ္သြားေရာေပါ့ ဟီး ရွက္လုိက္တာမေျပာပါနဲ႕ လုိင္းကားေပၚေရာက္မွ သိတာဗ်.. ဒီလုိနဲ႕ ဘယ္သူမွေတာ့ မသိပါဘူး က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲသိတာ အခုမွ ဘေလာ့ညီအကုိ၊ေမာင္ႏွမေတြ သိသြားျပီး အဲဒါ မမ၀ါေၾကာင့္ေပါ့ေနာ့္။

ဒုတိယဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေနာက္တခါလဲ ဒီအလုပ္ပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မဆင္ျခင္မိလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္မွာ ရွိတဲ့ ပုဆုိးက နွစ္ဖက္လွပုံစံေလးပါ။ ဒါေပမဲ့ ေဘးကပါတဲ့ အျဖဴစင္းလုိင္းေလးက ေတာ့ တဖက္လွပါပဲ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္မွ ပုဆုိးကုိ ေျဗာင္းဗ်န္ၾကီး ၀တ္သြားမိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဘးကအစင္းအျဖဴက ခ်ည္ေတြက ထြက္လုိ႕ေပါ့ က်ေနာ္လဲ မသိပါဘူး ကားမွတ္တုိင္ေရာက္မွ ပုိဆုိးကုိ သတိထားမိတာ ကံေကာင္းတာက ပုဆုိးကုိ လွည့္၀တ္လုိ႕ရလုိက္လုိ႕ေပါ့။ေတာ္ၾကာ အရွက္ေတြ ဟက္တက္ကြဲေတာ့မလုိ႕ အလုပ္ေရာက္မွ အေပါ့သြားတဲ့ အခန္းေလးထဲသြားျပီး အျမန္လဲရတယ္ ဟီး ဘယ္သူမွ သိဘူး အခုမွ သိတာေတြ ဒါေတြကေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႕ေတြပါ။ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္လုိ႕ ေရးလုိက္တာပါ မမ၀ါ ေရ ေက်နပ္ေေတာ့ေနာ္ က်ေနာ္ေတာ့ ဘယ္သူကုိမွ မတက္ဂ္ေတာ့ပါဘူး။ အားလုံးလဲ တက္ဂ္ ေၾကြးေတြ ပိေနေလာက္ျပီး ဟီးးးးးးးးးးးးးး (ကုိၾကယ္စင္ေသြး စကားလုံး ယူသုံးၾကည့္တာပါ စိတ္ဆုိးနဲ႕ေနာ့္
အကုိၾကီးေရ)

အားလုံးမဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ ျပည့္စုံပါေစဗ်ာ...

အင္း မမ၀ါ ကတက္ဂ္ထားေသးတယ္ အခုတေလာ တက္ဂ္ေၾကြးေတြ ပိေနပါ့။ အခုေတာ့လဲ ေရး၇ဦးမွာေပါ့ ဒါေပမမဲ့ မမ၀ါ တက္ဂ္တဲံ့ ေခါင္းစဥ္က ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ တဲ့။ သြားျပီ က်ေနာ္ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ ကုိ သိဘူးဗ် ဒီစင္ကာပူမွာေတာ့ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ ဆုိတာရွိေသးဘူးလားလုိ႕ ဟဲဟဲ ကုိယ့္ဟာကုိ ထင္တာေလ..

ဒီေတာ့ က်ေနာ္စဥ္းစားလုိက္ရတာ ဘာေတြလဲေပါ့ ငါရဲ႕ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးက.. ဒါေပမဲ့ စဥ္းစားလဲ ဦးေနွာက္က မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ် ေနာက္ဆုံး တစ္ခုတည္းေသာ အရာေလးကုိ ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။ ကုိယ္ေပါင္ကုိ ျပန္လွန္းေထာင္းေနသလုိေတာ့ ျဖစ္ေနျပီ မမ၀ါ ေရ.. ဒုကၡ ဒုကၡ...

က်ေနာ္ ေတာင္ၾကီးကေန အထက္တန္းေအာင္လုိ႕ ရန္ကုန္ကုိတက္လာျပီး အမ်ားတကာလုိ ကြန္ျပဴတာေတြ ေခတ္စားေနတဲ့ ေခတ္မွာ အဲဒီသင္တန္းေလးကုိ တက္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ ေကအမ္ဒီမွာ အလုပ္၀င္လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲမွာ က်ေနာ္က ေတာင္ေပၚသားဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕စီမွာ လြယ္အိတ္ေတြလြယ္ရင္ (ကခ်င္ လြယ္အိတ္)ၾကိဳးကုိ ထုံးျပီးလြယ္တတ္ၾကပါတယ္။ အရင္က တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားၾကီးေတြ အတုိင္းေပါ့။ က်ေနာ္ပုံစံကလည္း ၾကည့္ပါဦး ပုဆုိးကခပ္တုိတုိ လြယ္အိတ္ကတျခမ္းေစာင္း ၾကိဳးထုံးေလးနဲ႕ ဒီေတာ့ သင္တန္းက စီနီယာဆရာမက ေျပာပါေလေကာ “စုိးမင္းထိုက္ နင္ဆရာလုပ္မယ္လဲ ဆုိေသး လုပ္လာတဲ့ပုံစံလဲ ၾကည့္ဦးတဲ့“ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆရာမေရွ႕ဆုိ ဟုတ္ဟုတ္နဲ႕ ပုဆုိးေတြ ျပန္ျပင္၀တ္ လြယ္အိတ္ေလးကုိ အထုံးေလးေျဖေပါ့.. ဆရာမကြယ္ရာေရာက္ယင္ေတာ့ နဂုိအတုိင္းျပင္လုပ္ျပီးေနတာပါပဲ.. အက်င့္ျဖစ္ေနတာကုိဗ်...

က်ေနာ္ရဲ႕ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ အလုပ္ကုိ မနက္ပုိင္း ဆင္းရတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ မနက္ဆုိ ၆နာရီေလာက္ထရတာကုိး။ လူကမနက္ဆုိ မထခ်င္ အပ်င္းကတက္ေသး။ တရက္က်ေတာ့ ဒုကၡစေတြ႕ပါေလေရာ ဘာျဖစ္လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ အလုပ္က ေယာပုဆုိး ၀တ္ရတယ္ေလ.. အဲဒီပုဆုိးေတြမွာ ေဘးမွာ လုိင္းျဖဴတလုိင္းပါတယ္။ အဲဒီေယာပုဆုိးက ပုံစံမ်ိဳးစုံပါပဲ ပထမတစ္ခါကေတာ့ က်ေနာ္လဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ထျပီး ေရခ်ိဳးျပီး အ၀တ္အစားလဲျပီး ထြက္လာတာေပါ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေယာပုဆုိးမွာ ပါတဲ့ အကြက္ေတြက ငွက္ပံုေလးေတြဗ် က်ေနာ္က အဲဒီပုဆုိးကုိ အထက္ေအာက္မွား၀တ္မိေရာ ဒီေတာ့ ငွက္ေလးေတြက ေဇာက္ထုိးျဖစ္သြားေရာေပါ့ ဟီး ရွက္လုိက္တာမေျပာပါနဲ႕ လုိင္းကားေပၚေရာက္မွ သိတာဗ်.. ဒီလုိနဲ႕ ဘယ္သူမွေတာ့ မသိပါဘူး က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲသိတာ အခုမွ ဘေလာ့ညီအကုိ၊ေမာင္ႏွမေတြ သိသြားျပီး အဲဒါ မမ၀ါေၾကာင့္ေပါ့ေနာ့္။

ဒုတိယဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေနာက္တခါလဲ ဒီအလုပ္ပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မဆင္ျခင္မိလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္မွာ ရွိတဲ့ ပုဆုိးက နွစ္ဖက္လွပုံစံေလးပါ။ ဒါေပမဲ့ ေဘးကပါတဲ့ အျဖဴစင္းလုိင္းေလးက ေတာ့ တဖက္လွပါပဲ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္မွ ပုဆုိးကုိ ေျဗာင္းဗ်န္ၾကီး ၀တ္သြားမိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဘးကအစင္းအျဖဴက ခ်ည္ေတြက ထြက္လုိ႕ေပါ့ က်ေနာ္လဲ မသိပါဘူး ကားမွတ္တုိင္ေရာက္မွ ပုိဆုိးကုိ သတိထားမိတာ ကံေကာင္းတာက ပုဆုိးကုိ လွည့္၀တ္လုိ႕ရလုိက္လုိ႕ေပါ့။ေတာ္ၾကာ အရွက္ေတြ ဟက္တက္ကြဲေတာ့မလုိ႕ အလုပ္ေရာက္မွ အေပါ့သြားတဲ့ အခန္းေလးထဲသြားျပီး အျမန္လဲရတယ္ ဟီး ဘယ္သူမွ သိဘူး အခုမွ သိတာေတြ ဒါေတြကေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန႕ေတြပါ။ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္လုိ႕ ေရးလုိက္တာပါ မမ၀ါ ေရ ေက်နပ္ေေတာ့ေနာ္ က်ေနာ္ေတာ့ ဘယ္သူကုိမွ မတက္ဂ္ေတာ့ပါဘူး။ အားလုံးလဲ တက္ဂ္ ေၾကြးေတြ ပိေနေလာက္ျပီး ဟီးးးးးးးးးးးးးး (ကုိၾကယ္စင္ေသြး စကားလုံး ယူသုံးၾကည့္တာပါ စိတ္ဆုိးနဲ႕ေနာ့္ အကုိၾကီးေရ)

အားလုံးမဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ ျပည့္စုံပါေစဗ်ာ...

ကဲ တက္ခ္ေလာကၾကီး အဲေယာင္လုိ႕ ဘေလာ့ေလာကၾကီးကေတာ့ ေကာင္းေနတယ္ဗ်.. အခုဆုိ Tag ေတြလဲ မ်ားမွမ်ား တေယာက္ျပီးတေယာက္ Tag ေနလုိက္ၾကတာ.. အခုလဲ Tag ထားျပန္ျပီ။ ဘယ္သူလဲ မေမးနဲ႕ ဘယ္သူရွိရမွာလဲ ငရဲျပည္ကုိ ဆြဲေခၚသြားတဲ့ ကုိၾကယ္စင္ေသြး ေပါ့ ။ ေနာက္ထဲ Tag ေၾကြးေတြ ရွိေသးပါ မၾကီး၀ါ၀ါ ကလည္း Tag ထားေသး အင္း ဒုကၡ ဒုကၡ လုိ႕ေျပာဘူးေနာ့္ ေပ်ာ္ပါတယ္ဗ်ာ.. တက္ခ္ၾကေပါ့ .. စားၾကမယ္ေဟ့ ေကာင္းေကာင္း ဟုတ္ေတာ့ဘူး အခု အသစ္ေျပာင္းလုိက္ျပီး တက္ခ္ၾကမယ္ေဟ့ ေကာင္းေကာင္းတဲ့ ကဲ ၾကည့္ေတာ့မူပါဦး တက္ခ္ေတာ္မူတဲ့ အေၾကာင္းက “အခ်စ္ဆုိသည္မွာ” တဲ့။ အခုမွ ဒုကၡေရာက္တာ ဘာလဲဟ အခ်စ္ဆုိတာ..

အခ်စ္ဆုိတာ က်ေနာ္ျမင္မိသေလာက္ကေတာ့ ရယူလုိျခင္းပါပဲ။ တခါတေလၾကေတာ့လဲ ေပးဆပ္ျခင္းေပါ့။ ဒါကေတာ့ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြဆုိသလုိ အခ်စ္ဆုိတာလဲ လူေပၚလုိက္ျပီး ေျပာင္းလဲတတ္ၾကပါတယ္.. က်ေနာ္ခံယူတဲ့ အခ်စ္ဆုိတာကေတာ့ ကုိယ္တကယ္ခ်စ္မိခဲ့ရင္ ဘယ္အရာမဆုိ ေပးဆပ္ဖုိ႕ ၀န္မေလးတတ္ပါဘူး ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဆုိတာ ဆန္းျပားလွပါတယ္။ က်ေနာ္ဘ၀မွာလဲ ဒိလုိအခ်စ္ေတြနဲ႕ ဆုံေတြ႕ခဲ့ရဖူးပါတယ္..

က်ေနာ္ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘ၀က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေတာ္ေတာ္ကုိ ခ်စ္ခဲ့ဖူးပါတယ္... ဒါေပမဲ့ သူအခ်စ္ကုိ က်ေနာ္ လြယ္လြယ္နဲ႕မရခဲ့ဘူးပါဘူး။ သူရဲ႕ အခ်စ္ကုိ ရဖုိ႕က်ေနာ္ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးခဲ့ရပါတယ္.. အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူအတြက္ဆုိ ဘယ္အရာမဆုိ ေပးဆပ္ဖုိ႕ အဆင္သင့္ပါပဲ ဒီေတာ့ကား အခ်စ္ဆုိတာ ေပးဆပ္ခ်င္းလုိ႕ က်ေနာ္ ပထမဆုံး ခံစားလုိက္ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘာဆုိဘာမွ မျမင္ပဲနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ကုိ ရယ္စရာေကာင္းပါတယ္... ဆင္ကန္းေတာတုိးဆုိတာ အဲလုိမ်ိဳးအတြက္ ေျပာခဲ့သလားေတာ့ မသိဘာဘူး



ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ ညွိႏႈိင္းလုိ႕မရတဲ့အခ်က္ေလးေတြနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္သံေယာဇဥ္ ျပတ္ေတာက္သြားၾကပါတယ္... အဲမွာ သူဟာ ျမန္ဆန္စြာနဲ႕ ေနာက္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ခံယူမိတာက အခ်စ္ဟာ လွည့္စားျခင္းလားလုိ႕ေပါ့... တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာတယ္ အခ်စ္ဟာ ခဏတာေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္တဲ့ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာတယ္ အခ်စ္ဟာ ရင္ကုိပူေလာင္ေစတယ္တဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာတယ္ အခ်စ္ဟာ ေအးျမေစတယ္တဲ့ ဘယ္ဟာက အမွန္လဲ က်ေနာ္ မသိပါဘူး က်ေနာ္ ယုံၾကည္တာကေတာ့ သူတို႕ၾကဳံဖူးတဲ့ အခ်စ္ဟာ ေအးခ်မ္းတယ္ဆုိ ဒါအခ်စ္ဟာ ေအးျမတယ္ေပါ့။ အဲ တစ္ခ်ိဳ႕က ပူေလာင္မူနဲ႕ ေတြ႕ဆုံခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ အခ်စ္ဟာ ပူေလာင္တယ္ေပါ့ ..

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲ အခုထက္ထိေတာ့ က်ေနာ္ မသိေသးပါဘူး။ အရွင္းဆုံးကေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ တႏွာလုိ႕ပဲ က်ေနာ္ျမင္မိပါတယ္။ တေယာက္ကုိ တေယာက္ ဘာလုိ႕ခ်စ္တာလဲ ၾကည့္ပါဦး သူရဲ႕ မ်က္နွာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလုိ႕.... သူရဲ႕ မ်က္လုံးေလးက လွလုိ႕ သူေလးကေတာ့ ရုိးသားလုိ႕ ဘာလုိ႕စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ... ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံး ေကာက္ခ်က္ခ်လုိ႕ ရတာကေတာ့ ကုိယ္က ပုိင္ဆုိင္လုိစိတ္မ်ားေနတာပါပဲ ဒါဟာလဲ တႏွာပါပဲ ငါဆုိတဲ့အတၱပါတဲ့ တႏွာေပါ့ဗ်ာ.. ကဲေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ အခ်စ္ဆုိသည္မွာ အခ်စ္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း

ကဲ က်ေနာ္ျမင္မိေသာ အခ်စ္ဆုိေသာအရာကုိ ေရးလုိက္ျပီးေနာ့္ ကဲ က်ေနာ္ရဲ႕ ခ်စ္ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားကလဲေပါ့ဗ်ာ. ဟဲဟဲ က်ေနာ္ တက္ခ္ကလွည့္ေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား ေရးရင္ေတာ့ ေ၀ွ႕လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႕ ၅၂ဂ အခ်စ္ေမတၱာကုိ မေရးၾကနဲ႕ေနာ္ က်ေနာ္သိခ်င္တာက ၁၅၀၀ အခ်စ္ကုိပါ.. ကဲ ကံစမ္းမဲေဖာက္လုိက္ေတာ့ အလွည့္ၾကသူေတြကေတာ့ ... ... ငဲငဲငဲ(ရယ္ျခင္းပါ)

ကုိမုိးေမာင္တုိ႕ သုံးေယာက္
ကုိပုလုေကြး
ကုိရန္ႏုိင္စုိး
ကုိသ