စည္းကမ္း

စည္းကမ္းဆုိတာ ဘာလဲ က်ေနာ္ေသခ်ာမသိပါဘူး။ လူသားေတြ ေျပာေနတဲ့ စည္းကမ္းဆုိတာဘာလဲ။ ဘယ္အရာကုိလုပ္ရင္ စည္းကမ္းရွိသည္ဟု ေခၚသလဲ။ က်ေနာ္ဘ၀မွာ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ေသခ်ာျပန္သုံးသပ္လုိက္ေတာ့ စည္းကမ္းရွိသည္လဲ မဟုတ္၊ မရွိဘူးဟူေသာ လူမ်ိဳးလဲမဟုတ္ဟု ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ထင္ျမင္မိသည္။ အဲ...ပုံမွန္အားျဖင့္ စာအုပ္မ်ားကုိ ဖတ္ျပီး ျပန္ျပီး ေနရာတက်ေတာ့ ျပန္ထားေလ့ရွိသည္။ အရာ၀တၳဳမ်ားကုိလဲ အသုံးျပဳျပီးလွ်င္ သူရဲ႕နဂုိေနရာေလးကုိ ျပန္ေတာ့ထားတတ္တာမ်ား၏။ ဒါေပမဲ့ တခါတေလ အလ်င္လုိေနလုိ႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တခါတေလ ေမ့ေလ်ာ့ျပီး ျပန္မထားျဖစ္တာေတြကလဲ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားေပသည္။ ဤသုိ႕ဆုိလွ်င္ က်ေနာ့္သည္ စည္းကမ္းရွိေသာ လူသားတေယာက္မဟုတ္ေတာ့ပါေပ။

လူသားတုိင္းအတြက္ စည္းကမ္းရွိျခင္းသည္ ဆုိးက်ိဳးထက္ ေကာင္းက်ိဳးက သာေပမည္။ က်ေနာ္ခန္႕မွန္းေသာ ရာခုိင္ႏႈန္းအားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ ၉၉% သည္ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ခံစားရေပမည္။ က်န္ေသာ ၁% ေလာက္သာ လူအမ်ား၏ ေျပာဆုိကဲ့ရဲ႕မူကုိ ခံစားရေပမည္။ ဤအတြက္လူသားတုိင္း စည္းကမ္းရွိလွ်င္ ႏွစ္သက္သေဘာက်တတ္ေပမည္။ က်ေနာ့္ဘ၀အတြက္ကေတာ့ အျပင္သန္႕ရွင္းေနရုံ ၊ စည္းကမ္းရွိေနသေယာင္ေယာင္ လုပ္ျပေနရုံမွ်ျဖင့္ ထုိသူသည္ ေကာင္းေသာလူမဟုတ္ဟု ခံယူသည္။ အမွန္တကယ္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိင္း ျပဳျပင္သင့္ေနသည္မွာ အစြန္းေရာက္ေနေသာ က်ေနာ္တုိ႕၏ စိတ္ဓါတ္ဟု ခံယူမိျပန္သည္။ တျခားလူမ်ိဳးမ်ားကုိ သြားၾကည့္ျပီး မေျပာခ်င္။ က်ေနာ္သည္ ျမန္မာျပည္မွာေမြးဖြားလာေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားစစ္စစ္တေယာက္ဟု က်ေနာ္ခံယူသည္။ ထုိအတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကုိသာ ေျပာခ်င္သည္။

ဤတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးဟု က်ေနာ္ဆုိလုိသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြခ်ည္းမဟုတ္ေပ။ ျမန္မာျပည္မွာေမြး၊ ျမန္မာျပည္မွ ေပါက္ေသာ၊ ရေသာ ထမင္း၊ေရကုိစားေနေသာ လူတုိင္းသည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႕တြင္ ကုိးကြယ္ေသာ ဘာသာတရား ကြဲလြဲစြာ ရွိေနေတာ့လဲ သူတုိ႕သည္ ျငင္းဖြယ္ရာမရွိ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္ျမင္မိေသာ သေဘာသဘာ၀အရ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ေစတနာ၊ေမတၱာ အျပည့္ထားၾကသည္။ သူမ်ားအခက္အခဲရွိလွ်င္ တတ္စြမ္းသေလာက္ ေပးဆပ္တတ္ၾကသည္။ ကူညီတတ္ၾကေပသည္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ မေကာင္းေသာ စိတ္ဓါတ္တခုကုိလဲ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ရေပဦးမည္။ ထုိအရာသည္ကား အေပၚယံေပါင္းသင္း၍ က်ေနာ္တုိ႕၏ စိတ္ထဲတြင္က မနာလုိ မုန္းတီးျခင္းမ်ား၊ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ျပိဳင္ဆုိင္လုိမူမ်ားသည္ကား အထင္သားျမင္ေနရေပမည္။

အေပၚယံေပါင္းသင္းဆက္ဆံသည္ကုိ လူသားတုိင္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကေပသည္။ က်ေနာ္သည္လဲ ၾကိဳက္သည္။ စကားလုံး လွလွေလးမ်ားျဖင့္ ေျပာဆုိလာလွ်င္ ပုထုဇဥ္လူသားတုိင္း ခံစားႏွစ္သက္ၾကေပသည္။ ဒါေပမဲ့ လူတခ်ိဳ႕သည္ အေပၚယံေကာင္းျခင္းကုိ ေဆာင္၍ အတြင္းမသိစိတ္မွ ရန္ေစာင္ေနတတ္ၾကေပသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာစကားပုံတြင္ "မင္းမွာ သစၥာ လူမွာကတိ" ဆုိေသာ စကားပုံေလးတခုကုိအမွတ္ရမိသည္။ လူသားတုိင္း ကတိသစၥာ ခုိင္ျမဲေနလွ်င္ ေလာကမွာ လူျဖစ္ရျခင္းသည္ သာ၍ျမတ္ေပသည္။ လူတခ်ိဳ႕သည္ ကုိယ္တုိင္ေတာင္ ကတိေသခ်ာမေပးႏုိင္၊ မေသခ်ာေသာ စကားလုံးမ်ားျဖင့္ ေျပာတတ္ျပီး သူမ်ားအေၾကာင္းမ်ားကုိ ခရားေရလႊတ္ ေျပာတတ္ျပန္ေပသည္။ ထုိသုိ႕ေျပာေနစဥ္အတြင္း ငါသည္လဲ ကတိမတည္ေသာ လူသားျဖစ္ေနပါလားဟု မစဥ္းစားမေတြးေတာတတ္ၾကေပ။

လူတခ်ိဳ႕သည္ စိတ္ကုိအလုိလုိက္ လြယ္တတ္ၾကေပသည္။ ေျပာျပီးသားကတိစကားကုိ အလြယ္တကူ ေမ့တတ္ၾကျပန္သည္။ ကုိယ့္အတြက္သာၾကည့္ျပီး တပါးသူစိတ္ဆင္းရဲမွာ၊ အတိဒုကၡေရာက္သြားမွာကုိ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ လုပ္တတ္ၾကျပန္သည္။ ကုိယ္နာမည္ေလးတခုရဖုိ႕ အေပၚယံအမ်ားအျမင္မွာ သူရဲေကာင္းျဖစ္ဖုိ႕သာ သူတုိ႕လုိလားၾကသည္။ ထုိသူမ်ားအဖုိ႕ သူတုိ႕ျပန္ခံစားရခ်ိန္တြင္ မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္နဲ႕ ျဖစ္ေနရွာရသည္။ ဒါေပမဲ့သူတုိ႕တြင္ ေနာင္တရလားဆုိေတာ့ ေနာင္တဆုိတာ ဘယ္မွာရွာရမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္ေနတတ္ေပသည္။ မွားျပီးရင္း မွားေနေသာ လူမ်ားျဖစ္သည္။

က်ေနာ္တုိ႕အသက္အရြယ္အရ က်ေနာ္တုိ႕သည္ ကေလးဘ၀ကထက္ အနဲနဲ႕အမ်ားဆုိသလုိ ေတြးေတာမူေတြ ပုိမ်ားလာမည္။ မွန္ကန္ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်တတ္လာမည္။ ထုိအတူ လူသားမပီသေသာ လူသားမဆန္ေသာ အျပဳအမူမ်ားကုိလဲ က်ေနာ္တုိ႕ လုပ္ေဆာင္လာၾကသည္။ မိသားစုအတြက္၊ ကုိယ့္ဘ၀အတြက္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ၾကည့္ကာ အမွားမ်ားစြာကုိ က်ဴးလြန္လာၾကသည္။ တေယာက္အေပၚတေယာက္ ေခါင္းပုံျဖတ္ အႏုိင္က်င့္လာတတ္ေပမည္။ တခါတေလမ်ား အသက္က ၾကီးလာသည္မွာ မွန္ေပမဲ့ လုပ္ရပ္တခ်ိဳ႕သည္ ကေလးကလားဆန္စြာ ျပဳမူတတ္ျပန္ေပသည္။ ဘ၀မွာထုိသုိ႕ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားကုိ အဘယ္သုိ႕ေခၚမည္နည္း။ က်ေနာ္ေသခ်ာမသိေပ အမွန္တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္သည္လဲ ကတိတည္ေသာ လူသားတေယာက္ မဟုတ္ေပ၊ က်ေနာ္သည္လဲ မွားယြင္းမူမ်ားစြာနဲ႕ ေရွ႕ကုိေလွ်ာက္လွမ္းေနမိေသာ လူသားေတြထဲက လူသားတေယာက္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ဘ၀တြင္ သူတပါးကုိ ေလွာင္ေျပာင္လုိေသာစိတ္၊ သတၱိမရွိပဲ ေနာက္ကြယ္ကေန ေခ်ာင္းရုိက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေတာ့ စုိးေစ့မွ်မရွိဟု က်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဆက္ပါဦးမည္....